เมื่อรักครั้งแรด

อย่าทำอย่างนี้

เปรี้ยวอยู่ในชุดที่ดอยพาไปเลือกซื้อก่อนมา สีชมพูอ่อนสดใส ดูบางเบาและพลิ้วไหว เพราะรู้ว่าพี่ชายต้องจัดงานหมั้นแบบนี้แน่ ๆ ไอเดียของปภัสสร ต้องเรียบหรูดูดีและต้องอลังการ

“น่ารักจัง” ดอยพูดชมออกมาดื้อ ๆ ยิ้มปากกว้างด้วยความพอใจ ลุกจากที่นั่งเดินตรงไปหาเปรี้ยวถึงหน้าประตูห้องน้ำ

“จ้องมาแบบนี้ เปรี้ยวก็เขินแย่สิคะ” เธอพูดว่าเขา ทำปากยื่น ๆ ดอยอดใจไม่ไหว ฉกริมฝีปากลงไปหาปากนุ่มนิ่มของเธอทันที สองมือโอบรอบเอวให้เธอเบียดชิดเข้าแนบกาย

“อือ...” เปรี้ยวครางประท้วงยกใหญ่ สองมือรั้งเสื้อเกาะอกเอาไว้ไม่ให้หลุด เขาเชยชมสอดปลายลิ้นหาความหวานเสียจนพอใจ ก่อนจะถอนริมฝีปากออกอย่างแผ่วเบา

“อื้อ... พี่ดอยรังแกเปรี้ยวอีกแล้วนะคะ” เธอถอนหายใจอย่างแรง รีบโกยอากาศเข้าปอดในทันที

“คนฉวยโอกาส” เธอพูดพร้อมสะบัดหน้า รีบหันหลังให้ดอยทันที เขาเอื้อมมือขึ้นรูดซิปที่หลังให้ ภูผาหัวเราะออกมาเสียงดัง ก่อนจะหมุนตัวเธอให้เข้ามาเผชิญหน้า

“ก็เปรี้ยวน่ารักนี่ครับ พี่อดใจไว้ไม่ไหวจริง ๆ” เขาสารภาพออกมาตรง ๆ

“ค่ะ” เธอพูดรับคำเสียงกระแทก ทำหน้าแดง ๆ ใจสาวเต้นรัวเป็นเสียงกลองอยู่ภายในอก

“อย่างอนนะคนดีของพี่ดอย วันนี้เปรี้ยวต้องสวยที่สุดในงาน” เขาบอกเธอ ยกมือขึ้นจับมือสาวน้อยให้คล้องแขนและเดินตาม หญิงสาวยอมเดินเคียงคู่ แต่ใบหน้ายังคงเง้างอด มองมือของพี่ดอยที่จับมือของเธอเอาไว้แน่น

“เปรี้ยวจะไปสวยกว่าว่าที่คู่หมั้นของพี่ดินเขาได้ยังไงกันคะ” เธอพูดไม่ได้คิดอะไร นึกไปถึงคุณนางเอกคนสวยแล้ว เด็กกะโปโลแบบเธอแทบเทียบไม่ได้เอาเสียเลย

“ใครบอก เปรี้ยวสวยที่สุดในสายตาของพี่” เขาพูดเอาใจ ชิดหน้าลงไปแนบชิดกับศีรษะของเธอ

“เพิ่งอกหักมาจากเธอแท้ ๆ” เธอว่าเหน็บเข้าให้ เงยหน้ามองจ้องหน้าของพี่ดอยตรง ๆ

“นั่นจิ เปรี้ยวยังจะมาใจร้ายกับพี่อีก” ดอยรีบอ้อนน้องสาวคนสวย จับกระชับมือของเปรี้ยวเอาไว้แน่น

“ค่ะ” เธอรับคำแบบลากเสียงยาว มองค้อนเขายกใหญ่

หัวใจสาวน้อยเต้นตึก ๆ ก็พี่ดอยก็หล่อไม่ใช่เล่น แถมยังขี้อ้อนอีก ไม่รู้หรือไง เปรี้ยวแพ้ทางผู้ชายแบบนี้

ภูผาพาเปรี้ยวเดินเข้าไปในงานเลี้ยงดินเนอร์คืนนี้ ที่ปฐพีตั้งใจทำให้ว่าที่คู่หมั้นของเขาอย่างสุดหัวใจ

เวทีกลมอยู่กลางงาน ประดับด้วยดอกไม้สีขาวเหมือนในฝัน แล้วมีแท่นเล็ก ๆ ตรงกลางจัดดอกไม้เอาไว้อย่างสวยงาม

ภาพตรงหน้าทำให้ลุลิตาที่เดินกุมมือมากับภูผาถึงกลับตะลึง

“โอ้โห... สวยและอลังการมากนะคะพี่ดอย” เธอพูดออกมาเบา ๆ ยังรักษากิริยาเอาไว้อย่างดี

สองหนุ่มสาวที่แต่งตัวผิดไปกับแขกเหรื่อคนอื่น ๆ ที่มาร่วมงาน และความสวยหล่อดูเด่นและสง่างาม สายตาของภูผาจับจ้องมองไปที่ภาพของพี่ชายของเขาและหญิงหนึ่งเดียวที่เคยกุมหัวใจของนายภูผาเอาไว้แน่น ภาพตรงหน้าสร้างความเจ็บปวดลึกเข้าไปในอกของเขาอีกครั้ง

เปรี้ยวเหลือบมองใบหน้าของพี่ดอย เธอช่างสังเกตและรับรู้ได้ถึงมือใหญ่ที่จับกุมมือของเธอเอาไว้เริ่มบีบแน่นจนสาวน้อยเจ็บมือ

