...
แต่ละคำแต่ละคำพูดพร้อมกับสายตาที่ส่งมาแต่ละที เล่นเอาใจของมิ้งสั่นไหวและพรุนเป็นรอยจากการทิ่มแทง เธอทำได้เพียงแค่ถอนหายใจแล้วนอนอยู่คนเดียวบนเตียงกว้าง เพราะหลังจากเถียงกับน้ำเหนือเมื่อกลางวันเสร็จเขาก็ลุกหนีออกจากห้องไป เธอพยายามไม่สนใจและจัดการตัวเองก่อนจะกลับมานอนพักร่าง รู้สึกตัวตื่นมาอีกทีก็สองทุ่ม
จนตอนนี้เที่ยงคืนแล้วที่นอนไม่หลับ เที่ยงคืนแล้วที่เพื่อนร่วมห้องยังไม่กลับมา และไม่รู้ว่าจะกลับมาหรือเปล่า
“บางทีการได้หมั้นและกลับมาคบกับนายอีกครั้งแบบนี้ก็ดี ความรู้สึกที่ติดค้างตัดใจไม่ลงของฉันอาจจะถูกตัดเลื่อยทีละนิดจากนายได้สักที” มิ้งนอนมองฝ้าแล้วพูดสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ออกมา
จุดเริ่มต้นของเขาและเธอ เป็นเธอที่เล่นกับความรู้สึกของเขาก่อน เป็นเธอที่ทำลายความรักของเขาลงอย่างไม่เห็นค่า พอเสียเขาไปถึงได้รู้ว่าตัวเองโหยหาและต้องการให้เขารักมากแค่ไหน
มันติดค้าง ตกหลุมรักเขาอย่างไม่รู้ตัว อยากให้ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิมแต่ไม่มีโอกาสให้แทรก เป็นแบบนั้นมาหลายปีกว่าจนตอนนี้ที่ได้หมั้นกัน
ก็ไม่ได้ดีอย่างที่คิดไว้เลย หนักกว่าที่เคยคาดเดาด้วยซ้ำ เขาใจร้าย ไร้เยื่อใย เย็นชา และแน่นอนว่าเธอเสียใจ น้อยใจจนเกือบเสียน้ำตาหลายครั้ง
แต่ทุกอย่างระหว่างเรา มันก็ไม่ได้ทำให้เธอคิดจะยอมแพ้ง่ายๆ อยากเอาชนะก็จริง อยากให้เรารักกันก็ถูก แต่อีกหนึ่งความคิดตอนนี้ที่แทรกขึ้นมาก็คงไม่พ้น หนามยอกเอาหนามบ่ง รักเขาตัดใจเองไม่ขาด งั้นก็คงต้องปล่อยให้เขาร้ายกลับเรื่อยๆ แบบนี้ บางทีนี่แหละคือทางตัดใจในแบบของเธอ
“แต่นายอย่าคิดว่าคนอย่างฉันจะยอมเสียหน้าอยู่คนเดียวนะน้ำเหนือ” แล้วมิ้งก็พูดขึ้นพร้อมกับสีหน้าแววตาที่เปลี่ยนไปหน้ามือเป็นหลังมือ
บอกแล้วว่านิสัยเธอเป็นพวกชอบเอาชนะ แม้ใจจริงจะเสียใจน้อยใจเพราะเขา แต่เธอไม่ได้ชอบให้เขาเห็นเธออ่อนแอแล้วตอกย้ำซ้ำเติมง่ายๆ แน่นอน
