ตอนที่ 4 อยากได้ก็แย่งไปเลย

888 คำ

หลังจากตกลงกันได้ วายุทำตามที่เคยลั่นวาจา เขาซื้อคอนโดหรูให้เธอ เมื่อก่อนเธอจำได้ว่าอยากได้ห้องนี้มาก เงินที่วายุให้เธอเก็บรวบรวมเอาไว้เพื่อซื้อห้องนี้กว่าจะได้ก็นานโข ไม่น่าเชื่อว่าชาตินี้จะได้มันมาง่าย ๆ ชาติก่อนเธอโง่เองที่ไปแคร์วายุ กลัวเขาจะมองเธอไม่ดี เหอะ ชาตินี้เธอไม่สนใครหน้าไหนทั้งนั้นแหละ… ไอรดายืนเลือกกำไลข้อมือเพราะรู้ว่าอีกไม่นานต้องมีเรื่อง อย่างน้อยก็ขอผ่อนคลายอารมณ์สักหน่อย ก่อนจะต้องไปเอาคืนริ้นไร “เลิกยุ่งกับพี่วายุ” มิรากระชากกำไลจากมือของไอรดายื่นให้พนักงาน “ดมกลิ่นตามจนเจอนะคะ” ไอรดายิ้มกับการกระทำหยาบคายของอีกฝ่าย ต่อหน้าวายุกับคุณเอมอรอย่าง ลับหลังเป็นอีกอย่าง คนแบบนี้เรียกว่าดีได้เหรอ “ไม่รู้จักเจียมตัว ได้นอนกับพี่วายุแค่ไม่กี่ครั้ง อย่ามั่นว่าเขาคือผัวเธอ” คนของเธอสืบจนรู้ว่าผู้หญิงคนเดียวที่วายุติดพันคือผู้หญิงคนนี้ หน้าตาสวยแล้วไง เธอคือคนที่เหมาะสมกับเขาที่สุด คนอย่างวายุก็แค่ควงผู้หญิงอย่างไอรดาเล่น ๆ แค่พนักงานบริษัท เอาอะไรมาเทียบกับคนอย่างมิรา “แล้วกี่ครั้งถึงจะเรียกได้” ถามกลับด้วยสีหน้ายียวนกวนโทสะ ชาติก่อนมิราก็ทำแบบนี้ ชาตินี้ก็ทำแบบเดิม อีกฝ่ายคงอยากให้เธอตบกลับสินะ เหอะ ฝันไปเถอะ! “พี่วายุก็มองเธอเป็นของเล่นแก้อยาก ไม่นานก็จะถูกเขี่ยทิ้ง” มิรามองศัตรูหัวใจตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า “อยากได้ก็ลองแย่งไปสิคะ ไอไม่ได้ยื้อเขาไว้เลย” รอยยิ้มน่ารักปรากฏบนใบหน้าของไอรดา เสียงหวานตอบกลับราวกับไม่ไยดี “คงไม่รู้สินะว่าฉันคือใคร อย่ามั่นไปหน่อยเลย” “ไอจะต้องรู้จักคนมารยาทเลวแบบคุณไปทำไมคะ กิริยามารยาทแบบนี้ ไอเดาไม่ถูกหรอกว่าเป็นลูกหลานใคร” ก็แค่ผู้หญิงบ้านรวยที่เลวจนถึงสันดาน คนอย่างมิรากับแม่ไม่มีความน่าสงสารเลยสักนิด จ้องแต่จะเอาเปรียบและทำร้ายคนอื่น “ฉันคือคนเดียวที่คุณป้าเอมอร แม่พี่วายุจะยอมรับเป็นสะใภ้ ผู้หญิงข้างทางแบบเธอฉันไม่ใส่ใจ ฉันจะทำให้พี่วายุเห็นว่าเธอมันหวังแต่เงิน” “เขาน่าจะรู้แล้วค่ะ เพราะเพิ่งซื้อคอนโดชั้นบนสุดให้ไอ ห้องนั้นมีคนอยากได้เยอะนะคะ แต่เขาให้ไอ คุ้มนะคะแค่ไม่กี่ครั้งได้ขนาดนี้” ไอรดากอดอกพูดด้วยท่าทางน่ารัก หากคนไม่ได้ยินบทสนทนาจะมองว่าไอรดากำลังคุยกับเพื่อนมากกว่าศัตรู มิราได้ยินว่าคนที่ตัวเองหมายตาทุ่มเงินมากมายเพื่อไอรดาก็อิจฉาจนนิ่งเฉยไม่ไหว “เธอหลอกพี่วายุ ฉันจะฟ้องคุณป้า” ร่างหญิงสาวสั่นเทาชี้หน้าตวาดเสียงดัง “ตามสบายค่ะ ของเป็นชื่อไอแล้ว เอาเขาไปเลยค่ะ” แค่ผู้ชายไม่เสียดายอยู่แล้ว ถ้ามีความสามารถก็เอาไปเลย “พี่วายุต้องรู้เรื่องนี้! เธอโดนเขี่ยทิ้งแน่นอน ฉันจะบอกคุณป้าว่าแกมันแพศยาแค่ไหน” “ก็เป็นบ้าตายไปเลยสิคะ ลิ้นคับปากขนาดนี้บอกไม่แอ๊บแย่งผัวคนอื่น แหวะ จะอ้วก” ไอรดาสวนกลับแบบไม่ไว้หน้า มิราอยากจะกรีดร้องก็ทำไม่ได้ ต้องอดกลั้นไว้เพราะสถานะของเธอกับวายุไม่ได้เป็นอะไรกัน เขาไม่เคยแสดงออกอะไรเลยด้วยซ้ำ ไอรดามองอีกฝ่ายด้วยสายตาเกลียดชัง เธอรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้ล้อเล่น มิราต้องเอาเรื่องของเธอไปเล่าให้คุณเอมอรฟัง แต่ชาตินี้สาบานว่ามันจะไม่ง่ายดายแบบอดีต หญิงสาวล้วงโทรศัพท์มาส่งข้อความหาตัวต้นเรื่อง หากจะหาคนผิดในเรื่องนี้ก็ต้องบอกว่าวายุนั่นแหละ ความไม่ชัดเจนของเขาทำให้ผู้หญิงตีกัน เป็นถึงผู้บริหารแต่ไม่สามารถเลือกคู่ครองตัวเองได้ น่าขำ! เมื่อก่อนเธอเคยเจ็บเท่าไหร่ ไอรดาจะเอาคืนพวกคนใจร้ายทุกคน! ไอรดา : มีผู้หญิงมาหาเรื่องไอ มีเมียอยู่แล้วก็ไม่ควรทำแบบนี้ คุณไม่ต้องมายุ่งกับไอแล้วนะคะ ไอไม่อยากเป็นชู้ใคร วายุ : เมีย? วายุ : ผมไม่เคยยุ่งกับใคร ไอรดาเมินสายโทรเข้าจากอีกฝ่าย เธอกดตัดสายและมองข้อมือที่มีรอยแดงจากการถูกกระชากอย่างแรง วายุ : ไอรับสายผม วายุ : ผมไม่เคยมีเมีย แฟนสักคนผมก็ไม่เคยมี วายุ : ไออย่าเงียบ… วายุ : ไอรดา! บล็อก… หญิงสาวมองข้อความนั้นอย่างไร้เยื่อใย ไม่มีปัญญาปกป้องก็อย่ามายุ่งกันเลย ไม่ว่าเธอจะอยู่ในสถานะไหน ก็ไม่ควรมีใครมาทำร้ายง่าย ๆ แบบนี้ เธอจะไม่ยอมถูกฆ่าตายแบบในอดีต คนที่อยากกินยาตายต้องเป็นมิราไม่ใช่เธอ!

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more