บทที่ 10
“จริงหรือจ๊ะ”
ภัสรานิ่วหน้าด้วยความกังขา เธอยังมีข้อสงสัยมากมายเกี่ยวกับคำบัญชาของดมิทรี ซึ่งใจจริงแล้วเธอไม่อยากขัดคำสั่งของเขาแม้แต่น้อย แต่เมื่อได้ฟังคำบอกเล่าของดาเรนมันยิ่งทำให้หญิงสาวเกิดความใคร่รู้ขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ สาวไทยลุกขึ้นและหันไปทางผู้เป็นแม่บ้านสาว
“ถ้าอย่างนั้นดาเรนช่วยพาฉันไปที่นั่นหน่อยได้ไหมจ๊ะ เนินเขาทางตะวันตกน่ะ”
“คุณเวอร์เน็ตตาอยากไปที่นั่นจริงหรือคะ?”
ดาเรนหรี่นัยน์ตาของเธอลง มันแงไว้ด้วยความเจ้าเล่ห์แต่ภัสราไม่เคยสังเกตเห็นมันแม้แต่น้อย
“จ้ะ” สาวชาวไทยพยักหน้า “แต่ดาเรนต้องสัญญาว่าจะไม่บอกเรื่องนี้ให้คุณดมิทรีรู้เด็ดขาด เด๋วเขาอาจไม่พอใจเอาได้”
“ค่ะ...ฉันจะเก็บเรื่องนี้ไว้อย่างดี ไม่บอกใคร”
แน่นอนเธอจะไม่บอกใคร ยกเว้น ดมิทรี...ดาเรนนึกกระหยิ่มในใจก่อนจะนำหญิงสาวร่างเล็กบอบบางให้เดินตามไปยังเนินเขาที่มีหญ้าเขียวขจีทางทิศตะวันตกของคฤหาสน์หลังให
