บทที่ 10

1968 คำ

คำว่าก่อนทุกอย่างมันจะสายไป..คำนี้คาใจหมอคีตะมาก จากที่เมื่อวานนี้นอนน้อยไปแล้ว..คืนนี้ก็ต้องมานอนน้อยเพราะมีอะไรให้คิดอีก คิวผ่าตัดเขามีทุกวัน และก็ยาวไปจนถึงสิ้นปี เพราะเขาเป็นคุณหมอฝีมือดี บางโรงพยาบาลรับเคสไหนไม่ได้ก็ต้องส่งมาให้เขาผ่าตัด เขาจะมัวมาคิดเรื่องพวกนี้ไม่ได้ ชายหนุ่มลุกขึ้นแล้วเดินไปเปิดลิ้นชักหยิบยาที่ช่วยให้ตัวเองนอนหลับมาโยนใส่ปากแล้วก็ดื่มน้ำตาม เช้าวันต่อมา.. "ขอโทษด้วยนะหมอที่ทำให้เรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น" "มันเกินคำว่าวุ่นวายแล้ว" "ตอนนี้กำลังเดินเรื่องไปต่างประเทศ ถ้าวีซ่าของวันศุกร์ออกก็คงต้องไปก่อน" "แล้วเรื่องที่มันคาราคาซังอยู่นี่ล่ะ" "ไปพอให้ได้จ๊อบพาสปอร์ตเดี๋ยวก็จะกลับมาแล้ว" "อย่าทิ้งไว้ให้ฉันปวดหัวคนเดียวแล้วกัน วันนี้มีผ่าตัดอีก ถ้าตำรวจมาก็คุยกับตำรวจไปก่อนนะ" ที่พันไมล์ขอโทษก็เพราะเรื่องตำรวจนี่แหละ เพราะตอนนี้โรงพยาบาลเจอหมายเข้าไปด้วย แต่ด็อกเตอร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม