‘ไปฟังให้รู้ว่าเขาคุยอะไรกัน เวลาตัดใจจะได้ไม่เจ็บมาก’
เสียงของแม่เลี้ยงพราวพิลาศราวจะดังซ้ำๆ ท่านต้องการให้หล่อนมาได้ยินด้วยตัวเองใช่ไหม ให้หล่อนรู้ถึงสถานะของตัวเอง ว่าพ่อเลี้ยงมองหล่อนยังไง และพิสุทธิ์นภามองหล่อนยังไง
มันจริงแท้แน่นอนที่สุด ไม่มีผู้หญิงคนไหนหรอกที่ต้องการใช้สามีร่วมกับคนอื่น แม้พ่อเลี้ยงจะบอกว่าจัดการได้ แต่ตรงไหนกันล่ะที่จัดการได้ ในเมื่อคำเจ็บแสบของพิสุทธิ์นภาเหมือนจะแทรกลึกเข้าไปสู่กลางใจ
โดยเฉพาะสิ่งที่พิสุทธิ์นภาคิดตรงกันกับหล่อน ‘เรื่องลูก’
ลูกของหล่อนที่มีฐานะเป็นแค่นางบำเรอ กับลูกของแม่เลี้ยงของปางไม้ เด็กจะเติบโตต่อไปได้อย่างไร
ฝ่ามือวางทาบบนหน้าท้องที่ราบเรียบ แต่ฟองจันทร์รู้ว่ามีบางสิ่งอยู่ด้าน สิ่งที่พ่อเลี้ยงห้ามหล่อนไม่ให้มี แต่ก็มีขึ้นมาโดยที่หล่อนไม่รู้ตัว เพราะบางสิ่งบางอย่างก็ห้ามไม่ได้ แม้จะป้องกันอย่างรัดกุมแค่ไหน แต่ปัจจัยต่างๆ ก็อาจที่ทำ
