บทที่ 16

1618 คำ

"ภาคิน.." หญิงสาวรีบเดินตรงเข้าไปหาลูกชายพร้อมกับกอดเขาไว้แนบอก จากที่ทำงานเหนื่อย ๆ มาทั้งวัน พอได้กอดลูกรัก หวานใจก็ถึงกับหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง "มะๆ" ภาคินพยายามจะเรียกชื่อแม่แต่ก็เพิ่งพูดได้แค่นี้ "ทำงานวันแรกเป็นยังไงบ้าง" "ก็ดีค่ะ" หญิงสาวคิดว่าไม่เล่าเรื่องนั้นให้แม่ของเขาฟังดีกว่า "ดูหนูเหนื่อย ๆ นะงานหนักไปหรือเปล่า" แต่พัชรีก็ดูออกเพราะดูจากหน้าตาของหวานใจ "งานไม่หนักหรอกค่ะ" เรื่องงานน่ะไม่เท่าไหร่หรอกเธอรับได้ไม่ว่าจะหนักแค่ไหน..แต่เรื่องคนนี่สิ แต่หญิงสาวก็พยายามทำใจไว้แล้ว ไม่ว่าจะทำงานที่ไหนก็ต้องเจอคนจำพวกแบบนี้อยู่ดี หวานใจหยอกล้อเล่นกับลูกชายอยู่หน้าบ้านสักพัก ณภัทรก็ขับรถเข้ามา "ป๊อๆๆๆ" พอเด็กน้อยเรียกแบบนั้น หวานใจถึงกับตกใจ เพราะคำแรกที่เขาพูดออกมาได้แบบชัดมากคือคำว่าพ่อ ทั้ง ๆ ที่เธอสอนให้ลูกเรียกแม่มาตลอดแต่เรียกได้แค่ มะ "คร้าบ" ณภัทรได้ยินเสียงลูกเรียกตัวเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม