Cake says:
“วันนี้เค้กเจอพ่อ พ่อบอกว่าจะพาเค้กไปพาตัดตาให้กลับมามองเห็นอีกครั้ง เค้กเองก็อยากมองเห็น พี่ทราฟจะว่ายังไงครับ”
“...!”
ผมบอกออกไปแล้วรอลุ้นว่าพี่ทราฟจะว่ายังไง ผมอยากมองเห็นและผมเชื่อว่าพี่ทราฟก็คงต้องอยากให้ผมมองเห็นเช่นเดียวกัน ถ้าผมรู้แบบนั้นแล้วทำไมถึงยังต้องถามพี่ทราฟงั้นเหรอ เพราะพี่ทราฟเป็นคนสำคัญยังไงล่ะ เรื่องสำคัญก็ต้องบอกให้คนสำคัญรู้ก่อนเป็นเรื่องธรรมดา
“พี่ทราฟ...”
เอี๊ยดดดด!
กึก!
“อ๊ะ...!?” ผมร้องอุทานออกมาเบาๆเพราะตกใจที่อยู่ดีๆรถก็เหวี่ยงตัวก่อนจะหยุดลงแบบกระทันหัน จากนั้นก็มีแรงมารัดที่ตัวของผม มันคือแรงกอดจากพี่ทราฟนั่นเอง เลยทำให้ผมเบาใจขึ้นได้ว่าคงไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“เค้กพูดใหม่สิ เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ!” พี่ทราฟละล่ำละลักถามผมอย่างร้อนรนแต่ก็ยังกอดผมเอาไว้แน่น และแน่นขึ้นเรื่อยๆจนผมรู้สึกเจ็บ
“ผมเจ็บ พี่ทราฟกอดแน่นไปแล้วนะ” ผมบอก
“พี่ขอโทษ” พี่ทราฟคล
