เช้าวันทำงานที่สดใส เหลืออีกไม่เท่าไหร่โรงแรมสุดหรูก็จะเสร็จลุล่วง พร้อมที่จะเปิดอย่างเป็นทางการ
ผู้บริหารสูง รวมทั้งคณะกรรมการบริหารทุก ๆ ฝ่ายต่างก็เริ่มเข้ามาทำงาน ประชุม และวางแผนงานตามหน้าที่รับผิดชอบ
“แผนงานต่างๆ ก็ยึดตามระบบของโรงแรมสาขาที่กรุงเทพฯ ไปก่อนนะคะ เอาไว้ประชุมครั้งหน้า พี่จะลงลึกไปในแต่ละแผนกอีกที”
คุณราตรี หญิงวัยกลางคน ประธานบริษัทผู้มีสิทธิ์ขาดที่สุดของโรงแรมแห่งนี้ กำลังสั่งงานกับคณะกรรมการ และหัวหน้าแต่ละแผนกอย่างเด็ดขาดและเต็มไปด้วยอำนาจ
ราตรี ดำรงเกียรติสกุลชัย....แม้เธอจะเป็นแค่แม่หม้ายลูกติด แต่ก็ยังดูสาว สวย เด็ด เผ็ดร้อน จนได้ชื่อว่าเป็นเวิร์คกิ้งวูเม่นอันดับต้น ๆ ของวงการธุรกิจโรงแรม
เธอทำงานเก่ง คล่องแคล่ว ฉลาด กล้าคิดกล้าตัดสินใจ จนสามารถนำพาโรงแรมที่เกือบจะเจ๊ง หลังจากสามีตายไป ให้กลับมายิ่งใหญ่และเติบโตอย่างทุกวันนี้ได้
ลูกน้องและเพื่อนร่วมงานต่างก็รักและเคารพนับถือในความสามารถของเธอกันทั้งนั้น
“สุดท้ายนี้ มีใครจะเสนออะไรเพิ่มเติมมั้ยคะ....ถ้าไม่มี ดิฉันจะขอแนะนำ ผู้จัดการโรงแรมคนใหม่ ซึ่งจะทำงานประจำที่โรงแรม ตราด เฮอริเทจ บีช แอนด์ สปา แห่งนี้ ‘แพรวา ดำรงเกียรติสกุลชัย’ ลูกสาวคนเดียวของดิฉันเองค่ะ”
เสียงปรบมือดังระงมไปทั่วห้องประชุม ทุกคนต่างร่วมแสดงความยินดีและชื่นชมในตัวบุตรสาวของราตรีอย่างไร้ข้อกังขา
แม้เธอเพิ่งจะเรียนจบมาหมาด ๆ ยังไม่มีประสบการณ์การทำงานในเมืองไทย แต่เธอก็เคยผ่านการฝึกงานมาบ้างในเมืองนอก ทั้งในอเมริกา และประเทศในโซนยุโรป
เธอเป็นเด็กสาวที่เรียนรู้งานได้เร็ว ฉลาด การพูดการจาสุภาพเรียบร้อย มีสัมมาคาราวะต่อผู้ใหญ่ ไม่ถือตัวว่าตนเองเป็นถึงลูกสาวเจ้าของโรงแรม
“สวัสดีท่านประธาน คณะกรรมการบริหาร และหัวหน้าแผนกทุกท่าน รวมถึงเจ้าหน้าที่ทุก ๆ ฝ่ายค่ะ แพรวาขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ถ้ามีอะไรผิดพลาด ก็ช่วยชี้แนะด้วยนะคะ แพรวาจะตั้งใจทำงานให้ดีที่สุดเลยค่ะ”
สิ้นเสียงการแนะนำตัวของแพรวา เสียงปรบมือดังลั่นห้องปะชุมอีกครั้งอย่างเต็มใจ
“คุณแพรวานี่ ทั้งสวย ทั้งน่ารัก พูดเพราะทำงานเก่ง เก่งเหมือนคุณราตรีเลย มีหัวหน้าแบบนี้ ผมทำงานถวายหัวเลยครับ” เสียงชื่นชมจากบรรดาคณะกรรมการบริหาร ทั้งรุ่นหนุ่มและอาวุโส พูดเป็นเสียงเดียวกัน
เมื่อการประชุมสิ้นสุดลง ทุกคนต่างแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเอง สองแม่ลูกจึงได้อยู่กันตามลำพัง
“แพรวา...ห้องทำงานของลูกอยู่ชั้น3 ด้านหลังนะลูก ลูกน่าจะชอบ เห็นวิวทะเลสวยมากๆ”
“ว๊าว...ขอบคุณค่ะคุณแม่ หนูจะตั้งใจทำงานให้ดีที่สุดให้สมกับเป็นลูกคุณแม่ราตรีค่ะ”
“มันต้องอย่างนั้นซิคะ...สุดที่รักของแม่...ถ้าไม่มีอะไรแล้ว เดี๋ยวแม่ออกไปดูรีสอร์ทแถว ๆ นี้กับคุณทรงพลนะลูก”
“หืม...ดูรีสอร์ทหรือทำอะไรคะ?”
“อ่ะๆ อย่ามาแซวแม่นะ” สองแม่ลูกต่างรู้ใจกัน มองตากันแวบเดียวก็เข้าใจ “ไม่เอาละ แม่รีบ ไปนะ”
“ค่ะคุณแม่ ดูรีสอร์ทให้สนุกนะคะ” หญิงสาวโบกมือลามารดา ก่อนหันมองรอบตัว...โรงแรมที่ออกแบบสไตล์โมเดิลถูกใจเธอ เธอตั้งใจจะบริหารที่นี่ให้เติบโตทัดเทียมกับโรงแรมในกรุงเทพฯให้ได้