ใจดี

1006 คำ
วันต่อมา... ช่วงเช้าวันใหม่ร่างบางในชุดนอนบางๆสีชมพูอ่อนเดินเข้ามายังในห้องครัวที่ส่งกลิ่นหอมปลุกเธอให้ตื่นขึ้นมา "ชีต้าห์ทำอะไรอยู่คะ?" เสียงใสเอ่ยเรียกชายร่างสูงที่กำลังยืนทำอาหารอย่างขมักเขม้น​อยู่หน้าเตา ใบหน้าคมคายสีผมควันบุหรี่หันกลับมามองเจ้าของเสียงที่เกาะเคาน์เตอร์​ครัวอย่างสนอกสนใจ "หิวเหรอ?" มุมปากหยักกระตุกยิ้มขึ้นเพียงเล็กน้อยเมื่อเห็นท่าทีน่าเอ็นดูของสาวน้อยข้างกาย หงึกหงัก~ บลูเบลล์พยักหน้ารับรัวเร็ว กลิ่นหอมหวานที่หอยฟุ้งไปทั่วอดทำเธอน้ำลายสอไปไม่ได้เลย บลูเบลล์หิวแล้วค่ะหิวมากๆด้วย "งั้นลองชิม" ชีต้าห์ใช้ปลายนิ้วของเขาแตะลงบนซอสจากช้อนเพื่อที่จะชิมรสชาติของมัน แต่แล้วปากเล็กนุ่มนิ่มของเด็กสาวกลับงับลงบนปลายนิ้วหนาของเขาเพื่อที่จะชิมรสชาติตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย จนลืมไปแล้วว่าเธอก็งับนิ้วของเขาเข้าปากไปด้วย "อื้อออ~" เสียงหวานเปร่งออกมาพร้อมสีหน้าที่บ่งบอกว่าเธอชอบใจกับรสชาติของมันมากแค่ไหน "บลูเบลล์เธอจะกินนิ้วฉันหรือไง" ชีต้าห์ยิ้มถามต่างจากน้ำเสียงที่ออกจะดุดันไปสักหน่อยจนบลูเบลล์ถึงกับสะดุ้งตัวด้วยความตกใจ "ไม่ๆ บลูเบลล์ไม่กินนิ้วชีต้าห์แน่นอนค่ะ" บลูเบลล์ไม่ใช่สัตว์​ร้ายนะคะที่จะกินนิ้วคนทั้งคนได้ "แล้วถ้าฉันจะกินเธอล่ะ.. ได้ไหม" ชีต้าห์ยกตัวบลูเบลล์ให้ขึ้นมานั่งบนเคาน์เตอรร์ครัว ร่างสูงแทรกกลางระหว่างสองเรียวขาเล็กให้อ้าออกกว้างไปตามลำตัวหนาของชีต้าห์ ชายกระโปรงที่เลิกขึ้นเหนือต้นขาอ่อนยิ่งทำให้เสือร้ายตรงหน้าสาวน้อยเกิดอาการหิวกระหายอย่างที่ควบคุมไม่อยู่ "ชะ ชีต้าห์จะทำอะไรคะ" ปากบางเอ่ยถามอย่างสงสัย แต่เธอกลับนั่งนิ่งไม่ยอมผลักไสเขาออกแล้วยอมเชื่อฟังแต่โดยดี "นั่งนิ่งๆ" ชีต้าห์เอ่ยเสียงเรียบแล้วจ้องใบหน้าจิ้มลิ้มของบลูเบลล์อย่างสำรวจ ใบหน้าสวยจิ้มลิ้มขาวเนียนมีเลือดฝาดนิดๆไร้การเติมแต่ง กลับดูเย้ายวนราวดอกไม้งามแรกแย้มที่ส่งกลิ่นหอมให้เหล่าตัวผู้เข้ามาดอมดม จ๊อกกก~ เสียงท้องร้องที่ดังมาจากหน้าท้องแบนราบของบลูเบลล์ทำเอาคนตัวโตหลุดหัวเราะออกมาอย่างง่ายดาย "ขะ ขอโทษค่ะบลูเบลล์แค่หิว" เสียงหวานตอบอ้อมแอ้มด้วยความเขินอาย บลูเบลล์หิวบลูเบลล์ไม่ผิดนะคะ "หึๆ ไม่บอกก็รู้" ชีต้าห์ผละตัวออกจากร่างบางเขาเลยหันไปหยิบจานแล้วตักเส้นสปาเกตตี้​ลงไปเตรียมไว้ให้คนตัวเล็กที่มองตามเขาตาเป็นประกายทุกการกระทำอย่างไม่ละสายตา "มากินก่อนสิ" ชีต้าห์พูดขึ้นพร้อมกับเดินไปอุ้มร่างบางให้ลงจากเคาน์เตอร์​ครัวให้บลูเบลล์ได้ยืนบนพื้น "แล้วชีต้าห์ล่ะ" บลูเบลล์ย่นคิ้วบางเข้าหากันเมื่อบนโต๊ะอาหารตรงหน้ามีแค่จานอาหารจานเดียว "ฉันไม่หิว เธอกินก่อนเลย" ชีต้าห์นั่งลงตรงข้ามกับบลูเบลล์โดยที่เขาใช้แขนค้ำกับโต๊ะท้าวคางตัวเองเอาไว้ ดวงตาคมจับจ้องคนตัวเล็กที่ส่งยิ้มหวานมาให้เขาเป็นการขอบคุณ "ทำอะไรแต่เช้า" เจ้าของเส้นผมสีดำขลับรับกับใบหน้าติดเย็นชาที่เดินเข้ามาใหม่ของจากัวร์กำลังไล่สายตามองร่างของหญิงสาวคนเดียวในบ้านด้วยสายตาเรียบเฉย "จากัวร์จะทานด้วยกันไหมคะ" ใบหน้าหวานเหงนมองใบหน้าคมของจากัวร์ที่ยืนเหนือศีรษะของเธออยู่ "เอาสิ" เพียงแค่คำพูดตอบรับของเขานิ้วโป้งหนาก็ลูบวนตรงริมฝีปากอิ่มหนักๆเพื่อเช็ดคราบซอสที่เปื้อนอยู่ตรงกรีบปากบาง ก่อนที่จากัวร์จะใช้นิ้วมือของตัวเองเข้าปากเพื่อลิ้มรสชาติของซอสที่ติดอยู่ "อืม..ก็อร่อยดี" ดวงตาคมเย็นชาจ้องมองคนตัวเล็กที่ยิ้มรับอย่างเห็นด้วยโดยไม่คิดแม้แต่จะระวังตัวสักนิด "บลูเบลล์อร่อยมากไหม" ชีต้าห์ที่เห็นว่าพี่ชายของเขาหยอกล้อเด็กสาวเกินหน้าเกินตาก็อดที่จะส่งสายตาตำหนิไปให้ไม่ได้ จากนั้นจึงหันมาเอ่ยถามร่างตรงหน้าด้วยสายตาที่ต่างออกไป "อื้อ~ บลูเบลล์ชอบมากเลยค่ะชอบที่สุดเลย" บลูเบลล์ตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่นแถมยังยกนิ้วโป้งให้ชีต้าห์เป็นการยืนยันอีกแรง "หึๆ ก็ดีงั้นกินเยอะๆ" "กินเยอะๆ เท่าไหร่ก็ได้เหรอคะ?" บลูเบลล์เอียงคอถามอย่างใสซื่อ จะให้เธอกินได้ไม่อั้นงั้นเหรอ จะให้บลูเบลล์จริงๆเหรอคะเนี่ย "ทำไมต้องทำหน้าตื่นเต้นขนาดนั้นด้วย ไม่เคยกินอิ่มหรือไง" จากัวร์เอ่ยถามคนตัวเล็กเสียงเรียบท่าทางอย่างกับเด็กได้ขนมนั่นมันไม่ต่างจากเธอในตอนเด็กเลยสักนิด ส่าย ส่าย~ "ไม่เคยค่ะ บลูเบลล์ไม่ได้รับอนุญาตให้ทานอาหารเพิ่มต่อให้บลูเบลล์จะหิวจนไส้จะขาดก็ตาม" บลูเบลล์ส่ายหน้าไปมา เธอได้ทานก็ต่อเมื่อถึงเวลาเท่านั้นและไม่มีสิทธิ์มีเสียงที่จะเอ่ยขออาหารแต่ละมื้อด้วยซ้ำ สองแฝดกัดฟันแน่นอย่างโกรธเคืองแทนคนตัวเล็ก บลูเบลล์ต้องเจออะไรมาบ้างถึงทำให้เด็กผู้หญิงที่ไร้เดียงสาต้องอยู่ในที่เลวร้ายแบบนั้น "ต่อไปนี้อยากจะกินอะไรก็บอก กินได้จนกว่าจะพอใจ" จากัวร์เอ่ยบอกกับเด็กสาวข้างกาย บลูเบลล์หันมาฉีกยิ้มหวานให้เขาด้วยความดีใจก่อนจะพุงตัวเข้าไปโอบกอดเอวสอบของจากัวร์เอาไว้แน่น "ขอบคุณนะคะ จากัวร์ใจดีเหมือนแม่บลูเบลล์เลยค่ะ" ​​​​​
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม