11
เรื่องสนุก
“ผมได้ยินว่าไอ้นายมันจะเอาแฟนมันไปเป็นของเดิมพันในการแข่งที่จะถึงอีกไม่กี่วันนี้ครับ” เดย์รายงานต่อผู้เป็นนายที่ในขณะนี้กำลังกดสายตามองไปยังหน้าจอแล็ปท็อปด้วยความเรียบนิ่ง
“แล้วเธอล่ะ”
“ฟุบหลับไปแล้วครับ น่าจะเมาหนัก”
“อืม” เสียงเข้มตอบกลับเบา ๆ พลางยกมือขึ้นลูบใบหน้าตัวเอง หากแต่สายตาก็ยังจดจ้องมองสิ่งตรงหน้าไม่ห่าง พานทำให้คนที่มองถึงกับแปลกใจจึงชะโงกหน้าเข้ามาดูก็เป็นต้องชะงัก
“ไอ้เราก็สงสัยว่ากำลังดูอะไร ที่แท้ก็ดูสาวสตรีมเกม แล้วก็ไม่ใช่ใครที่ไหนซะด้วย...ถึงว่าสินายถึงให้ผมจับตาดูไอ้นายนัก ที่แท้ก็สนใจเธอคนนั้นนี่เอง”
สิ่งที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอแล็ปท็อปคือภาพสตรีมเกมบนแพลตฟอร์มออนไลน์ และผู้ขึ้นสตรีมก็คือแฟนสาวขอบคนที่เจ้านายเขาให้จับตามองสังเกตการณ์อยู่ตลอด
ตนุธิปสั่งการกับลูกน้องให้คอยตามสืบและรายงานเรื่องของนายและแฟนสาวในระหว่างที่อยู่ในร้าน แม้กระทั่งนายเดินออกไปคุยกับเพื่อนเขาก็ให้คนไปลอบแอบฟัง แล้วความจริงก็ปรากฏชัดแจ่มแจ้งเต็มสองตาว่าตนุธิปสนใจผู้หญิงคนนั้นจริง ๆ
“ไม่ได้สนใจ” ตนุธิปตอบกลับเสียงเข้มและรีบกดปิดหน้าจอ
เขาแค่เลื่อนดูผ่าน ๆ เท่านั้น แล้วสตรีมที่เห็นก็เป็นสตรีมเก่าที่เธอบันทึกเอาไว้ซึ่งสามารถดูย้อนหลังได้ เขาเองก็ดันบังเอิญอยากหาอะไรดูแก้เครียดก็เลยกดค้นหาช่องของเธอ
ก็แค่นั้นแหละ...แค่นั้นจริง ๆ!
“ขนาดไม่สนใจ แต่ให้ตามขนาดนี้เลยนะครับนาย”
“กูบอกว่าไม่ได้สนใจไงวะไอ้เดย์ เขามีแฟนแล้วโว้ย!”
“โธ่...อย่าเรียกคนแบบนั้นว่าแฟนเลยครับนาย นายก็รอเสียเลยสิครับ เลิกปุ๊บเข้าชาร์จปั๊บ!”
ตนุธิปขว้างปากกาใส่ลูกน้องทันทีหวังให้หยุดพูด
“พูดให้มันดี ๆ ไอ้เดย์ เขาเป็นผู้หญิง”
“แต่มันจะเอาน้องเขาไปเป็นของเดิมพัน ผมว่านายคงต้องทำใจแล้วล่ะครับ”
“กูบอกว่าไม่ได้สนใจไง!” มือใหญ่ตบที่โต๊ะแรง ๆ ก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นและก้าวเร็ว ๆ ไปยังโต๊ะสังสรรค์ที่ออสตินและเวย์คินนั่งดื่มกันอยู่
ขณะที่เดินไปตามทางสายตาของเขาก็ปรายมองโต๊ะลูกค้าด้านล่างไปด้วย กระทั่งเห็นเธอคนนั้นนอนฟุบหน้าลงกับโต๊ะไปเป็นที่เรียบร้อย ส่วนคนอื่นก็หายหัวหลงเหลือเพียงผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนเดียว
ตนุธิปขมวดคิ้วพลางผ่อนลมหายใจ จากนั้นเขาก็รีบก้าวยาว ๆ ตรงปรี่ไปยังจุดหมาย
“ไอ้เวย์ เพื่อนแฟนมึงเมาหลับฟุบคาโต๊ะไปแล้ว เหมือนไอ้นายจะมอมเหล้าว่ะ” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อเดินมาถึงโต๊ะ
“จริงดิ”
“เออ กูยืนดูอยู่นานเห็นแม่งให้น้องเขากินแต่เหล้า กูก็ไม่รู้จะมอมทำไมทั้งที่เป็นแฟนกัน” ความจริงแล้วเขาไม่ได้ยืนดูแต่เปิดกล้องวงจรปิดในร้านต่างหาก!
“ไอ้เวย์ มึงไม่ง้อ ไม่คิดถึง ไม่รู้สึกอะไรกับมิลล่าแล้วใช่ไหมวะ” ออสตินแทรกขึ้นและยกยิ้มที่มุมปาก
“ไรของเฮียเนี่ย เรื่องไม่เป็นเรื่อง”
“เรื่องไม่เป็นเรื่องจริงดิ แต่นู่นน่ะ...น้องมิลล่ามาว่ะ เหมือนจะมาหาเพื่อนเขา”
ทั้งตนุธิปและเวย์คินต่างก็หันขวับมองไปยังระดับสายตาของออสตินเป็นจุดเดียว และก็เห็นว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเดินเข้ามาในร้านด้วยท่าทางร้อนรนกระวนกระวาย
คราวนี้รอยยิ้มร้ายปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลา ตนุธิปสอดมือล้วงกระเป๋าและแค่นหัวเราะออกมาเบา ๆ เมื่อรู้สึกถึงความสนุกที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่ช้า
“เชี่ย! มาทำไมวะ!”
“ใจเย็นไอ้เวย์ นั่นแฟนมึงเรอะ” ตนุธิปจับไหล่ของเวย์คินเอาไว้เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายร้อนใจจนแทบปรี่ไปยังเธอคนนั้น
“เออดิเฮีย!”
“อ้าว เมื่อกี้ยังพูดอยู่เลยว่าไม่คิดถึง...” ออสตินพูดปนเสียงขำ
“เฮียเงียบน่า!”
“ควายเอ๊ย กลืนน้ำลายตัวเองบ่อย ๆ นี่อร่อยไหมวะไอ้เวย์”
“มึงก็ไปล้อน้อง น้องมันแค่ปากแข็งป้ะวะ” ตนุธิปร่วมผสมโรงอีกแรง ตอนนี้เขากำลังสนุกกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น และก็ชักจินตนาการไปไกลแล้วว่าตัวเองจะเข้าไปเป็นบทบาทไหนในเหตุการณ์ครั้งนี้
“เหี้ย! ไอ้นายมันจับมือมิล เย็นไม่ไหวแล้วโว้ยเฮีย!”
“ไอ้เวย์เดี๋ยว รอดูไปก่อน!” ออสตินคว้าตัวน้องชายไว้ทันที ส่วนตนุธิปก็หัวเราะชอบใจจนแทบอยากหาป๊อปคอร์นมานั่งทานระหว่างเกิดเหตุ “ไอ้ห่านี่ก็ยิ้มอยู่ได้ มาช่วยจับหน่อยดิวะ อยากให้ร้านพังหรือไง”
“กูมีเงินซ่อม” เจ้าของเสียงตอบด้วยท่าทางยียวน ไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าเรื่องจะวินาศสันตะโรมากแค่ไหน เขากลับมองว่ามันทั้งสนุกและตื่นเต้นเสียมากกว่า
“ไอ้เหี้ยต๊อดอย่ามัวแต่เล่น!”
“เฮ้ย! แม่งลวนลามเมียกูแล้ว เย็นไม่ไหวแล้วเฮีย ปล่อยผม!” เวย์คินเดือดดาลจนแทบระเบิดเมื่อเห็นว่านายกำลังลวนลามคนรักของตัวเองทั้งที่แฟนสาวหลับฟุบกับโต๊ะในอาณาบริเวณใกล้ ๆ กัน
“ไอ้นายแม่งเหี้ยกว่าที่กูคิด กูว่ามันตั้งใจล่อแฟนมึงมาที่นี่แน่เลย ว่าแต่แฟนมึงชื่อไรนะไอ้เวย์”
“มิลล่า” เวย์คินตอบเสียงแข็ง หางเสียงไม่มี อารมณ์เดือดจัด หากไม่เกรงใจพี่ชายคงได้สวนหมัดโทษฐานที่มาจับรั้งให้ทนเห็นภาพเจ็บปวดแบบนี้
“ใจเย็นไอ้เวย์ ดูนั่น...เรื่องสนุกกำลังเริ่มต้น” ตนุธิปแค่นหัวเราะและพยักพเยิดใบหน้าให้เวย์คินหันไปมองยังจุดเกิดเหตุอีกครั้ง
ตอนนี้คนที่ฟุบหลับด้วยความเมามายเริ่มได้สติและตื่นลืมตาขึ้นมา ภาพตรงหน้าที่ปรากฏทำให้เธอสร่างเมาแทบเป็นปกติ
แฟนหนุ่มของตัวเองกำลังคลอเคลียแนบชิดกับเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว คนที่มองเหตุการณ์อยู่ชั้นบนก็ถึงกับสะใจอยู่ลึก ๆ และนี่ก็คงเป็นเหตุผลที่เขาอยู่รอดูความเป็นไปแทนที่จะปล่อยอารมณ์ให้วู่วามจนไม่ทันเห็นฉากเด็ด ๆ แบบนี้
“มึงว่าเพื่อนแฟนมึงจะหายโง่ยังวะ” เจ้าของร้านเอ่ยถามน้องชายที่อยู่ในสภาวะข่มกลั้นแรงโทสะ
“กุ๊กดูท่าว่าจะรักมันมาก เหมือนว่าเป็นแฟนคนแรกด้วย แต่ภาพมันก็ชัดขนาดนั้นผมว่ากุ๊กคงเลิกโง่แล้วล่ะ กุ๊กสนิทกับมิลมาก ผมมั่นใจว่ากุ๊กคงไม่เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อนหรอก”
“มันก็ใช่...แต่ถ้าน้องเขาโดนขู่ให้เลือกนี่ก็อีกเรื่องนะ” ออสตินเอ่ยขึ้นหลังจากที่เงียบดูเหตุการณ์อยู่นาน
“ป้ะ...ได้เวลาพระเอกออกโรงละ มึงไปกับกูไอ้เวย์”
ตนุธิปไหวไหล่เล็กน้อยก่อนจะตบไหล่ของเวย์คินเบา ๆ และเดินนำลงไปยังชั้นล่าง
ออสตินที่นั่งอึ้งนิ่งงันแปลกใจกับคำพูดของเพื่อนก็เพิ่งได้สติ เขาหันมองลูกน้องคนสนิทของตนุธิปเพื่อไขข้อข้องใจ
“พระเอกอะไรของมันวะไอ้เดย์”
“นายเขาอยากเป็นพระเอกของน้องผู้หญิงคนนั้นน่ะครับ”
“ฮะ? กุ๊กเหรอ แฟนไอ้นายอะนะ!?” ออสตินร้องเสียงหลง เขาหยัดตัวขึ้นเดินวนไปวนมากับสิ่งที่ได้ยิน
“นั่นแหละครับ ผมเองก็เพิ่งรู้เมื่อกี้นี้เอง ถึงว่าสิ...นายสั่งให้ผมจับตาดูไอ้นายบ่อย ๆ ที่แท้ก็ชอบแฟนคนอื่น”
“สัสเอ๊ย...ไอ้เหี้ยต๊อด จะหาแม่ให้น้องเกลหรืออยากกินเด็กกันแน่วะ ไอ้เพื่อนเวร!”