ตอนที่ 2

1289 คำ
เมื่อเนื้อนวลขาวผ่องอยู่ภายใต้สายตาของคนทั้งสอง ทำให้พวกเขาถึงกับหยุดนิ่งแล้วเพ่งมองนางด้วยสายตาตกตะลึง นางโลมผู้นี้ช่างงดงามน่าดูดกินไปทั้งตัวอย่างที่สตรีอื่นไม่มีทางเทียบได้ หานเซียวถามด้วยน้ำเสียงแหบเครือ "นามของเจ้ามีว่าอย่างไร" เสียงหวานออดอ้อนเอ่ยขึ้นด้วยความกระสัน "หนานอิงเจ้าค่ะ นามของข้าคือหนานอิง" "กลีบเนื้อของเจ้าช่างหอมหวานยิ่งนัก ข้าฟันธงได้เลยว่ายังไม่เคยมีผู้ใดได้ชิมใช่หรือไม่" เสียงตอบของเขามีเพียงเสียงครางหวาน แน่นอนว่านางผู้นี้บัดนี้หาได้ต้องการสิ่งอื่นใดอีกนอกจากให้เขากระแทกมังกรเข้าไปในรูฉ่ำเยิ้มของนางเสีย อวิ๋นอ๋องเลียริมฝีปากเมื่อเห็นเนินเนื้อสีชมพูขยายเหยียดอูมซึ่งมีไรขนสีอ่อนปกคลุมเพียงน้อยนิด "ท่านพี่ข้าไม่เคยพบเนินเนื้อสตรีใดงดงามเท่าของนางผู้นี้มาก่อน" อวิ๋นอ๋องหานเซียวจับขาของนางแยกออกกว้างเปิดเผยเนื้อหนังส่วนนี้ของนางให้ผู้เป็นพี่ชายได้ยล ซู่อ๋องลู่หนิงหวังถึงกับครางในลำคอเขาเอ่ยเสียงแหบเครือ "สีชมพูสวยยิ่งนักและนางฉ่ำเยิ้มเต็มที่แล้ว ข้าเองก็ทนไม่ไหวเสียแล้ว เจ้าจัดการนางเสียเถิด" กลีบดอกอูมของนางยังปิดสนิท เพียงอวิ๋นอ๋องใช้นิ้วเรียวเขี่ยเพียงเล็กน้อยร่างกายของหนานอิงก็ราวกับถูกไฟร้อนนาบเข้าที่ตรงนั้น "อ๊า นิ้วของท่านดียิ่ง ข้าต้องการอีกข้าต้องการมากกว่านั้นเจ้าค่ะ ได้โปรด" หนานอิงหอบหายใจถี่กระชั้น นางเห็นภาพมัวเมาที่ตนเองกำลังอ้าขาให้บุรุษหล่อเหลาผู้หนึ่งเชยชมแล้วถึงกับสั่นกระสันอยาก ลู่หนิงหวังจับนางให้หันหลังมาทางเขาแล้วเอ่ยเสียงแหบ "อาเซียวนางสวยหยาดเยิ้มไปทุกส่วนคงถูกใจเจ้าใช่หรือไม่" หานเซียวยกยิ้ม "ท่านพี่ก็คงเช่นกัน ดูเหมือนว่านางจะเป็นสตรีที่บริสุทธิ์อยู่" ซู่อ๋องลู่หนิงหวังยกมุมปากอย่างพอใจ "เช่นนั้นก็ถนอมนางเสียหน่อย ปล่อยกันคนละน้ำแล้วค่อยจัดการนางให้เต็มที่ ช่องทางรักของนางด้านหลังยังดีหรือไม่" อวิ๋นอ๋องใช้นิ้วลูบคลำช่องทางสีสวยด้านหลัง พวกเขาพี่น้องผ่านหญิงคณิกามานับไม่ถ้วนย่อมรู้เรื่องดีว่าความสุขอันเกิดจากเรือนกายสตรีพวกเขาสามารถใช้สิ่งใดได้บ้าง "ด้านหลังก็ยังงดงามขอรับ" "ดีเช่นนั้นวันนี้เราจะช่วยกันทำให้นางเป็นนางโลมอย่างเต็มตัว" เสียงหอบครางของสตรีผู้นี้ดังขึ้น "อ๊า นายท่านได้โปรดเถิดเจ้าค่ะผู้ใดก็ได้ทำสิ่งใดกับข้าที ข้าร้อนรุ่มเหลือเกินเจ้าค่ะ ข้าขอนิ้วเมื่อสักครู่จะได้หรือไม่ ซี๊ด ใช้นิ้วแหย่ตรงนั้นให้ข้าทีเจ้าค่ะ" "เจ้าคงโดนยามามากเกินไป ยังไม่มีผู้ใดแตะต้องน้ำก็ออกมามากเช่นนี้ ข้าเองก็อดทนไม่ไหวแล้ว" อวิ๋นอ๋องหานเซียวจับนางให้คุกเข่าในท่าสุนัขแล้วใช้สองมือแบกลีบบานออกจากกัน เขาก้มลงมาลิ้มรสชาติของเม็ดทับทิมสีแดงที่เต้นระริกสั่นรอคอยเขาอย่างว่องไว เพียงปลายลิ้นสัมผัสหนานอิงถึงกับร้องเสียงดัง "อ๊า ใช่ลิ้นหรือไม่เจ้าคะ อ๊าข้าเสียวเหลือเกินเจ้าค่ะ อ้าตวัดเลียเช่นนั้นถูกใจข้านัก อ๊านายท่านเจ้าขาอย่าหยุดนะเจ้าคะ ซี๊ด อ๊า ซี๊ด" หนานอิงกระเด้งสะโพกตามจังหวะลิ้นร้อนที่ปาดเลีย กลีบดอกของนางถูกเขาดูดกลืนอย่างเอร็ดอร่อย ในขณะที่นางอ้าปากร้องครางไม่หยุด ซู่อ๋องลู่หนิงหวังขยับตัวมาอยู่ด้านหน้าของนาง แทรกมือเข้าไปในผมดำสลวยของหนานอิงแล้วบังคับให้นางเงยหน้าขึ้น ใบหน้าของเขาแดงเล็กน้อยแต่ยังคงดูเฉยชาอยู่เช่นเดิม มือของเขากำรอบมังกรยักษ์ที่บวมเป่งของตนเอง "ปากของเจ้ายังว่างอยู่ไม่ใช่หรือ ลองกินมังกรของข้าดูดีหรือไม่ อร่อยยิ่ง" หนานอิงครางซี๊ด ทั้งถามเขาอย่างไม่แน่ใจทั้งที่ใจของตนเองกระหายอยากจะกลืนกินแท่งหยกสีแดงเถือกนั่นจนสั่นระริก "ซี๊ด อ๊า เจ้าตัวนี้กินได้หรือเจ้าคะ" "อ้าปากสิแล้วลองกินดู ข้าสงสัยว่าแม่เล้าหอนางโลมของเจ้าคงไม่เคยสอนวิธีปรนนิบัติบุรุษใช่หรือไม่ นี่เป็นกลวิธีใหม่ในการมัดใจลูกค้าหรือ ช่างน่าสนใจนัก ข้ายอมรับว่าสร้างความตื่นเต้นให้ข้าได้ไม่น้อย" หนานอิงอ้าปากตามที่บุรุษรูปงามมังกรยักษ์ผู้นี้สั่งโดยไม่ลังเลและไร้ซึ่งยางอาย นางกระหายนักที่จะดูดมันเอาไว้ เพียงปากนุ่มนิ่มและลิ้นร้อนของนางสัมผัสลำกาย ลู่หนิงหวังถึงกับครางลั่น "ซี๊ด อ๊า ดีมาก เจ้าค่อย ๆ เลียสิ คิดถึงน้ำตาลแท่งหวาน ๆ เข้าไว้ ดูดมันและอมมันให้ทั่ว สิ่งนี้จะทำให้เจ้ารู้สึกดี ซี๊ด อ๊า