Traf says:
“เอาอันนี้ด้วยนะพี่ทราฟ” เค้กหันมาชูห่อขนมให้ผมดูก่อนจะหยิบใส่รถเข็นที่ผมเป็นคนเข็น แล้วเขาก็กลับไปตั้งหน้าตั้งตาเลือกขนมต่อ
เมื่อเช้ามีเด็กงอแงไม่อยากอยู่โรงพยาบาลเลยต้องทำเรื่องออกจากโรงพยาบาลกันแทบไม่ทัน ที่จริงเค้กร้องจะออกจากโรงพยาบาลตั้งแต่เมื่อสองสามวันก่อนแล้ว แต่วันนี้เขาคงทนไม่ไหวจริงๆนั่นแหละ เลยวีนแตกนิดหน่อย ก็พอจะเข้าใจหรอกว่าเค้กไม่ชอบโรงพยาบาล แต่ยังไม่เข้าใจสาเหตุที่แน่ชัด ไว้ค่อยถามแล้วกัน แต่ตอนนี้ผมต้องเข็นรถเข็นตามคนตัวเล็กที่เดินไปนู่นแล้ว
“กินหมดเหรอเรา” ผมถามเมื่อเห็นเขาหอบถุงขนมเต็มกอดไว้เต็มอก เขาดูมีความสุขมาก เดินไปยิ้มไปพูดนู่นพูดนี่ไม่หยุด เห็นอะไรก็ดูจะตื่นเต้นไปเสียหมด ความรู้สึกของเค้กก่อนหน้านี้มันคงหนักหนามากสินะ
“พี่ทราฟ เค้กเอาอันนี้ด้วยได้ไหม” เขาหันมาชูห่อช็อคโกแลตห่อใหญ่ให้ผมดู ผมยิ้มก่อนจะพยักหน้าและพูดตอบ
“ได้ครับ ใส่มาเลย”
“^_^”
