“บ้าที่สุด ขออย่าเจอกันอีกเลย”
ร่างบางระหงเปล่าเปลือยเดินเร็วๆ เข้าไปในห้องน้ำ ต้องการให้สายน้ำช่วยชำระคราบกลิ่นกายของกัปตันเอริกออกไปจากตัวเธอ
และจังหวะที่เดินผ่านกระจกเงาบานใหญ่ในห้องน้ำ ธาราดาก็ถึงกับชะงักกึก หันไปมองภาพสะท้อนของตัวเองจากกระจกเงา สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า ทำให้หญิงสาวต้องกำมือแน่น ทุบมือลงไปบนอ่างล้างหน้าด้วยความโมโหและเจ็บใจตัวเอง
“ธารา นี่คือร่องรอยของความแพศยาที่เกิดขึ้นกับเธอ”
ร่องรอยแห่งรัก แดงช้ำปรากฏให้เห็นรอบๆ ปทุมถันทั้งสอง พอก้มหน้าลงทอดมองตรงเนินเนื้ออ่อนนุ่ม ก็ต้องกัดฟันแน่นระงับความอดสูไว้อีกครั้ง เพราะทั่วกลีบดอกไม้หวานและตรงบริเวณต้นขาใกล้ๆ กันนั้นเต็มไปด้วยริ้วรอยแห่งรักที่เกิดจากฝีปากของกัปตันเอริก
“น่าตลกสิ้นดีเลยธารา เธอปลอมตัวเป็นโสเภณี แต่ในที่สุด เธอก็ได้เป็นโสเภณีจริงๆ”
สายน้ำที่ถูกปล่อยให้หลั่งรินรดตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ไม่อาจชำระคราบกลิ