ใช่แล้ว เลียปลายหัวมันสิ อ๊า ดีมาก แล้วลากลิ้นลงไปที่โคนแล้วเลียรอบ ๆ โคนไปจนถึงไข่ของข้า อ๊า อร่อยใช่หรือไม่" ร่างกายร้อนรุ่มของหนานอิงถูกบัดนี้รู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อยด้วยถูกบุรุษผู้หนึ่งปรนเปรอดูดเลียเนินสวาทจนชุ่มฉ่ำ ในขณะที่ในปากของนางก็มีมังกรยักษ์แสนอร่อยอยู่เต็มปาก "ซี๊ด นายท่านเจ้าขาข้ารู้สึกดียิ่ง นายท่านผู้นั้นเลียตรงนั้นของข้า โอ้ว เสียวเหลือเกินเจ้าค่ะ อ๊า และตรงนี้ของท่านถูกปากข้ามาก อร่อยล้ำเหลือเกิน ซี๊ด อ๊า เหตุใดรู้สึกดีเช่นนี้ ซี๊ด" ยิ่งนางถูกอวิ๋นอ๋องหานเซียวเลียร่องหลืบรุนแรงเท่าใด ปากของนางก็ดูดกลืนท่อนยักษ์ของลู่หนิงหวังเร็วขึ้น หนานอิงนับเป็นหญิงไฟแรง ร่างกายของนางตอบสนองพวกเขาอย่างเต็มที่ ของในปากที่แสนอร่อยทำให้นางกำลังคลั่งไคล้ "อ๊า ช่างวิเศษเหลือเกินเจ้าค่ะ ซี๊ด" หนานอิงอมมังกรยักษ์ไม่มิดเพราะปากของนางเล็กเกินไป แต่ลู่หนิงหวังกลับรู้สึกถึงความสุขสมอย่างเต็มรัก ลิ้นของนางที่ตวัดเลียปลายหัวรัวเร็วทำให้ร่างของเขาที่ขาดสตรีมานานถึงกับกระตุก "อ๊า นางแพศยาผู้นี้ปากและลิ้นไม่เคยใช้กับผู้ใดจริงหรือ เหตุใดเรียนรู้งานไวเป็นอย่างยิ่ง สุดยอด อ๊า สุดยอด น้ำของข้าใกล้จะแตกแล้ว เจ้าเร่งจังหวะเร็วเข้า อ๊า กลืนให้หมดกลืนลงไป" แผล็บ ๆ ๆ "ซี๊ด นังแพศยาเจ้าตวัดลิ้นเลียเร็วขึ้น ดูดให้หนักขึ้นอีกนิด อ๊า ใช่แบบนี้แหละ ข้าใกล้จะแตกแล้ว อ๊า ซี๊ด อ๊า" ร่างของซู่อ๋องเกร็งกระตุก เสียงของเขาทำให้หนานอิงที่กำลังถูกเลียร่องอย่างบ้าคลั่งสั่นระริก ลิ้นของอวิ๋นอ๋องหานเซียวเก่งกาจยิ่ง เมื่อถูกเร่งรัดด้วยปลายลิ้นของเขาอีกทั้งนิ้วเรียวนั่นยังบดบี้ติ่งไตสีหวานของนางอย่างชำนาญ ทำให้สาวพรหมจรรย์เช่นหนานอิงตอดรัดลิ้นของเขาถี่ยิบ "อ๊า หนานอิงเจ้าดียิ่งร่องของเจ้าที่ปิดสนิทนี้คายน้ำหวานที่ข้าชอบนัก ข้าเลียเช่นนี้เจ้าพึงใจใช่หรือไม่" อวิ๋นอ๋องค่อย ๆ แยงนิ้วเข้าไปด้านใน ด้วยน้ำหวานที่หลั่งไหลออกมาเป็นสายทำให้ช่องทางคับแคบของนางนิ่มลื่น
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม