ฝันดีนะครับ
413 คำ
ตอนที่ 10
หลังจากนั้นพีรชาก็ไปติวหนังสือให้หลานสาวในห้องนอนจนดึก
“น้องมายครับ อาพีร์ว่าดึกแล้ว เรานอนกันก่อนดีมั้ยครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าเราค่อยติวกันต่อ”
“ก็ได้ค่ะ แต่ว่าคืนนี้อาพีร์ต้องนอนกับมายด์นะคะ”
“ห้องเราอยู่ใกล้กันแค่นี้เอง” พีรชารีบบอกหลานสาว เพราะคุณมารศรีสั่งเอาไว้ตลอดว่า ให้น้องมายด์ฝึกนอนคนเดียวให้ชิน เด็กสาวที่เคยต่อต้านในครั้งนั้น จึงถูกคุณย่าของเธอส่งไปโรงเรียนประจำ
“ไม่รู้ล่ะ ถ้าอาพีร์ไม่อยากนอนห้องนี้ น้องมายด์จะหอบหมอนผ้าห่มไปห้องอาพีร์เอง” พีรชาแอบถอนหายใจเบา ๆ ใจจริงเขาก็อยากนอนกับหลานสาว จะได้ถามถึงสารทุกข์สุกดิบของกันและกันบ้าง
“ไม่ได้ครับ น้องมายด์โตเป็นสาวแล้ว เดี๋ยวคุณย่าจะดุเอาน้า”
"ก็ช่างคุณย่าสิคะ"
"อาพีร์บอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้สิครับ..น้อยมายด์"
"ก็น้องมายด์..คิดถึงอาพีร์นี่คะ"
"เอาไว้วันพรุ่งนี้สิครับ พรุ่งนี้น้องมายด์ก็ได้นอนคอนโดคุณอาแล้ว" เรื่องนี้คุณมารศรีไม่รู้เรื่อง เพราะพีรชาบอกว่า เขาส่งมาริสาเข้าหอตอนเย็นวันเสาร์ทุกครั้ง หลังจากพีรชาพยายามอธิบายด้วยเหตุผล เลยทำให้เด็กสาววัยสิบหกยอมนอนคนเดียว
จากนั้นต่างคนก็ต่างเข้าห้องของตัวเองไป ซึ่งห้องของพีรชาและมาริสาก็อยู่ตรงกันข้าม เมื่อพีรชาอาบน้ำเสร็จเขาก็มานั่งดูซีรีส์โปรด คุณหมอหนุ่มนั่งดูไปเรื่อย ๆ เพราะรู้สึกนอนไม่หลับ มาริสาเดินมาดูที่หน้าห้องของอาหมอ เด็กสาวเอาหูแนบกับประตูเพื่อฟังเสียงแล้วก็ได้ยินเสียงภายในห้อง เด็กสาวรู้ว่าคุณอาของเธอยังไม่หลับ แต่ก็ไม่กล้าเปิดเข้าไป จึงกลับมาที่ห้องแล้วแชทไลน์ไปคุยกับพีรชาแทน
มาริสา : ยังไม่นอนเหรอคะอาพีร์
พีรชา : ยังครับ อาพีร์กำลังดูซีรีส์อยู่ ฝันดีนะครับน้องมายด์
มาริสา : ซีรีส์ใกล้จบหรือยังคะ น้องมายด์ขอไปดูด้วยได้มั้ยคะ
พีรชา : ก็ได้ครับ แต่ว่าก็ใกล้จะจบแล้วเหมือนกัน
- ผู้เขียน
