อคินจอดรถลงหน้าบ้านหลังใหญ่ เขาแค่แวะมาเอาของใช้บางอย่าง และมาบอกพ่อกับพี่สาวด้วยว่า เขาจะแต่งงานกับเด็กคนนี้ ทุกคนดูไม่แปลกใจเลยที่ได้ยินคำบอกกล่าว เห็นแบบนั้นเจ้าตัวที่ถูกบังคับมาตลอดยิ่งโกรธ ทุกคนเห็นดีเห็นงามหมด ไม่สนเลยว่าเขาจะรู้สึกยังไง
ได้! อยากให้แต่งกับเด็กนี่นัก เขาจะทำให้ทุกคนเห็นเอง ว่าทุกคนคิดผิดที่ส่งเด็กนี่มาให้เขา
“ไปเก็บของให้ฉันสิ!”
หลังจากหมายมั่นในใจเสร็จ ก็ลากคนตัวเล็กกว่าเข้ามาในห้องนอนของตัวเอง ผลักเธอไปยืนอยู่กลางห้องพร้อมกับออกคำสั่ง
เมียงั้นเหรอ! เขาไม่ต้องการหรอก แต่ขี้ข้าไว้ใช้งาน ก็ไม่แน่!
“จะเอาอะไรบ้างล่ะ”
ทิพย์วารีไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนหวาน เธอรู้ดี แม้จะมีใบหน้าที่คนมักชื่นชมว่าสวยหวาน แต่นิสัยเธอขัดกับมันชัดเจน และไม่คิดจะทำตัวดีๆกับคนที่ไม่ทำตัวดีกับตัวเองด้วย
“พูดดีๆกับฉัน”
ข้อมือเล็กถูกกระชากมากำไว้แน่น ไม่เคยมีใครพูดกับเขาแบบนี้ ถ้าไม่ใช่คนในครอ
