บทที่11
ไม่ว่าผู้ใด ก็มิคู่ควรเเทนที่นาง...
"ได้ เราเห็นเเก่ท่านพ่อตา ส่งบ่าวรับใช้ในขบวนให้เราทั้งหมดเราต้องการความจริงในคืนนี้"
ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ในช่วงบ่ายที่ขบวนของเจียวเจียวถูกปล้น นอกจากไป๋โหย่วหลัน ล้วนถูกทรมาณจนตายเเละโยนให้อีเเร้งอีกากิน
ศพมากมายกองเท่าเนินเขาด้านหลังของตำหนักไทจื่อ
ใช่คนที่ถูกยกเว้น..นางชื่อไป๋โหย่วหลัน..น้องสาวของเจียวเจียว
เเต่ก่อนเขามิได้ใส่ใจนางนักเเละไม่ได้จดจำชื่อของนางเเม้เเต่น้อย
เเต่ตอนนี้..ไม่จำไม่ได้เเล้ว..
หนึ่งในบ่าวรับใช้คนสนิทของนางสารภาพว่าไป๋โหย่วหลันได้ติดต่อกับโจรกลุ่มหนึ่งไว้เมื่อสามวันก่อน เเต่มิได้ลงรายละเอียดมากนักเพราะสาวใช้นางนี้รู้เพราะเเอบได้ยินเจ้านายตนเองคุยกับฮูหยินรองเท่านั้น
นี่มิใช่เรื่องบังเอิญ
คุณหนูในห้องหอผู้หนึ่งเหตุใดกล้าติดต่อกับโจร
เพื่ออะไร..ขึ้นชื่อว่าโจรนิสัยปล้นฆ่า เอาทรัพย์สินกันทั้งนั้น
สตรีเช่นนี้ช่าง
