Cake says:
“ง่วงหรือยังครับคนเก่ง”
“นิดหน่อยครับ ฮ้าวววววว”
“ไม่นิดแล้วมั้ง งั้นก็นอนได้แล้วครับ”
ผมขยี้ตาตัวเองและก็กลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียของพี่ทราฟ ผมคุยกับพี่ทราฟมาได้เกือบสองชั่วโมงแล้ว โดยที่พี่ทราฟโทรเข้าเครื่องพี่เจนั่นเอง
“ครับ” ผมรับคำเพราะง่วงมากแล้วจริงๆ
“ฝันดีนะครับ นอนห่มผ้าด้วยนะ พรุ่งนี้พี่จะรีบกลับ”
“ครับ” ผมแทบฟังไม่รู้เรื่องว่าพี่ทราฟพูดว่าอะไร เพราะความง่วงวิ่งเข้าเล่นงานผมจนผล่อยหลับไปทั้งที่ยังไม่ได้วางสาย
“สายไหม มากินข้าว!” ผมตะโกนเรียกเจ้าสายไหมที่ไม่ยอมวิ่งเข้ามาหาผม แต่ผมยังได้ยินเสียงกระดิ่งที่คอมันนะ มันอยู่แถวๆนี่แหละ อย่าให้ผมมองเห็นนะ ไม่งั้นผมจะรีบวิ่งเข้าไปจับมาตีก้นสักทีสองที เดี๋ยวนี้ชอบเกเร ไม่ยอมเชื่อฟัง
“สายไหม มาหาเค้กเดี๋ยวนี้นะ” ผมเรียกอีกและคราวนี้เจ้าสายไหมก็ยอมวิ่งมาหาผม เอาหัวมาดันๆมือผมที่ถือชามข้าวของมัน
“กินเข้าไปเยอะๆเลยนะ จะได้โตไวๆ
