จิ้งทัวร์ขอผัว l 06.1 l ขอ2 มา2
ว่าด้วยเรื่องความบังเอิญของโลกใบนี้
คนจีนมีประชากรประมาณ 1.4 พันล้านคน การที่ฉันวนมาเจอผู้ชายสองคนในแอพถือว่าเป็นเรื่องบังเอิญที่เกิดขึ้นได้ แต่การที่ผู้ชายสองคนนี้จะทักฉันมาพร้อมกันในตอนที่ฉันกำลังขอพร (หรือท้าทาย) เทพเจ้าแห่งความรักอยู่นั้น เวลามันพอเหมาะพอเจาะจนฉันขนลุก
หูย ไม่มั้ง
“ถ้าเนื้อคู่กูทักมา กูก็คงมีสองคนละ บังเอิญแหละ”
“แต่คนเรามันไม่ได้มีเนื้อคู่คนเดียวนะเว้ยจิ้ง คนเราอ่ะมันมีคู่บุญกับคู่กรรม มึงเกิดมาหลายชาติ ก็น่าจะมีผัวมาหลายชาติ การจะมีเนื้อคู่สองคนก็ปกติปะ” อีนุ่นเริ่มอธิบายสิ่งที่มันเชื่อทำให้ฉันยิ้มแห้งๆ ด้วยความที่ฉันเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งกับเรื่องลึกลับอะไรต่างๆ
“มึงก็ว่าไป ใช่ ไม่ใช่เดี๋ยวก็รู้” ฉันไหวไหล่ ยังไม่ค่อยเชื่อนัก
“ถ้ามึงตกล่องปล่องชิ้นกับใครสักคนนึงในสองคนนี้ กูจะขำให้ปอดโยก มึงต้องมาขอขมาที่ปากหมากับพระด้วย” อีนุ่นเอ่ยแล้วชี้หน้าฉันพลางผายมือไปที่ท่านเทพเจ้า
“กูไม่ได้ปากหมาสักหน่อย ละมึงเป็นใครฮะ ผู้พิทักษ์เหรอถึงเป็นเดือดเป็นร้อนจัง ถ้ากูได้กับใครสักคนในนี้ก็ถือว่าขลังไง เดี๋ยวกูพาเค้ามาไหว้แก้บน แต่ถ้าไม่ ก็แสดงว่าเรื่องตอนนี้มันแค่บังเอิญ”
“แหม ไม่เชื่ออย่าลบหลู่” ไอ้นุ่นว่าก่อนจะหยิบมือถือตัวเองขึ้นมาบ้าง “กูน่าจะขอให้เจอในทริปบ้าง กูใช้ชีวิตโสดมานานเกินไปอะมึง”
“ระวังน้า เนื้อคู่มึงอาจจะยังไม่เกิดก็ได้” อีเปาหัวเราะหึหึหึ แล้วทำหน้าตาหลอนๆ จนอีนุ่นฟาดกบาลมันดังป๊าป มันสะดุ้งโหยง แล้วเริ่มเปิดศึกระหว่างกัน ฉันไม่สนใจแล้วหันมากดมือถือตอบคนที่อาจจะเป็นเนื้อคู่ของฉัน
Zhou : Do u live in Bkk? (เธออยู่ในกรุงเทพไหม?)
Jing Jing: Yes, why? (ใช่ ทำไมเหรอ?)
ฉันเลือกที่จะตอบคุณโจก่อนเพราะตานี่พูดภาษาอังกฤษได้ และน่าจะสื่อสารได้รวดเร็วกว่าโดยที่ไม่ต้องใช้โปรแกรมแปลภาษา
Zhou : So do I, Meet? (ฉันก็เหมือนกัน เจอกันไหม?)
เขาเป็นคนที่แหกทุกกฎแกรมม่า และเหมือนจะเป็นคนที่ขี้เกียจพิมพ์ยาวๆ ด้วย ฉันพยายามจะเข้าไปดูหน้าตานี่ให้ชัดๆ ว่าหล่อและควรค่าพอจะไปเจอไหม แต่ก็ไม่มีรูปไหนที่เห็นหน้ามุมตรงเลย เห็นแค่มุมข้างๆ กับรูปไกลๆ แต่ด้วยเรดาห์ที่ฉันมี ฉันว่าเขาก็ไม่น่าจะถึงขั้นย่ำแย่ แต่อาจจะไม่ได้ปังปุริเย่นัก
อืมมมม เขาลงรูปเล่นดนตรี เดินทาง เต้นเท่ๆ จากไลฟ์สไตล์ในรูปก็ดูเป็นคนรวยประมาณนึง ไม่งั้นไม่น่าจะใช้ของแบรนด์เนมและรถแพงๆ หรือไปเที่ยวได้ขนาดนั้น
งั้นขอเก็บไว้ในสต๊อกก่อน เผื่อนางเริ่ด!
Jing Jing: I need to say it clearly. I didn’t use this app for find Fwb or Ons. If u wanna meet me cause of sex. U should delete me instantly. (ฉันต้องพูดให้ชัดเจนก่อน ฉันไม่ได้ใช้แอพลิเคชั่นนี้เพื่อหาเพื่อนนอนหรือวันไนท์สแตนท์ ถ้าคุณอยากจะเจอฉันเพราะเรื่องเซ็กส์ คุณควรจะลบฉันในทันที)
ฉันบอกเขาไปตรงๆ เผื่อว่าตานี่แค่หาผู้หญิงซั่ม จะได้ตัดฉันทิ้งไปเลย ถ้าจุดประสงค์ไม่ตรงกัน ก็จะได้ไม่เสียเวลาคุยทั้งคู่ไง
Zhou : Hhh me too (ฮ่าๆๆ ฉันก็เหมือนกัน)
Zhou : Do u have wechat? (เธอมีวีแชทมั้ย?)
Jing Jing: U give me , I will add u. (คุณเอาให้ฉัน เดี๋ยวฉันแอดคุณเอง)
Zhou : Mine is Ruzhxxx0814 (ของฉันคือ Ruzhxxx0814)
“จิ้ง มึงทำไร” ไอ้นุ่นซึ่งเปิดศึกกับไอ้เปาได้สักพัก เริ่มหันมาสนใจฉันที่กำลังเล่นมือถือ ฉันเงยหน้าขึ้นมาแล้วตอบมัน
“กำลังเช็คอยู่ว่าคนไหนคือเนื้อคู่”
“แหม แล้วบอกไม่เชื่อ!” มันเบ้ปาก
“ของงี้ก็ต้องลองดูปะวะ” ฉันหัวเราะ เผื่อเขาดี ฉันก็ดีลปะ ใครจะไปยอมปล่อยคนหล่อรวยและดีเพราะอยากฝืนดวงชะตา
“อ่ะจ้า ละตอนนี้เลือกคุยกับคนไหน” มันถามฉันแล้วพยายามเสนอหน้ามาเสือก ฉันเปิดรูปให้มันดู “กูกำลังตอบคนที่พูดอังกฤษได้”
“อ้าว แล้วอีคนหล่อนั่นล่ะ”
“เดี๋ยวตอบไง กูต้องใช้เวลาในการสื่อสารกับมันค่อนข้างมาก คุยก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง” ฉันกุมขมับ คุยกับตานั่นก็สนุกดี แต่บางทีการแปลภาษาก็ผิดๆ ถูกๆ
“มึงว่าคนนี้หล่อปะวะ ลงรูปเห็นหน้าไม่ชัดสักรูป” ฉันพยายามขอความเห็น แล้วทุกคนก็มามุงดูทีละรูป ขนาดฉันแอดเขาไปแล้ว และดูรูปในวีแชทก็ไม่มีรูปไหนที่เห็นหน้าชัดเลย มากสุดก็เห็นไกลๆ แล้วเป็นด้านข้าง แต่รูปทุกรูปที่เขาเลือกสรรลง ค่อนข้างจะมีสไตล์และดูคูลๆ ดูแล้วเหมือนเขาไปเที่ยวมาแล้วรอบยุโรป
“หล่อรึเปล่าไม่รู้ แต่น่าจะรวย” ไอ้เปาให้ความเห็น
“กูก็ว่างั้น” ไอ้นุ่นเออออ
“มึงต้องเลือกแล้ว หล่อกับรวยมึงเลือกไร” ไอ้เปาว่าแล้วเอ่ยถามฉัน มันชอบว่าฉันเป็นคนเปลือกๆ แต่ฉันอาจจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก็ได้ ให้เลือกระหว่างสองอย่างนี้มันโคตรจะยาก เพราะฉันอยากได้ทั้งคนหล่อและคนรวยให้เป็นคนเดียวกัน
แหม หน้าตาดีๆ เวลาเห็นแล้วก็อารมณ์ดี แต่เห็นเงินเป็นปึกๆ มันก็อารมณ์ดีได้เหมือนกัน ฉันจะทำไงล่ะ
“มึงวางเดิมพันกับกูมั้ยนุ่น กูว่าไอ้จิ้งเลือกเงิน” ไอ้เปา
“กูว่ามันเลือกหนังหน้า” ไอ้นุ่นกล่าว
ฉันก็รู้แหละนะว่าภาพพจน์ฉันเวลาเลือกผู้ชายมันค่อนข้างจะดูเรื่องมาก แต่แหม ถ้าต้องอยู่กับคนที่ทำให้ฉันเหนื่อยกว่าเดิม สู้ฉันอยู่คนเดียวไม่ดีกว่าเหรอ เรื่องเงินกับความรักอาจจะดูเหมือนคนละเรื่องแต่ก็เป็นเรื่องเดียวกันนะ คนเราเลิกกันเพราะเรื่องเงิน เพราะเรื่องสินสอด และอื่นๆ บลาๆ มากมายจะตายไป
“ถ้ากูต้องเลือกจริงๆ กูก็คงจะเลือก...” ฉันเว้นจังหวะไปนิดนึง “เลือกคนที่อยู่กับกูได้ คนที่จะยอมลดอีโก้ตัวเองลงเพื่อรักษากูไว้ในชีวิตของมัน”
“โห่ นี่มันไม่ใช่มึงเลยอีจิ้ง” ไอ้เปาทำหน้าขนลุกตอนที่ฉันตอบในสิ่งที่มันไม่คิดว่าจะได้ยิน
“ก็ไม่ใช่กูน่ะสิ ทำไมกูต้องเลือกในเมื่อกูสามารถหาคนหล่อและคนรวยได้ในคนเดียวกัน” ฉันผายมือเข้าที่ตัวเอง “กูทั้งสวย บ้านก็มีเงิน มีความจำเป็นอะไรต้องเลือกวะ”
“...”
“ถ้าสองคนนี้มันไม่ตอบโจทย์ กูก็แค่หาคนใหม่ที่มันใช่ ไหนมึงบอกคนเรามีเนื้อคู่หลายคน”
[6.1]
เราชอบเอเนอร์จี้นาง ฮือ มั่นไปสามสิบล้าน55555555555555
เออ ทำไมต้องเลือก! ในเมื่อเราหาหล่อและรวยได้ในคนเดียวกัน
55555555555555 5555555
เทพเจ้ากุมหัวแล้วเจอจิ้งเข้าไป
จะหาผัวแบบไหนให้มันยอมรับได้เนี่ย
ใครอยากคอมเม้น ส่งฟีดแบ็ก ฝากติดแท็กในทวิตเตอร์หน่อยน้า
#จิ้งทัวร์ขอผัว
ตามอ่านทุกคอมเม้นนะคะ 555555