บลูเบลล์ตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกเหมือนโดนผีอำร่างกายรู้สึกหนักอึ้งเสียจนคิดว่าเธอเพิ่งผ่านสงครามมาหยกๆ
และมันน่าจะเป็นสงครามของการสาดน้ำแน่ๆเธอถึงได้รู้สึกเปียกแฉะช่วงล่างมากขนาดนี้
"ตื่นแล้วเหรอลูกบลูเบลล์" ทันทีที่เธอเดินลงมายังด้านล่างก็พบกับพระพายสิงโตและสองแฝดที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว
"ขอโทษนะคะบลูเบลล์ตื่นสาย รู้สึกปวดตัวยังไงไม่รู้ค่ะ" เธอตอบตามความจริงก่อนจะหย่อนสะโพกนั่งข้างๆพระพาย
"ไม่สบายหรือเปล่าบลูเบลล์วันนี้หยุดเรียนดีไหม" พระพายใช้มือเธออังหน้าผากมนของบลูเบลล์เพื่อวัดอุณหภูมิว่าคนตัวเล็กเป็นไข้หรือเปล่า
"ไม่เป็นไรค่ะ บลูเบลล์มีสอบเก็บคะแนนวันนี้ด้วยค่ะ"
"ไม่ต้องฝืนก็ได้นะ มี๊ไม่อยากให้หนูไปโรงเรียนถ้าร่างกายยังไม่พร้อม" พระพายเอ่ยบอกอย่างนึกเป็นห่วงกลัวว่าลูกสาวคนเล็กหมาดๆของเธอจะเป็นลมล้มพับไปที่โรงเรียน
"เดี๋ยวผมดูให้เองครับมี๊" ชีต้าห์เอ่ยบอกพร้อมกับเหลือบมองไปยังคนตั
