“แม่อย่าเพิ่งกดดันพี่อลันเลยค่ะ แต่พี่อลันคะ พี่เป็นผู้ชาย จะทำอะไรก็ รีบ ๆ ทำนะคะ ถ้าพี่เซอร์กลับมา เรื่องมันยากกว่านี้แน่”
ผมยังไม่ตอบวาเลนทันที ส่วนแม่ผมก็เงียบเหมือนช็อกไปแล้ว ครับ ถ้าแม่รู้ความจริงเรื่องผมกับโบอิ้งล่ะก็ ท่านอาจจะช็อกจนแอดมิทที่โรงพยาบาลเลยก็ได้ ดีแล้วที่วาเลนเลี่ยงไม่ให้ผมตอบ
“พี่ต้องง้อใช่มั้ยวาเลน” ผมถามน้องสาวอาย ๆ
“ต้องง้อค่ะ ใช่มั้ยคะแม่?” วาเลนหันไปถามแม่บ้าง จนแม่ผมท่านหลุดจากภวังค์แล้วพยักหน้าช้า ๆ
“จ้ะ ง้อจ้ะ เอ่อวาเลนอยู่กับพี่ไปนะ แม่ขอไปทำเรื่องค่าใช้จ่ายก่อน”
ผมกับวาเลนพยักหน้าตอบ จนแม่รีบหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไป วันนี้หมอบอกว่าผมออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว แค่ระวังแผลไม่ให้โดนน้ำและล้างทุกวัน ส่วนแนนหลังจากเมื่อคืนผมก็ไม่ได้เจอเธอเลย สงสัยจะออกเวรไปแล้ว
แต่ช่างเถอะ ตอนนี้ผมไม่ควรสนใจเรื่องอื่น ผมควรทำยังไงกับเมียจำเป็นคนนี้ดี ง้อหรือว่าปล่อยผ่าน? เพราะแ
