“ผมไม่ได้เมา ทำไมคุณถึงพยายามผลักไสผมจัง ในขณะที่ผู้หญิงคนอื่น รอจังหวะที่จะเข้าหาผมทุกเวลาเมื่อมีโอกาส”
“คุณหมอค่ะ ฝนเป็นแค่คนไข้ อย่าให้ความชิดใกล้และอารมณ์ชั่ววูบ ทำให้เราสองคนต้องแคลงใจกัน ฝนไม่อยากอยู่อย่างหวาดระแวง ภายใต้ความสัมพันธ์ที่มันไม่มีทางที่จะเป็นไปได้” ฝนสุดาพยายามอธิบายให้เขาหนุ่มเข้าใจ เพราะเธอรู้ดีว่าสถานะของคนไข้ที่อยู่ภายใต้การดูแลของนายแพทย์หนุ่ม ความใกล้ชิดอาจจะทำให้เขาละเธอเผลอมีใจให้กัน แต่ความผูกพันมันอาจจะไม่ยั่งยืน ถ้าหากความรู้สึกที่เกิดขึ้นไม่ได้มาจากก้นบึ้งของหัวใจ
“ผมจะให้เวลาคุณปรับตัว ในช่วงระยะเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน ผมเชื่อว่าความใกล้ชิดจะค่อยๆ ก่อให้เกิดความผูกพัน ที่ไม่สามารถมารถแยกจากกันได้” นายแพทย์หนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงห้ามโต้แย้งใดๆ เมื่อหัวใจของเขามันเต็มไปด้วยฝนสุดา ซึ่งนายแพทย์จิรายุคิดว่าใช้เวลาอีกไม่นาน ห
