มะนาว | เคราะห์ซ้ำกรรมซัด

1820 คำ

“แหกปากทำไมวะ! เฮ้ยไปจับมันลงมา กูชักจะรำคาญแล้ว” “กรี๊ด...” ฉันกรี๊ดอีกครั้งแกล้งเป็นเด็กสาวสติแตก แต่มันไม่ได้ผล เพราะผู้ชายสี่คนก้าวขึ้นบันไดมาฉุดฉันลากลงไปข้างล่าง แล้วพอเท้าแตะพื้นเท่านั้น มันก็เหวี่ยงฉันจนถลาไปหน้าประตู และชนเข้ากับอกใครบางคน! “ว้าย!” ‘ปึก’ ใครอีกวะ? ทำไมการแต่งตัวไม่ต่างเลย ต่างแค่หน้าตาดูดีมีสกุลรุณชาติมากกว่า และผู้ชายข้างหลังก็ดูดีกว่าด้วย “ทำร้ายผู้หญิงเหรอวะ?” เขาดึงฉันไปข้างหลังและก้าวเข้าไปในบ้านแทน จนผู้ชายพวกนั้นหัวเราะเหอะ!ออกมาเสียงดัง “มึงเสือกอะไร? พวกมึงก็เก็บของพวกมึงไปสิวะ! มันเป็นหนี้กูและค้างดอกมาตั้งห้าปี กูไม่ฆ่าทิ้งก็บุญหัวแล้ว!” แล้วผู้ชายที่แสนใจดีคนนั้น ก็หันมามองฉัน “เธอกู้เงินนอกระบบเหรอ? เป็นแค่นักศึกษาเนี่ยนะ?” ฉันส่ายหน้ารัวแล้วเกาะแขนเขาไว้ “ไม่ยายฉันกู้ แต่ยายฉันตายไปแล้ว ก่อนหน้าฉันไม่รู้เรื่องเลย ฉันเพิ่งมารู้และก็เจอดอกเป็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม