EP 17. สัมผัส(หวาม)ในความมืด
แสงวิบวับในยามราตรีไหวระริกราวกับกำลังท้าทายรัตติกาลที่แสนมืดมิด ทำนองดนตรีและเสียงพูดคุยผสมผสานราวกับเป็นเนื้อเพลงบทใหม่ ผู้คนมากหน้ากำลังสนุกสนานไปกับแสงสีและน้ำอำพันที่กำลังแล่นปราดเข้าไปในกระแสเลือด ปลุกความครื้นเครงและปล้นชิงสัมปชัญญะจนขาดวิ่น
ปรานต์เลือกโต๊ะตัวมุมปราศจากผู้คน แปลก...ที่เขาต้องการความเงียบแต่เลือกที่จะเดินทางมายังสถานที่อโคจรที่เต็มไปด้วยเสียงอึกทึก
ชายหนุ่มหยักยิ้มที่ริมฝีปากเมื่อบริกรเดินมาเสิร์ฟเครื่องดื่ม แน่นอนว่าเขายกแก้วแอลกอฮอล์ขึ้นดื่มราวกับน้ำเปล่าอย่างไม่ลังเล
เขาอยากเมา... นั่นคือสิ่งที่สมองและหัวใจเห็นพ้องต้องกัน
เขาจึงดื่ม ดื่ม และดื่ม แก้วแล้ว แก้วเล่า
จนดวงตาเริ่มพร่า การทรงตัวซวนเซจนแทบไม่อาจตั้งมั่นอยู่บนลำแข้งของตนเองได้
เขาหวังว่าน้ำเมาจะช่วยให้ลืมเลือนความปรารถนาที่มีต่อเด็กในอุปการะ ทว่ามันกลับให้ผลตรงกันข้ามอย
