ผัวโฉด

ตอนที่3 เสื้อผู้หญิงในห้อง

...

ข้าวของเครื่องใช้ของเธอถูกจัดเข้าตู้แบ่งครึ่งในห้อง walk in closet ของน้ำเหนือ แต่แทนที่เธอจะมีความสุขที่ได้ดั่งใจตัวเองต้องการ ใบหน้ากลับบึ้งตึงพร้อมกับกองเสื้อผ้าสองชุดบนพื้น มันคือของผู้หญิงที่เธอไม่รู้ว่าใคร และเธอดันมาเห็นในห้องของคู่หมั้นตัวเอง

หลังเก็บของส่วนตัวเรียบร้อยเธอเดินออกไปนั่งรอที่โซฟากลางห้อง ขาเรียวยกขึ้นไขว่ห้าง แขนเรียวยกขึ้นกอดอก เฝ้ารอการกลับมาของเจ้าของห้องที่ขับรถออกมาก่อนเธอแต่ไม่รู้ไปโผล่หัวที่ไหนถึงยังไม่ถึงห้อง

จนสองชั่วโมงผ่านไป

แกรก!

“ไปไหนมา!” มิ้งยิงคำถามออกไปทันทีที่เสียงประตูห้องเปิดออกพร้อมกับร่างสูงของน้ำเหนือที่เดินเข้ามา

“ไม่จำเป็นต้องรายงาน” น้ำเหนือตอบกลับอย่างไม่ยี่หระ ถอดรองเท้าเดินไปที่โซนครัวเปิดตู้เย็นหยิบน้ำดื่มด้วยท่าทีปกติ

มิ้งรีบลุกจากโซฟาก้าวพร้อมกับเสื้อผ้าที่เธอหยิบออกจากห้องนอนด้วยสภาพไม่เหมือนเดิมมารอเขา ถือไปแล้วโยนใส่อกแกร่งทันที

“นี่เสื้อผ้าใคร!” เธอถามออกไปอย่างไม่ปิดบังความไม่พอใจ และหวังนะว่าไม่ใช่ของคนที่เธอคิด

อีน้องรหัสตัวร้าย

“อย่ายุ่งกับของส่วนตัวของกูมิ้ง” น้ำเหนือก้มเก็บเสื้อผ้าแล้วพูดขึ้นอย่างออกคำสั่ง แต่ก็หงุดหงิดไม่น้อยที่เห็นว่ามันขาดหวิ่นไปหมด

“ฉันเป็นคู่หมั้นนายนะน้ำเหนือ!” มิ้งว่าออกมาอย่างไม่พอใจ อีกทั้งยังเห็นเขาเก็บเสื้อผ้านั้นขึ้นมาถือไว้ยิ่งไม่สบอารมณ์

“แค่คู่หมั้นไม่ใช่เมีย”

“อีกไม่นานก็ต้องเป็นเมีย!” เธอสวนกลับทันควัน ถ้านับการแต่งงานหลังเรียนจบยังไงผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นชอบให้แต่งอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นจะให้หมั้นทำไมกัน

แม้จะมาจากเรื่องธุรกิจเป็นส่วนประกอบสำคัญ แต่ส่วนประกอบหลักก็คือความต้องการของเธอด้วย

ส่วนถ้านับความสัมพันธ์ทางกาย เธอเชื่อว่าไม่กี่วันก็คงเป็น ดีไม่ดีก็คืนนี้นี่แหละ

“อย่าฝันหรือคิดไปเองดิมิ้ง รอแค่โปรเจคของผู้ใหญ่ผ่านไปได้ด้วยดีเราถอนหมั้นก็ไม่มีใครขัดหรอก” น้ำเหนือว่าอย่างเย้ยหยันใส่คนตรงหน้า

“นายเกลียดฉันมากหรอ” เธอถามเขาขึ้นด้วยความอยากรู้ ทั้งท่าทีไม่อยากหมั้น พอหมั้นแล้วไม่ยอมรับสถานะและตัวของเธอ เพราะเขาเกลียดเธออย่างนั้นหรอ “หรือเพราะเรื่องในอดีต”

เรื่องในอดีตสมัยมัธยมปลายที่ผ่านมาประมาณสี่ปีที่เธอเคยทำไม่ดีกับเขาไว้นิดๆ หน่อยๆ แต่มันก็ตามประสาเด็กวัยรุ่นวัยคึกคะนองก็แค่นั้น เรื่องนี้ไม่ได้มีใครเสียหายอะไรเลยนอกจากเสียความรู้สึกเล็กน้อย เขาไม่น่าจะผูกใจเจ็บมานานขนาดนี้นะ

“เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว อีกอย่างตอนนั้นก็แค่เด็กวัยรุ่นเอง” มิ้งยังคงพูดต่อด้วยเหตุผลในเรื่องราวตอนนั้น

“ก็ไม่ผิด แต่หลักๆ คงเป็นที่นิสัยของมึง” น้ำเหนือไม่ได้ปฏิเสธว่าเรื่องในอดีตมีส่วนทำให้เขาไม่อยากมีสถานะหรือความสัมพันธ์ใดกับเธอ ซึ่งมันเป็นส่วนหลักส่วนสำคัญเลยก็ว่าได้แต่เขาแค่ไม่อยากพูดออกไป

แต่ใครจะชอบที่ถูกหลอกให้รัก ใครจะชอบที่ถูกหลอกเล่นกับความรู้สึก

แม้จะไม่เต็มปี แต่คนที่ลงใจไปแล้วมันไม่ได้สนุกด้วยเลยสักนิด

อาจจะไม่ได้แค้นฝั่งใจ โกรธฝั่งหุ่น แต่เมื่อไรที่เจอเธอก็เหมือนถูกกวนน้ำให้ขุ่น ไม่เคยลืมเรื่องราวและความรู้สึกตอนนั้นสักอย่าง

แต่แม่งก็เหมือนยิ่งถูกเล่นตลกซ้ำด้วยการต้องหมั้นกับเธออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

“แล้วอีกอย่าง กูมีคนที่ชอบอยู่แล้ว จะให้สนใจมึงคงไม่ได้”