ตอนที่13 พ่อกูใครอย่าแตะ

836 คำ

ตอนที่13 พ่อกูใครอย่าแตะ “อะ… ไอ้… กา” ไอ้ลูกเทพทำตาเหลือกตาลาน ถอยกรูดไปจนหลังชนกำแพง มันดูตัวโตขึ้นเยอะไม่ผอมกระหร่องเหมือนก่อนหน้านี้ หลังจากผมไม่ได้พบกับมันมาหลายปี ลุงวันชัยและคุณหญิงป้าแก้วหน้าม้าส่งลูกชายหัวแก้วหัวแหวนไปเรียนต่อต่างประเทศ แต่ที่ผมรู้มามันเรียนไม่จบอะไรสักอย่างมิหนำซ้ำยังผลาญเงินพ่อแม่ไปอีกหลายสิบล้าน พอกลับมาพ่อแม่มันก็กุข่าวสร้างเรื่องว่าลูกชายเรียนจบโน้นนี่ได้ปริญญาจากเมืองนอกเมืองนามาหลายใบ เพื่อกลบเกลื่อนความอับอายกลัวขายขี้หน้าประชาชี “มึงหลงทางหรือว่าตั้งใจเข้ามากวนตีนกู” ผมเดินเข้าไปหาไอ้เทพบดินทร์ ยกแขนขึ้นเท้าผนังกักตัวมันเอาไว้ “อะ… อาม่าให้กูมาตามมึง” มันพูดตะกุกตะกักกลอกตาไปมา แล้วย่อตัวลงรีบถอยห่างออกไปจากผมทันที “ความจริงกูก็ไม่อยากเข้ามาในที่เหม็นๆ เต็มไปด้วยพวกชั้นต่ำแบบมึงหรอกนะ ถ้าอาม่าไม่ขอร้องจ้างกูก็ไม่มา เหม็นชิบหายอยู่กันไปได้ไงวะ บรึ๊ย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม