“ระ...”
ชายหนุ่มตั้งใจจะหันไปถามคำถามที่ค้างคาใจ หากแต่เมื่อหันไปมองหญิงข้างกาย ความตั้งใจเดิมของเขาเปลี่ยนไปทันที ทรวงอกที่กระเพื่อมไหวตามแรงหายใจ ผิวกายขาวนวลเนียนสวยเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อ ดวงตาหลับพริ้ม ริมฝีปากแห้งผากจนต้องใช้เรียวลิ้นของเธอไล้เลีย ภาพนั้นทำให้ร่างกายของเขาเริ่มตื่นตัวอีกครั้ง ความปรารถนาที่ถูกปลดปล่อยออกไป ลุกโชนขึ้นมาในบัดดล
“อุ๊ย!...”
เสียงอุทานเล็กๆ ดังขึ้น เมื่อน้ำหนักตัวของเขาทำให้เธอรู้สึกหนัก รดาเปิดเปลือกตามองชายหนุ่มคนรักเต็มตา ซึ่งเขาเองก็มองมาที่เธอด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกัน เพราะสิ่งที่เขามีให้เธอคือความเกลียดชัง หาได้เป็นความรักไม่
“เรามาต่อกันดีกว่า...เธอทำให้ฉันไม่อยากหยุด” รดาไม่อาจปฏิเสธความสุขที่มีมากล้นในตัวชายหนุ่มได้ เสียงคัดค้านเลือนหายเป็นเสียงครวญครางระงมของทั้งเขาและเธอ เครื่องป้องกันนับสิบถูกถอดและถูกใส่อย่างที่เจ้าของไม่รู้จักเหน็ด
