บทที่ 8

1231 คำ

“ปล่อย...ได้โปรด...ปล่อย...ฉันไป...” ธาราดาครวญครางเสียงขาดห้วง ใบหน้างามส่ายไปมาบนที่นอนใหญ่ มือเล็กทั้งสองยกขึ้นไปจับตรงบ่าใหญ่ ใจหนึ่งอยากผลักให้เจ้าของริมฝีปากร้อนๆ ขยับถอยออกห่าง ขณะเดียวกันก็อยากให้อีกฝ่ายกอดกระชับให้แน่นกว่าที่เป็นอยู่ คลื่นของเสน่หาที่รุมเล่นงานทั่วเรือนกาย ทำเอาหญิงสาวสับสน ไม่รู้ว่าตนเองต้องการสิ่งใดกันแน่ “ธารา ผมอยากจูบคุณ จูบให้ทั่วทั้งตัว” ริมฝีปากร้อนๆ ลากปลายลิ้นร้อนรุ่มลงมาตามร่องอก ลากระเรื่อยลงมาถึงแอ่งสะดือ ขบเม้มดูดกลืนหนักหน่วงเรียกเสียงครางครั้งแล้วครั้งเล่าได้จากหญิงสาว จากนั้นก็เลื่อนริมฝีปากต่ำลงมาตามหน้าท้องแบนราบนุ่มเนียน จนกระทั่งพบกับดอกไม้สีชมพูหวานเนินนูนโดดเด่นอยู่ใกล้กับริมฝีปากของเขา             “ได้โปรด...”             ลมหายใจร้อนๆ ที่เป่ารินรดอยู่บริเวณเนินเนื้อนูนเด่น ทำเอาธาราดาหายใจรัวเร็ว บิดกายเกร็งด้วยความกระสั่นเสียว ขณะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม