ตอนที่7 เอาคืน

1637 คำ

... “งั้นก็ช่วยตัวเองต่อแล้วกันนะ” มิ้งพูดจบก็ผละขยับออกห่างจากน้ำเหนือทันที “หยุดทำไม!” น้ำเหนือลืมตามองเธอแล้วถามอย่างหัวเสีย อีกนิดเดียวเขาจะแตกอยู่แล้วแต่เธอกลับหยุดทำให้เขาแทบบ้าให้ได้ “นายพูดเองว่าต่อให้ฉันแก้ผ้าต่อหน้าก็ไม่เอา แล้วทำไมฉันต้องช่วยให้นายเสร็จ” มิ้งย้ำสิ่งที่เขาพูดออกมาอีกครั้งอย่างไม่ลืม “และทำไมฉันต้องสนใจให้นายเอา” เธอว่าออกมาอย่างสะใจไม่น้อยที่เอาคืนคนตรงหน้าได้อย่างตั้งใจ อยากพูดไม่ดีกับเธอเองดีนัก งั้นก็เ****นมันต่อหน้าเธอนี่แหละ แม้จะเป็นเพราะฤทธิ์ยาแต่แล้วยังไงล่ะ แบบนี้สิทรมานกว่าเป็นไหนๆ ให้เขาได้เรียนรู้บ้างว่าจะพูดอะไรก็คิดสักนิด ไม่ใช่เอาแต่พ่นคำร้ายๆ ใส่เธอเหมือนเธอไม่มีหัวใจแบบนี้ “มิ้ง!” น้ำเหนือคำรามเรียกเธออย่างดุดัน ทั้งความเ****นและความโกรธทำเอาเส้นเลือดในสมองของเขาเต้นตุบๆ แทบแตกให้ได้ “ทำต่อเดี๋ยวนี้!” เขาสั่งอย่างทนไม่ไหว ร่างกายกำลังถูกควบคุมด้วยยาที่ทำให้เ****นจนทนแทบไม่ได้ แต่กลับถูกเธอหลอกมัดจนต้องดิ้นหวังให้เป็นอิสระเพื่อจัดการกับคนตรงหน้า แต่เธอตั้งใจไว้แล้ว มัดแน่นจนเขาแกะไม่ออก “ทำไมต้องทำให้กับคนที่ไม่คิดจะเอาฉัน” มิ้งไหวไหล่ตอบกลับ “นายคิดว่ารูปร่างหน้าตาอย่างฉันหาผู้ชายหล่อๆ มาเอายากนักหรือไง” ไม่ยากเลย แต่เธอแค่เปิดใจเอากับใครไม่ได้ ทั้งที่เคยอยากลอง ทั้งที่เคยอยากทำเผื่อจะตัดใจจากคนตรงหน้าได้ แต่สุดท้ายก็เอาแต่นึกถึงใบหน้าของน้ำเหนือและถลำลึกกับผู้ชายที่ไหนไม่ได้นอกจากจับมือหรือหอมแก้มเท่านั้น “กูไม่ไหวแล้วมิ้ง มันร้อนจะระเบิดแล้ว” เสียงกระเส่าพร่าของน้ำเหนือดังขึ้นหวังให้เธอช่วยเหลือเขา “ไม่ตายหรอกหน่า” มิ้งเบาะปากยกยิ้มแล้วพูดขึ้น “ไม่ตายบ้านมึงสิ!” น้ำเหนือตะคอกสวนทันที “อ่า! มึงรู้ไหมว่ายานี้ทำให้หัวใจเต้นเร็ว ซี๊ด! ยิ่งออกฤทธิ์เต็มที่แล้วหากไม่ได้เยียวยาด้วยเซ็กซ์หรืออะไรเย็นๆ มันอาจช็อกได้” น้ำเหนือพยายามอธิบายให้เธอรับรู้อย่างยากลำบาก พูดไปร่างแกร่งก็บิดไป สะโพกเพรียวหยัดขึ้นราวกับอยากกระแทกบางอย่างให้หนังนอกชักรูดขึ้นลง “ทุกส่วนของร่างกาย...มันบีบเกร็ง กล้ามเนื้อหดแน่น หัวใจเต้นเร็ว” น้ำเหนือพยายามพูดไม่หยุด “มึงคิดว่ามันจะไม่ทำให้คนตายจริงๆ หรอ” “.....” มิ้งได้ยินแบบนั้นก็เกิดอาการสับสนขึ้น เธอไม่รู้เลยว่ายาพวกนี้จะรุนแรงแค่ไหน รู้แค่ว่าปลุกเซ็กซ์ก็คือการปลุกกำหนัดให้อยากจนถึงยับยั้งไม่อยู่ ไม่คิดว่าจะส่งผลกับร่างกายขนาดนี้ “ถ้ามึงไม่ทำก็ปล่อย กูจะไปแช่น้ำ อ่า!” น้ำเหนือพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่ดูทรมานอย่างมาก เม็ดเหงื่อผุดออกมาตามกรอบหน้าเต็มไปหมด “เร็วมิ้ง! จะรอให้กูช็อกก่อนหรือไง!” “รู้แล้วๆ” สุดท้ายเธอก็ทำได้เพียงต้องหยุดความสะใจไว้ก่อนจะเกิดความเสียหาย ขยับเข้าไปด้านหลังของเขาแล้วแก้มัดข้อมือแกร่งเพื่อให้เขาเข้าไปจัดการตัวเองก่อนจะช็อกเหมือนที่บอกเธอ แต่ปลาย่างอยู่ตรงหน้ามีแมวที่ไหนจะกระโดดลงไปจับปลาในบ่อขึ้นมาเองอีกล่ะ พรึ่บ! ตุบ! “อ๊ะ! น้ำเหนือ!” มิ้งร้องขึ้นเมื่อแก้มัดให้น้ำเหนือเสร็จเขาก็พลิกหันมากระชากเธอกดลงกับเตียงอย่างแรง “ปล่อยนะเหนือ!” และกดแขนทั้งสองข้างของเธอไว้แน่นด้วยมือข้างเดียว กระชากดึงเนคไทออกจากมือก่อนจะพันรัดข้อมือของเธอแทน “น้ำเหนืออย่า!” แม้เธอจะไม่ได้ไร้เดียงสากับเรื่องเพศที่มองเป็นธรรมชาติ แต่วันนี้ยอมรับเลยว่าไม่ได้เตรียมใจจะให้เขาทำเธอด้วยฤทธิ์ยาแบบนี้เลย เจตนาเดิมคืออยากเอาคืนให้เขาทรมานด้วยฤทธิ์ยาแล้วให้หายเองทุกอย่างก็จบ แต่พอได้ยินผลข้างเคียงจากปากเขาก็ทำให้ลังเลแล้วก็ยอมปล่อยเขาจนต้องเป็นฝ่ายถูกมัดเองแบบนี้ พรึ่บ! เมื่อเขามัดเธอเสร็จก็จับพลิกหงายเผชิญหน้ากับเขา “เหนือ!...” แคว่ก! และไม่ฟังเสียงของเธอกระชากฉีกชุดนอนตัวบางด้านในจนขาดออก ส่วนเสื้อคลุมด้านนอกมันร่นไปกองที่ข้อมือทั้งสองข้างหมดแล้ว “เหนือไม่เอา” ไม่ได้กลัวจะต้องมีอะไรกับเขา แต่กลัวเขาในตอนนี้ที่ฤทธิ์ยาควบคุม ความโกรธครอบงำ และเธอก็อยากมีอะไรกับเขาด้วยใจพิศวาทของเขาเองที่ไม่ใช่เพราะร่างกายยับยั้งไม่ได้ อารมณ์เขาตอนนี้กับขนาดของเขาที่มี เธอไม่ตายพอดีหรอ “หึ!” น้ำเหนือแค่นเสียงขึ้นอย่างเยือกเย็น จ้องมองคนใต้ร่างด้วยสายตาน่ากลัว แคว่ก! แม้แต่กางเกงในตัวบางเขายังเลือกฉีกกระชากอย่างแรงเลย แล้วจะไม่ให้เธอกลัวเขาตอนนี้ได้ยังไง “เหนือฉันยังไม่พร้อม” ใครพร้อมก็บ้าแล้วตอนนี้น่ะ “เรื่องของมึง!” เขาตอบเสียงเย็นน่ากลัว กระชากขาของเธอแยกออกจากกันแล้วลากเข้าไปแนบชิดร่ากายของเขา “เหนืออย่าพึ่ง! แก้มัดก่อน!” มิ้งพยายามร้องห้ามเมื่อหัวเห็ดฉ่ำน้ำของเขากำลังถูมายังรอยแยกของเธอ ปัก! “โอ้ย! เจ็บ เดี๋ยว...เจ็บ!” เขาพยายามกระแทกเข้ามาอย่างไม่ลืมหูลืมตาเลยสักนิด แม้ว่ามันจะเข้ายากแค่ไหนก็ไม่คิดหยุดมันจนเธอได้แต่ดิ้นร้องอย่างหนีไม่พ้น “เหนือเดี๋ยวก่อน!” “ซี๊ด!” น้ำเหนือครางด้วยความเสียวเมื่อส่วนหัวถูกรัดแน่นสะท้านแปลบทั่วตัว ยังคงฝืนกดเข้าไปอย่างไม่สนใจเจ็บเลยแม้แต่น้อยเพียงเพราะต้องการให้แท่งเนื้อถูกบีบรัด สวบ!! “เหนือ!...” กึด! “กรี๊ดด!!” ร่างบางสั่นระริกเหมือนลูกนกตกน้ำเมื่อความยาวใหญ่กระแทกเข้าไปจนเกือบสุดความยาว เธอเจ็บ จุก ชนิดที่ไม่รับรู้คำว่าเสียวจากเซ็กซ์เลยสักนิด “อ่า!” ต่างจากน้ำเหนือที่พึงพอใจอย่างมาก แหงนหน้าครางออกมาเมื่อแท่งเนื้อถูกรัดแน่นจนทำให้แทบแตกกระจายเดี๋ยวนี้ “เหนือเจ็บ เอาออกก่อน” มิ้งร้องบอกเขาส่ายหัวไปมาน้ำตาคลอ ไม่คิดว่าตัวเองจะอ่อนขนาดน้ำตาเล็ดได้แบบนี้ “.....” น้ำเหนือหลุบตามองคนใต้ร่าง ก่อนจะเลยไปมองยังจุดเชื่อมที่เขาพึ่งได้รู้ว่าเธอไม่เคยนอนกับใครเหมือนที่เคยได้ยินมา เพราะนอกจากเยื่อที่เขากระแทกขาดก็ยังมีเลือดที่ประกาศยืนยัน แต่นาทีนี้ช่างหัวครั้งแรกของเธอไปเถอะ เขาสนใจแค่ความต้องการของตัวเองเพียงเท่านั้น จับขาเรียวยกแยกกว้างกว่าเดิม แล้วเริ่มขับเคลื่อนสะโพกเพรียวแกร่งของเขากระแทกใส่ร่องของเธอทันที พั่บๆๆ “อ๊ะ! เหนือเดี๋ยว...อื้อ โอ้ย!” มิ้งร้องห้ามก่อนจะร้องครางอย่างรู้สึกเจ็บไม่น้อย เขาไม่อ่อนโยนกับเธอเลยสักนิด ซ้ำยังต้องเจอขนาดที่ทำให้เธอเหมือนจะตายมากกว่าจะเสร็จแบบนี้อีก “เหนือเบาหน่อย!” เบาหน่อยของเธอจะมีผลกับเขาที่ถูกเธอวางยาและยังตั้งใจทรมานเขาได้ยังไงกัน ครั้งนี้น้ำเหนือยกขาของเธอขึ้นพาดบ่า สะโพกสวยยกสูงขึ้นลอยจากฟูก ก่อนจะสาวเคลื่อนสะโพกเพรียวแกร่งของเขากระแทกใส่เข้าไปอย่างหนักหน่วงตามแรงอารมณ์ ปั่ก!ๆๆๆ “อ๊ะๆๆ โอ้ย! เหนือเบา...อื้อ!” มิ้งร้องแทบไม่เป็นศัพท์ ความรู้สึกตอนนี้ยอมรับเลยว่าทรมานจนแทบอยากหายไปจากตรงนี้ ผู้ชายที่เธอไม่เคยตัดใจจากเขาได้และคิดว่าเต็มใจจะเป็นของเขา แต่ตอนนี้เธอไม่อยากถอยห่าง(ถ่าง...) แต่อยากถอยหนีจากแท่งเนื้อร้ายนั่น “เหนือจุก! อ๊า!...ไม่ไหว!” แต่ใครสนกัน เธอเป็นคนเอายานี้เข้าห้องมาเอง ก็ต้องยอมรับผลจากฤทธิ์ยาด้วยตัวเองแบบนี้นี่แหละ ขาข้างหนึ่งยังอยู่บนบ่าแกร่ง แต่ขาอีกข้างถูกปัดลงแล้วจับแยกแหกออกไปด้านข้างกว้างๆ สาวกระแทกลำแท่งร้อนใส่เธอลึกล้ำหนักหน่วงทุกจังหวะจนนับตามแทบไม่ทัน ปั่ก!ๆๆๆ ปั่ก!ๆๆๆ “โอ๊ะ อ๊า! เหนือ!...ฮื้อ!” แต่คนถูกกระแทกกำลังทนไม่ไหว “จะตายแล้วเหนือ! อ๊ะ โอ้ย อ๊า!” เธอได้แต่นอนครางระงมทรมานกับขนาดของเขาที่ทำเอาเธอแหกไปหมด ร่างกายเกร็งสั่นหายใจไม่ออกเพราะมันจุกเกร็ง ทรมานเหลือเกิน ทำไมต้องใหญ่และรุนแรงพร้อมๆ กันแบบนี้ด้วย “โอ้ว! เกือบแล้ว” เสียงกระเส่าของน้ำเหนือดังขึ้นอย่างพึงพอใจ สาวแท่งลำรักไม่หยุดหย่อน “เหนือพอแล้ว ไม่ไหวแล้ว! อื้อ!” “แม่งเอ้ย! โอ้ว...อ่า!” สุดท้ายน้ำคาวก็แตกกระจายออกมาใส่ร่องรักของมิ้งทุกหยาดหยุด แท่งร้อนกระตุกหงึดๆ อยู่ในร่องของเธอขณะชักรูดให้ไม่เหลือ มิ้งขาสั่นระริกรีบสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างเอาเป็นเอาตาย รู้สึกเกร็งสั่นไปทั้งตัวเหมือนตายแล้วได้เกิดใหม่เมื่อทุกอย่างจบลง แต่เธอคิดผิด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more