อาอี้นอนโรงพยาบาลสามวัน หมออนุญาตให้กลับบ้านได้ เธอไม่ได้ไปเรียนตั้งแต่วันที่โดนทำร้าย เฮียหินเป็นคนแจ้งให้อาจารย์ทราบเรื่องที่เธอโดนดักทำร้าย ซึ่งอาจารย์เข้าใจและบอกให้เธอรักษาตัวให้หายแล้วค่อยตามเก็บงานภายหลัง วันที่สองของการนอนโรงพยาบาลเฮียหินตัดผมอาอี้ให้เข้ารูปเข้าทรง เพราะมีจุดที่สั้นมาก ๆ เด่นชัดแก้ไม่ได้ ทำให้จุดอื่น ๆ ต้องสั้นตาม ผมที่เคยยาวสลวยถึงก้นจึงเหลือเพียงตกไหล่นิดเดียว มันน่าใจหายแต่ก็ต้องยอมรับให้ได้ ห้ามงี่เง่าห้ามงอแง ช่วงที่รักษาตัวที่บ้าน เฮียหินจ้างแม่บ้านชั่วคราวมาทำความสะอาดบ้านและคอยช่วยเหลืออาอี้
วันเวลาผ่านไปสองอาทิตย์อาอี้เริ่มหายดี บาดแผลและรอยช้ำตามร่างกายค่อย ๆ จางลงจนไม่เหลือร่องรอยให้มองเห็น เมื่อหายดีอาอี้เริ่มกลับไปเรียน กลับมาทำงานบ้านและบัญชีลูกหนี้ที่ก่อนหน้านี้เฮียหินลงมือทำด้วยตัวเอง ส่วนเรื่องคดีความเฮียหินพาเธอไปเคลียร์ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลได้ห
