แม่ของโยเกิร์ตเอ่ยพรางยิ้มออกมาไม่หยุด เมื่อรู้ว่าลูกสาวคนเดียวของเธอกำลังจะมีคนดูแล ที่ผ่านมาโยเกิร์ตไม่เคยบอกผู้เป็นแม่สักครั้งว่าเธอมีแฟน หรือทำอะไร เพราะเธอมาอยู่กรุงเทพดูแลตัวเองโดยที่ไม่ค่อยได้กลับไปบ้านมากนัก
หญิงสาวนั่งเฝ้าชายหนุ่มอยู่แบบนั้นด้วยความเป็นห่วง เธอมองใบหน้าที่นอนหลับตาพริ้มของเขา ก่อนจะถอนหายใจยาวเหยียดออกมาอย่าคิดไม่ตก
"เฮ้ออออ"
โยเกิร์ตค่อยๆหลับลงฟุ่บหน้ากับข้างเตียงที่มิดเดย์นอนพักฟื้น จนกระทั่งรู้สึกตัวอีกที มือของชายหนุ่มก็กำลังไล้แก้มของเธออย่างแผ่วเบา
"พี่เดย์ ฟื้นนานแล้วเหรอคะ เดี๋ยวโยไปตามหมอก่อน"
"ไม่ต้องหรอก ลุงหมอมาตรวจพี่แล้ว"
"ว่าไงนะคะ แล้วทำไมโยไม่รู้เรื่องเลย"
"เพลียมากเลยใช่มั้ย พี่ไม่อยู่หลายวันต้องไปไหนมาไหนเอง ระวังๆตัวนะรู้มั้ย" มิดเดย์เอ่ย
"พี่ก็ห่วงแต่โยก่อนอยู่เรื่อยเลย พี่ต้องห่วงตัวเองด้วยรู้มั้ยคะ"
"ครับ"
แอ๊ดดด!!! จู่ๆประตูห้องพั
