บทที่ 8
602 คำ
"คุณหมอเข้าห้องผ่าตัดก่อนเถอะค่ะ ทางนี้กิ๊ฟจะดูแลให้เองค่ะ"
"ฝากหน่อยนะ" ชายหนุ่มปล่อยให้พยาบาลดูแลเธอต่อ
ห้องผ่าตัด..
"คุณหมอกฤษณะแจ้งมาว่าไม่แน่ใจว่าจะเข้ามาช่วยได้ไหม เพราะติดคนไข้ที่นัดไว้ค่ะ"
"ไม่เป็นไรเตรียมห้องเสร็จหรือยัง"
"เสร็จแล้วค่ะ"
ขณะที่ทำการผ่าตัดอยู่เขาต้องได้สลัดภาพของเธอออกหลายต่อหลายครั้ง ยิ่งเธอบอกว่าติดต่อเสี่ยคนใหม่ให้หน่อย
"คุณหมอคะเลือด.." แพทย์ผู้ช่วยเห็นว่าเลือดคนไข้ออกเยอะ
"เพิ่มเลือดอีก"
"ความดันคนไข้ต่ำลงมากค่ะ"
ไอ้คีตะมึงเป็นบ้าอะไรวะเนี่ย เขารู้ดีว่าที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้เพราะอารมณ์เขาไม่นิ่ง
"คุณหมอกฤษณะมาถึงแล้วค่ะ"
"บอกให้เข้ามาช่วยในห้องผ่าตัดก่อน"
กฤษณะคิดว่าคีตะต้องกำลังเจอเรื่องอะไรอยู่แน่ ก็เลยให้ผู้ช่วยที่อยู่คลินิกเลื่อนนัดคนไข้เป็นวันหลัง
"ให้คุณหมอคีตะออกไป" แค่มองก็รู้แล้วว่าการผ่าตัดนั้นเกิดปัญหาขึ้น กฤษณะก็เลยต้องทำการผ่าตัดต่อ
"ฝากหน่อยนะหมอ"
"วันนี้ผมขอใช้สิทธิ์ของหมอโรงพยาบาลนี้ สั่งให้คุณหมอคีตะกลับไปพักผ่อน"
คีตะพยักหน้าตอบรับคำสั่งนั้น ก่อนที่จะออกจากห้องผ่าตัดไป
พอออกมาคนร่างสูงก็ทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ด้านหน้าห้องผ่าตัด นั่งอยู่ตรงนั้นครู่หนึ่งเขาคิดได้ว่าต้องทำอะไรแล้ว ถ้ายังให้เธอป่วนอยู่แบบนี้สักวันเขาคงต้องทำคนไข้ตายแน่
"ผ่าตัดเสร็จแล้วเหรอคะ" ผ่านไปแค่ชั่วโมงกว่ากุ๊บกิ๊บเห็นว่าคุณหมอกลับมาแล้ว
"คุณหมอกฤษณะทำการผ่าตัดต่อ ผมจะเข้าไปข้างในก่อนไม่ต้องให้ใครมากวน"
"ค่ะ"
ชายหนุ่มเปิดประตูเข้าไปแล้วก็ปิดไว้ สายตาคมมองดูผู้หญิงที่นอนให้น้ำเกลืออยู่บนโซฟา
"คุณหมอ" ทีแรกคิดว่าเป็นคุณพยาบาลวาดฝันก็เลยแกล้งหลับต่อ แต่พอหรี่ตาขึ้นมองก็เห็นว่าเป็นคุณหมอ
"อาการเป็นยังไงบ้าง"
"ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ" หญิงสาวรีบดันตัวลุกกลัวเขาว่าเธออ่อนแอเกินไป
"นอนลง รอให้น้ำเกลือหมดกระปุกแล้วค่อยออกไป" ชายหนุ่มเดินไปนั่งเก้าอี้ทำงานที่อยู่ในห้องนั้น สายตายังคงมองเธอ
"คุณหมอไม่ได้ผ่าตัดคนไข้แล้วเหรอคะ"
"ให้คุณหมอท่านอื่นเข้าห้องผ่าตัดแทนแล้ว"
"ถ้างั้นฉันขอคุยเรื่องที่เราคุยกันค้างไว้เลยได้ไหมคะ" หญิงสาวลุกขึ้นมาอีกครั้ง
"คุยมาสิ" เขาต้องจบทุกปัญหาที่คาอยู่ในสมองตอนนี้ให้ได้
"วันนี้ ฉันต้องคุยกับทนายความเรื่องคดีของพ่อ"
"เดี๋ยวฉันจะให้ทนายมาคุยด้วย"
"จริงหรือคะ" จากที่นั่งอยู่คนตัวเล็กก็ลุกขึ้นแบบดีใจ เธอกำลังจะเดินเข้าไปใกล้เขากว่านี้แต่ติดสายน้ำเกลือที่แขวนกับขาแขวนอยู่
"ทำอะไรของเธอ" ชายหนุ่มรีบหยิบกล่องทำแผลเดินตรงเข้ามาเพราะเธอดึงสายน้ำเกลือออก "นั่งลงก่อนเห็นไหมเลือดออกแล้ว"
"ช่างมันเถอะค่ะ คุณหมอบอกว่าจะหาทนายให้ใช่ไหมคะ"
"ใช่"
ทีแรกก็ดีใจอยู่หรอก พอคิดได้ว่าแล้วเธอจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายค่าทนาย เพราะแค่ปรึกษาเรื่องกฎหมายก็ต้องจ่ายไปเท่าไรแล้ว
"แต่ฉันไม่มีเงิน"
"เงินกับฉันนี่ไง"
"คะ?"
- ผู้เขียน