ภูผาพาเปรี้ยวตรงดิ่งไปที่ที่ทั้งสองคนยืนอี๋อ๋อกันอยู่ แต่เห็นปภัสสรเดินแยกออกไป เขารีบพาเปรี้ยวเร่งฝีเท้าจนทันปภัสสร

“น่ายินดีนะครับ คนจะมีข่าวดีหน้าตาดูสดใสเชียว” ดอยส่งเสียงกระแนะกระแหนคนคุ้นเคย มือของดอยกุมมือเปรี้ยวไว้แสดงตัวว่าเป็นคนรักกัน

ปภัสสรหันขวับมามองคนทั้งคู่ ก่อนจะเหยียดยิ้มทางสายตาและใบหน้าสวย ๆ

“คุณไม่ดีใจหรือคะ ที่จะเห็นฉันกับพี่ดินมีความสุข” ปภัสสรพูดออกมาพยายามปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติทำเหมือนว่าทั้งเขาและเธอไม่เคยมีอะไรกัน ทั้ง ๆ ที่ในหัวใจรู้สึกหวาดหวั่นกลัวภูผาจะปากโป้งเล่าเรื่องบัดสีที่เธอได้ทำกับเขาเอาไว้

“ผมไม่ได้เล่านะ ว่าเรื่องราวของเรามันเป็นมายังไง ผมสงสารพี่ชายของผมมากกว่าไม่อยากให้เขาตามืดบอด ให้ผมโง่คนเดียวยังดีเสียกว่า” ภูผาพูดกระแทกปภัสสร เขาส่งสายตามองใบหน้าของเธอด้วยหัวใจที่ปวดร้าว เขายอมรับกับตัวเองว่ายังทำใจไม่ได้ที่จะเห็นปภัสสรเดินเคียงคู่เป็นตัวจริงของปฐพี

เปรี้ยวมองสองคนที่กำลังใช้สายตาเหมือนจะประหัตประหารกันเสียตรงนั้น เธอจึงพูดขึ้นมา

“พี่ดอยคะ ของเน่า ๆ ของเหม็นค่ะ มันก็เป็นของเสียนะคะ ขืนพี่ดอยเอามาเกลือกกลั้วก็รังแต่ทำให้เราอดสูเสียมากกว่า ของค้างสต๊อก เขาโละทิ้ง มันจะมาสู้ของดี สด ๆ ใหม่ ๆ ที่เคี้ยวกรุบกรับ ๆ มันอร่อยดี แถมไม่เหนียวติดฟันอีกด้วยนะคะ” เธอพูดกระแทกแม่ดาราใหญ่ ทำใบหน้าส่งสายตาหยามเหยียดและทำยักไหล่นิด ๆ คนที่ได้เห็นเกิดอาการไม่สบอารมณ์

“อุ้ยตาย... น้องดอยเสน่ห์แรงนะคะ ควงดาราหน้าใหม่ ที่เพิ่งแคสยังไม่ได้แสดงสักฉาก ระวังนะคะ เดี๋ยวเขาสืบประวัติแล้ว เน่าฟอนเฟะ จะเด้งซะก่อนที่จะดัง”

เสียงเจ๊บาสเจ้าแม่แห่งวงการพู่กันแต่งหน้าเดินมาสมทบกับปภัสสรเพื่อนซี้ของนาง วันนี้ทั้งวันในห้องแต่งตัว พวกแก่ ๆ ก็เมาท์กันแต่เรื่องที่ดอยควงเด็กใหม่ แถมยังยืนประกบปากไม่อายใครที่ลานจอดรถ

“แหม... คุณพี่ขา ดาราสาว ๆ บางคน ก็มีหนอนชอนไชจนเนื้อร่วนเละไปหมดแล้ว ยังมีที่ยืนในวงการนี้ได้เลยค่ะ เขาคงไม่รังแกเด็กใหม่ตาดำ ๆ แบบเปรี้ยวหรอกมั้งคะ” ลุลิตาว่ากลับกะเทยแก่ไปอย่างไม่ลดราวาศอก

“อีกอย่างนะคะ เปรี้ยวอยากจะฝากกับพวกคุณพี่เอาไว้ คุณปภัสสรก็เหมือนกัน แบบว่า... อะ... คือ จะไม่ทำดีกับเปรี้ยวเอาไว้หน่อยหรือคะ เผื่อว่าเปรี้ยวอาจจะช่วยพูดกับพี่เหน่งผู้กำกับให้ป้า เอ๊ย...ให้คุณพี่มาเป็นนางรอง หรือตัวประกอบในฉากนะคะ” เปรี้ยวเหน็บดาราใหญ่ที่ทำกร่างเหมือนจะรุมสกรัมเธอคนเดียว

“ยายเด็กคนนี้นี่...” ปภัสสรเริ่มมีอารมณ์โกรธ เธอต่อว่าเปรี้ยวเสียงลอดออกมาทางไรฟัน มองเปรี้ยวดวงตาแทบถลนออกมาข้างนอก

“อะแฮ่ม...คุยอะไรกันจ๊ะ” ปฐพีส่งเสียงมาจากข้างหลัง ทุกคนรีบปรับสีหน้าและอาการที่กำลังจะกระโจนเข้าใส่กัน

“อ้าวช่างเคน มาถ่ายรูปให้ผมหน่อยครับ” ปฐพีกวักมือเรียกช่างถ่ายรูป ดอยกับปภัสสรมองตากัน ตอนที่นายดินผลักคนทั้งคู่ให้อยู่ตรงกลาง มีเขากับเปรี้ยวประกบอยู่ด้านนอก