ในเมื่อเขาเอาแต่บอกไม่สนใจ แล้วทำตัวเหลวไหลเหมือนเดิมไม่เลิก งั้นเดี๋ยวเธอจะทำบ้าง ให้มันรู้ไปว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไรบ้างเลย
“ช่างหัวมึง โตเป็นควายแล้วจะกลับไม่กลับก็ช่าง!” สุดท้ายก็ทำได้เพียงทิ้งความหงุดหงิดใจไว้แล้วหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกจากห้องนอนมาหาอะไรทำแก้เบื่อ
ในโลกออนไลน์เธอก็ฮ็อตไม่น้อยหรอกนะ ไม่ว่าจะช่องทางไหนเวลาโพสอะไรลงไปได้รับความสนใจอย่างดีโดยเฉพาะจากผู้ชายน่ะ
แชะ! เสียงชัตเตอร์ดังขึ้นจากการเซลฟี่ตัวเองในชุดนอนพร้อมกับแก้วนมในมืออีกข้าง เธอเช็กความเรียบร้อยของรูปที่เห็นใบหน้าเพียงครึ่งอีกครึ่งถูกโทรศัพท์บังอย่างตั้งใจ ชุดนอนตัวเล็กที่ส่วนบนเหมือนกับบราลูกไม้ที่ปกปิดทรวงอกสวย เห็นเนินเล็กน้อยพร้อมกับสายที่ร่นตกไปต้นแขนข้างหนึ่ง ส่วนร่องอกถูกแก้วนมในมือบดบังไว้อย่างหมิ่นเหม่ เป็นรูปที่เห็นวับๆ แวมๆ แต่กลับดูเซ็กซี่น่าค้นหาเป็นที่น่าพอใจ
เธอเข้าไปแต่งรูปนิดหน่อยและไม่ลืมลบปิดรอยจ้ำที่อกให้เนียนสนิท ก่อนจะโพสลงโซเชียลฯของตัวเองทั้งสองช่องทาง
Mink_My min เขาว่าดื่มนมก่อนนมหลับสบาย
ทันทีที่รูปถูกโพสและลิ้งกันสองแอปพลิเคชัน ยอดกดถูกใจกดไลค์ก็เด้งอย่างต่อเนื่อง ไม่แพ้กับยอดคอมเมนต์ก็เช่นกัน
แน่ล่ะพรุ่งนี้วันอาทิตย์นี่ เที่ยงคืนแบบนี้ใครจะรีบนอนกันล่ะ ถ้าร่างกายของเธอไม่บอบช้ำ เบื่อๆ แบบนี้คงนัดเพื่อนออกไปแฮงค์เอาท์แล้ว ติดที่เหนื่อยจนยากขยับ
มิ้งนั่งดูคอมเมนต์มากมายที่หลั่งไหลมาเรื่อยๆ ไม่หยุด จนสะดุดกับคอมเมนต์หนึ่งที่ไม่ได้พิมพ์อะไรนอกจากติดแท็กไปยังชื่อที่คุ้นเคยอย่างดี
Sing_ha @north.water
ไอ้ชื่อแปลตรงตัวกวนๆ แบบนี้ก็คือคู่หมั้นที่หายหัวของเธอเอง ส่วนสิงหาเพื่อนสนิทเขาทำไมเธอจะไม่รู้จัก ก็เคยเรียนโรงเรียนเดียวกันทั้งนั้นแหละ รู้เห็นกับทุกเรื่องของเธอและน้ำเหนือเหมือนกัน
แล้วไอ้บ้าน้ำเหนือมันจะสนใจไหม เห็นรูปนี้แล้วจะรู้สึกยังไงบ้าง
“เมื่อไรที่นายต้องดีดดิ้นเพราะฉันนะน้ำเหนือ แม่จะเล่นให้น้ำตาหยดหลังตีนเลย!”
.
“ไง ไม่กลับไปกินนมเมียก่อนนอนหรอ จะได้หลับสบาย” สิงหาที่เล่นโซเชียลอยู่ในวงเหล้าเดียวกับเพื่อนทุกคนแต่ยังเสนอหน้าติดแท็กให้น้ำเหนือแล้วหันจอให้เขาดูพร้อมกับเอ่ยปากพูดอย่างกวนตีน
“.....” น้ำเหนือไม่ได้พูดอะไร ปรายตามองรูปนั้นเพียงเล็กน้อยก่อนกระดกดื่มลงไปอีกแก้ว
“ตกลงมึงรู้สึกยังไงกับมิ้งวะ” เพลินถามเพื่อนด้วยความอยากรู้
“รำคาญ” น้ำเหนือตอบกลับอย่างไม่เสียเวลาคิด
“ถ่านไฟเก่าไม่คุ?” สิงหาถามอย่างสงสัย
“ถ่านคาตีนมีเหี้ยอะไรให้คุ” น้ำเหนือย้อนใส่
“ทนได้หรอวะ เมียน่ากินขนาดนี้” ภัทรเพื่อนใหม่ที่พึ่งคบกันตอนขึ้นมหาลัยถาม
“ทนไม่ไหวก็เพราะเ****น” น้ำเหนือมองภัทรแล้วตอบด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง “เรื่องนี้ใช้แค่หัวค_X”
“โหดสัตว์ กูจะรอดู” สิงหาไม่ได้สบประมาทเพื่อนตัวเองหรอก แต่เพราะรู้ว่าน้ำเหนือเคยรักมิ้งแค่ไหน พอต้องหมั้นและอยู่ด้วยกันจะไม่รู้สึกอะไรได้จริงๆ หรอ
“อย่าพึ่งรีบตายห่าแล้วกัน” น้ำเหนือสวนใส่อย่างหัวเสียไม่น้อย หนีมากกอยู่คลับยังต้องถูกผู้หญิงอีกคนตามหลอกหลอนไม่เลิก
สุดท้ายน้ำเหนือก็กระดกเหล้าอีกแล้วกระแทกแก้วลงแล้วลุกขึ้นเดินตรงไปประตูทันที
“จะรีบกลับไปกินนมก่อนนอนหรอวะ!” เพลินตะโกนไล่หลังน้ำเหนือไปอย่างขบขัน และได้รับเพียงนิ้วกลางกลับมาจากน้ำเหนือที่กระแทกประตูปิดหายไป
ความหงุดหงิดพลุกพล่านอีกครั้งแค่ได้ยินชื่อของมิ้ง ปกติเขามักจะกลับไปนอนห้องแทบทุกวันเว้นวันเมาเหมือนหมาจริงๆ จึงไม่กลับ แต่ตอนนี้แค่คิดว่าจะกลับห้องก็หัวเสียอย่างบอกไม่ถูก แต่จะให้นอนคลับก็ไม่สะดวกสบายอย่างที่ควร
รถคันหรูพุ่งทยานออกจากลานส่วนตัวด้านหลังตรงไปตามเส้นทางที่คุ้นเคยในเวลาสั้นๆ จากระยะทางที่ไม่ไกลและความเร็วที่ใช้ได้ในเวลานี้ ไม่นานก็จอดลงที่ประจำพร้อมกับร่างสูงของน้ำเหนือที่กระแทกประตูรถปิดอย่างอารมณ์เสียเข้าไปในตัวอาคารขึ้นลิฟท์ไพรเวทไปหน้าห้องของเขา
ประตูห้องบานใหญ่ถูกผลักเข้าไปเจอกับความมืดภายในห้องก่อนไฟอัตโนมัติจะสว่างขึ้น นั่นแปลว่าตัวน่ารำคาญไม่ได้อยู่ห้องนั่งเล่นเหมือนก่อนหน้านี้
น้ำเหนือตรงไปเปิดตู้เย็นหยิบน้ำขวดใหม่ที่ถูกปิดผนึกยังไม่ผ่านการเปิดออกมาดื่มไม่ให้พลาดท่าให้กับตัวปัญหาอีกครั้ง ดื่มเสร็จก็ก้าวตรงไปยังห้องนอนของเขาที่รู้ดีว่าใครอีกคนอยู่ในนั้นจนอดถอนหายใจไม่ได้
แกร็ก! ประตูห้องเปิดออกไปเจอกับความสว่างของไฟซ่อนที่ถูกเปิดทุกดวงให้ความรู้สึกสว่างแต่ไม่สุด ด้วยห้องโทนดำเข้มพร้อมกับไฟซ่อนสีวอร์มไวท์
เห็นร่างอรชรในชุดนอนกางเกงตัวสั้นเห็นแก้มก้นนอนคว่ำชันแขนรองหมอนตั้งขา และคุยวิดีโอคอลกับผู้ชาย
เธอหันตามเสียงมองสบตากับเขาก่อนจะหันกลับไปที่โทรศัพท์อีกครั้ง
“แป๊บนะ” พูดแล้วขยับตัวไปที่ชั้นข้างหัวเตียงจนเนื้อผ้ามันเคลื่อนเห็นไปถึงไหนต่อไหน
ไม่ได้คิดจะวางสาย แต่เธอเปิดแอร์พอตมาเชื่อมต่อแล้วคุยเหมือนเดิม
“ถ้าจะคุยก็ออกไปข้างนอก กูจะนอน” น้ำเหนือสั่งขึ้นอย่างรำคาญก่อนจะเดินเลี่ยงไปยังโซน walk in closet แต่ก็ยังได้ยินเสียงของเธอเข้าหู
“เพื่อนน่ะ” บอกผู้ชายอื่นว่าเพื่อนแบบนี้คืออะไร
เด็ก? แฟน? ผู้ชายในสต็อก?
ความสงสัยเกิดขึ้นในหัวของน้ำเหนือทันที และเมื่อคิดได้แบบนั้นมุมปากก็กระตุกขึ้นอย่างร้ายกาจ ถอดเสื้อผ้าอย่างรีบร้อนก็พันผ้าขนหนูออกไปที่เตียงอีกครั้ง กระชากตัวเธอพลิกหงายอย่างไม่บอกกล่าวทันที
“อ๊ะ! น้ำเหนือ!” มิ้งตกใจไม่น้อยกับการกระทำไม่ให้ซุ่มให้เสียงจากน้ำเหนือ ก่อนจะลนลานหันไปเพื่อหยิบโทรศัพท์จะวางสาย แต่มือกลับถูกขึงไว้เหนือหัวด้วยมือของน้ำเหนือก่อน
“ทำไมไม่บอกมันให้หมด ว่าเพื่อนกระแทก”
“อืม!” เสียงร้องต่อต้านดังขึ้นในลำคอของมิ้ง เธอลืมตัวว่ายังไม่ได้วางสาย ลืมตัวว่าในหูยังมีแอร์พอตที่ทำให้อีกฝ่ายได้ยินอย่างง่ายดาย
จ๊วบ! เสียงจูบดังขึ้นจากความจงใจของน้ำเหนือที่ทำให้อีกฝ่ายรับรู้ว่าเขาและเธอทำอะไรกัน ดูดริมฝีปากของเธอแรงๆ ก่อนจะผละออกยกยิ้มอย่างเย้ยหยัน
“.....” มิ้งหอบหายใจเล็กน้อยก่อนจะหยัดหัวขึ้นเพื่อดูโทรศัพท์ว่าอีกคนวางไปหรือยังเพราะปลายสายเงียบมาก และถึงยังไงเธอก็ไม่ได้หน้าด้านพอทำเรื่องแบบนี้ให้คนอื่นรับรู้หรอกนะ แม้แต่จะพูดห้ามน้ำเหนือยังไม่กล้าเอ่ยปากออกมาเลย
“ดูมันอยากฟังมึงกับกูเอากันนะมิ้ง” น้ำเหนือพูดขึ้นเมื่อปรายตาไปมองหน้าจอที่ยังไม่ถูกวาง
“สนุกมากหรอที่ทำแบบนี้กับฉันน้ำเหนือ!”