ก็ไม่ได้คิดอะไร 04/1
769 คำ
เช้าวันต่อมาอาอี้ลุกมาทำงานบ้านตั้งแต่ตีห้า กว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปเจ็ดโมงกว่าทั้งจัดการงานบ้านและทำอาหารเช้าไว้ให้เฮียหินเรียบร้อย เมื่อคืนเธอคิดว่าเฮียหินจะเข้ามาดุด่า ทว่าก็ไม่ได้เกิดขึ้น ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น แปดโมงสิบห้าอาอี้เดินออกจากห้องนอนด้วยชุดนักศึกษาอย่างเร่งรีบ ทุกวันเวลาไปเรียนเธอต้องเดินออกไปหน้าปากซอยเพื่อรอรถประจำทางเดินทางไปมหาวิทยาลัย
“วันนี้มาแต่เช้าเลยเหรอคะ” อาอี้ถามออฟลูกน้องของเฮียหินเพราะปกติลูกน้องเฮียจะเข้ามาช่วงเย็นไปถึงทุ่มกว่า
“อืม เฮียมีเรื่องให้ทำ จะไปเรียนแล้วใช่ปะ”
“ใช่ค่ะ”
“เดี๋ยวไปส่ง”
“ไม่เป็นไรค่ะ อี้ไปเองได้”
“เถอะน่า”
“ไม่ ๆ อี้ไปเองได้พี่ออฟไม่ต้องลำบาก”
“วันนี้ออกสายให้ออฟไปส่ง เดี๋ยวเข้าเรียนช้าจะมาโทษว่าเป็นเพราะฉันอีก” เสียงนุ่มทุ้มดังมาทางด้านหลังของอาอี้ หันไปมองจึงเห็นว่าเฮียหินยืนกอดอกอยู่ชั้นบนตรงราวระเบียง เขามองมาที่เธอ
“เดี๋ยวไปรอที่รถนะ” ออฟก้มหน้าให้เฮียหินก่อนจะหันมาบอกอาอี้แล้วเดินไปรอที่รถ
“เฮียให้พี่ออฟไปส่งอี้เหรอคะ” ที่ถามก็เพราะก่อนหน้านี้พี่ออฟบอกว่าเฮียหินมีงานให้ทำ อาอี้จึงเดาว่าเป็นเรื่องนี้
“ใช่ ไม่งั้นออฟมันจะมาทำไมแต่เช้า”
“อี้ไปเองได้นะคะ อี้...”
“จะขัดคำสั่ง?”
“ไม่ค่ะ เฮียต้องการให้ทำแบบไหนบอกมาได้เลยค่ะ อี้ไม่คิดจะขัดคำสั่งเฮีย” เธอเป็นแค่ลูกหนี้ เรื่องที่เขาต้องการให้ทำถ้าเรื่องไหนมันไม่ทำให้เธอเสียเปรียบคนอื่นเธอยินดีทำตาม แต่เรื่องไหนที่เธอโดนเอาเปรียบเธอจะไม่ทำ
“ทีเมื่อคืนไม่เห็นจะฟังคำสั่ง”
“เรื่องเมื่อคืนอี้ไม่ใช่คนผิดนะคะ สองเดือนที่อยู่กับเฮียมาเฮียเคยเห็นอี้กล้าขัดคำสั่งเหรอ เฮียสั่งอะไรอี้ทำทุกอย่างตั้งแต่งานบัญชีงานบ้านไปจนถึงงานสวน อี้ทำงานอย่างดีที่สุด พยายามให้เกิดข้อผิดพลาดน้อยที่สุด”
“พอ ไม่ต้องสื่อว่าฉันใช้แรงงานเด็ก รีบไปเรียนได้แล้วเดี๋ยวจะสาย”
“ขอบคุณค่ะเฮีย” อาอี้ยกมือไหว้แบบงง ๆ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเฮียหินถึงได้ให้พี่ออฟไปส่ง ต้องบอกว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เฮียให้คนไปส่ง เรื่องแบบนี้อาอี้ไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้น หรือว่ามีผีเข้าเฮียงั้นเหรอ
“ก่อเรื่องอะไรอีกทำไมเฮียสั่งให้มาคุม” เมื่อรถขับออกจากบ้านพี่ออฟก็ถามด้วยความอยากรู้เพราะเรื่องที่เฮียสั่งใครกันจะเข้าใจ เฮียเกลียดอาอี้แต่ทำไมให้เขามาส่งอาอี้ให้ถึงมหาวิทยาลัย แล้วยังสั่งให้ไปรับกลับด้วย
“ถ้าไม่นับเรื่องเมื่อคืนก็ถือว่าไม่ได้ก่อเรื่องอะไรค่ะ”
“เรื่องเมื่อคืน? เพื่อนเฮียมากินเหล้าที่บ้านไม่ใช่เหรอ ทำไมอะ ไปอ่อยเฮียนิกอีกแล้วหรือไง”
“จะบ้าเหรอ ไม่ใช่นะ” ความผิดเพียงครั้งเดียวทำให้เธอดูแย่ในสายตาคนอื่นตลอดไปสินะ จริงอย่างที่พี่นิกเคยเตือน สักวันเธอจะเสียใจกับเรื่องที่เคยทำ สักวันเธอต้องหวนคิดว่าไม่ควรทำอะไรแบบนี้เลยจริง ๆ
“อ้าว ถ้างั้นอะไรล่ะ”
“เมื่อคืนนี้อี้คุยกับเฮียกานต์ในครัว เมียเขาเข้ามาเห็น ทะเลาะกัน ตบกัน”
“เฮ้ย นี่เปลี่ยนไปล่าเฮียกานต์เหรอ ไม่ได้ปะ...”
“โอ๊ย เลิกมโนได้ไหม อี้กับเฮียกานต์เป็นเหมือนพี่น้องกัน แค่ไม่มีคนอื่นรู้ คนที่รู้ก็มีแค่เจ้พริกหวานกับครอบครัวเฮียกานต์ เราก็ทักทายกันปกติ เฮียกานต์เขาถามว่าทำไมมาโผล่บ้านเฮียหิน อี้ก็เล่า ๆ ให้ฟัง แล้วสุดท้ายก็จบที่เมียเฮียกานต์หัวร้อนใส่ไง เรื่องมันก็แค่นี้”
“จริงอะ”
“ชีวิตอี้มีเรื่องเดียวที่อี้พูดโกหกนั่นก็คือเรื่องพี่นิก นอกนั้นอี้ไม่เคยพูดโกหกและไม่คิดโกหก”
“เออ ๆ งั้นก็ขอโทษแล้วกัน”
“อืม อี้เข้าใจอี้มันคนมีประวัติ ใครเขาจะมองด้านดีก่อนด้านลบ”
- ผู้เขียน
