ความลับของภูเบศ

บทที่ 1

ริมฝีปากบางขยับร้องเพลงตลอดงานที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวจับมือกันเดินเข้ามาในงานและน้ำตาใสๆ ของเธอก็หลั่งรินอาบสองแก้มนวลงาม ตอนที่เห็นชื่อเจ้าบ่าวว่า ‘ภูเบศ’ เธอก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะในโลกนี้มีคนชื่อซ้ำกันมากมาย แต่ไม่คิดว่าเจ้าบ่าวที่เป็นนักแสดงหลักในค่ำคืนนี้จะเป็นสามีของตัวเอง สามีที่แสนดี สามีที่นอนกอดเธอและพร่ำบอกรักนวลพรรณคนนี้ทุกคืนก่อนจะหลับไปพร้อมกัน

มือเล็กอวบอูมข้างที่ว่างจากการจับไมโครโฟนก็ลูบท้องของตัวเองไปมาด้วยความเศร้าเสียใจ อยากให้ภาพตรงหน้าที่เห็นเป็นเพียงฝัน พอร้องเพลงจบทุกอย่างตรงหน้าเลือนหายไป แต่มันไม่ใช่ฝัน มันคือความจริง ผู้ชายที่เป็นที่รักสร้างโลกสองใบหลอกลวงเธอ จนไม่แน่ใจแล้วว่าความรักที่เขามีให้คือจริงหรือลวงกันแน่ มือเล็กลูบท้องที่ใกล้คลอดของตัวเองไปมาตลอดการขยับริมฝีปากได้รูปร้องเพลง แต่น้ำเสียงก็แผ่วเบาสั่นเครือปนเสียงสะอื้นไห้ โชคดีที่ชุดราตรีที่เลือกใส่วันนี้ปิดบังรูปร่างของเธอได้ดีโดยเฉพาะท้องที่โตใกล้คลอดเต็มที อีกแค่สองเดือนเท่านั้น ลูกของเธอและเจ้าบ่าวในวันนี้จะลืมตาออกมาดูโลก อีกแค่สองเดือน ครอบครัวก็จะอยู่ครบพร้อมหน้าพร้อมตา มีแม่ มีพ่อ และก็มีลูก แต่มันพังแล้ว มันพังตั้งแต่เขาเดินจับมือผู้หญิงในชุดเจ้าสาวเข้ามาในงานวันนี้ ว่าที่คุณแม่ได้แต่ร้องเพลงด้วยความเจ็บจุกในอก นวลพรรณได้แต่กำไมค์ในมือแน่นฝืนร้องเพลงให้จบ ตอนนี้หล่อนเจ็บเหลือเกินที่ต้องมาเป็นนักร้องในงานแต่งงานของพ่อของลูก งานแต่งงานของสามีตัวเอง

ผู้ชายที่เดินจับมือเจ้าสาวใกล้เข้ามายังเวทีเรื่อยๆ ยิ่งทำให้ตอกย้ำภาพความทรงจำและความเจ็บปวดว่าเจ้าบ่าวในวันนี้คือเขา เธอเองก็ไม่รู้ว่าจะเป็นเขาเหมือนกัน เธอรู้แค่ว่าเมื่อตอนเช้ามืดเขาบอกว่าจะไปทำธุระที่ต่างจังหวัดสองวัน และงานร้องเพลงงานนี้จะปฏิเสธก็ไม่ได้ เพราะเธอมาร้องแทนรุ่นพี่ที่รับงานไว้ แต่พอถึงงานเกิดอุบัติเหตุมาร้องเพลงในงานแต่งงานไม่ได้ เธอจึงได้อุ้มท้องที่ใกล้คลอดของตัวเองมายืนร้องเพลงที่นี่ และก็อย่างที่เห็น สามีที่แยกจากกันเมื่อตอนเช้ามืดจะมาเป็นเจ้าบ่าวในตอนเย็น และเป็นเจ้าบ่าวของคนอื่นทั้งๆ ที่แต่งงานกับเธอแล้ว และกำลังจะมีลูกที่น่ารักด้วยกัน มันจบแล้ว มันจบและพังไปหมดแล้ว หัวใจของเธอในตอนนี้

ด้านเจ้าบ่าวมองไปยังเวทีทันทีเมื่อจำเสียงที่กำลังขับร้องเพลงได้ดี เท้าใหญ่หยุดเดินทันทีเมื่อเห็น ‘นวลพรรณ’ เขานิ่งมองไปยังแขกในงานและญาติผู้ใหญ่ที่มาร่วมงานแล้วมองย้อนกลับไปยังคนที่กำลังเช็ดน้ำตาไปด้วยร้องเพลงไปด้วยชั่วครู่ ก่อนจะหันมาฝืนยิ้มให้เจ้าสาวของตนแล้วพาเดินขึ้นไปยังเวทีกลางห้องโถงใหญ่ด้วยก้าวที่ไม่มั่นคงเท่าไหร่นัก เขาช็อกกับสิ่งที่เห็น และนวลพรรณก็คงไม่ต่างกันกับเขาในตอนนี้

ตลอดเวลานวลพรรณคิดว่ารู้จักภูเบศดี แต่วันนี้ไม่ใช่ เธอและเขาไม่เคยรู้จักกันด้วยซ้ำ ไม่เลย เขาไม่ใช่คนที่เธอรู้จัก สามีที่แสนดีคือตัวจริงหรือตัวปลอมกันแน่ คนที่มองเห็นคือสามีเธอหรือเปล่า แล้วคนที่อยู่ด้วยกันทุกคืนคือใคร คือสามีเธอรึเปล่า? เกิดคำถามขึ้นในหัวซ้ำไปซ้ำมา

สำหรับนวลพรรณในตอนนี้เขาเป็นเหมือนคนอื่นไปแล้ว ไม่สิ เขาคือคนอื่นตั้งแต่แรก ภูเบศสามีที่เธอรักและที่บอกว่ารักเธอก็ไม่ใช่เขาด้วยเช่นกัน เมื่อคิดว่าฝืนร้องเพลงต่อไปไม่ไหว ริมฝีปากบางอวบอิ่มได้รูปก็หยุดร้องเพลงทันทีพร้อมกับหันไปส่งไมโครโฟนในมือให้พิธีกรงานแต่งงานในครั้งนี้ โดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายรับไปถือไว้หรือยัง เมื่อไมโครโฟนพ้นมือตัวเองก็รีบวิ่งลงจากเวทีทันที

การวิ่งหนีลงเวทีของนวลพรรณสร้างความประหลาดใจ แปลกใจให้แขกในงานมาก แต่มีหนึ่งคนที่ได้แต่แอบยิ้มสะใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ‘ผู้หญิงชั้นต่ำ!’ นั่นคือน้ำเสียงที่ดังขึ้นในใจของหล่อน

แม้อยากจะปล่อยมือเจ้าสาวแล้ววิ่งตามภรรยาที่รักของตัวเองไปมากแค่ไหนแต่ก็ทำไม่ได้ เมื่อตอนนี้เสียงแสดงความยินดีในงานกำลังอวยพรให้ตนและเพณิตา เจ้าสาวคนสวยของตัวเองในวันนี้ เขามองไปยังตัวการใหญ่ของเรื่องทั้งหมดในครั้งนี้ ที่กำลังส่งยิ้มสะใจมาให้ตน ภูเบศทำอะไรไม่ได้ ในตอนนี้ที่ทำได้ก็คือกำมือที่ว่างอีกข้างแน่นด้วยความเดือดดาล