ตอนที่ 9 ผีเนื้อทอง

2043 คำ

ภายในกุฏิเก่าภิกษุแก่พรรษานั่งเข้าฌานสมาบัติจนล่วงผ่านเข้าเวลาเกือบฟ้าสาง หนังตาเหี่ยวย่นจึงค่อยๆ ถูกดึงให้เปิดขึ้น มือหยาบเลื่อนหีบไม้ใบเก่าออกมาจากใต้แท่นโต๊ะหมู่บูชา สีหน้าแววตาวิตกกังวลกดหัวคิ้วสีเทาขาวนั้นเข้าหากัน “เฮ้อ กงเกวียน กำเกวียนโดยแท้” หลวงตาแก่นสีหน้าท่าทางลังเลไม่มั่นใจ มือหยาบเต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นผลักหีบไม้นั้นกลับเก็บซุกลึกเข้าไปใต้แท่นวางพระพุทธรูปอย่างเดิม พอดีกับเสียงระฆังตีบอกสัญญาณให้รู้ว่ายามนี้ควรแก่การออกไปบิณฑบาต หลวงตาแก่น ผู้บวชอยู่ใต้ร่มผ้ากาสาวพัสตร์นานถึงห้าสิบพรรษานุ่งผ้าห่มจีวร เดินลงจากกุฏิมาเจอไอ้รุ่งเด็กวัดหน้าซื่อยืนตบยุงถือย่ามรออยู่ตีนกระไดพอดี “ฮึ ตื่นเช้าดีเหลือเกินนะไอ้รุ่ง นี่เอ็งมารอข้านานแล้วหรือวะ” หลวงตามองหน้าเด็กวัดวัยหนุ่มด้วยความชื่นชมเพราะไอ้รุ่งนั้นถือว่าเป็นเด็กวัดว่าง่าย ขยันขันแข็งเรียกหาเรียกใช้ไม่มีอิดออด “ไม่นานขอรับหลวงต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม