ไอ้สัสเอ๊ย! มาทำห่าไรตอนนี้วะ
โนอาห์เพียงแค่คิดในใจไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาหยัดกายลุกขึ้นก่อนจะหันมาบอกให้มินนี่นั่งดีๆ ที่โซฟา ตัวมินนี่เองก็ค้างแต่เธอก็ต้องสงวนท่าทีเอาไว้เพราะว่าเธอเป็นเด็กใสซื่อ ไร้เดียงสา
ไร้เดียงสาก็บ้าแล้วเนื้อกำลังจะเข้าปากเสืออยู่แล้วต้องเสียเวลาเกลี้ยกล่อมใหม่รึเปล่าก็ไม่รู้ อย่าให้รู้นะว่าใครจะยิงแม่งให้หัวยุบไปเลย! มินนี่หยัดกายขึ้นนั่งบนโซฟาอย่างไม่ค่อยพอใจก่อนที่จะหันมาตั้งหน้าตั้งตาดูโทรทัศน์ ส่วนโนอาห์ก็เดินไปเปิดประตูห้องเธอไม่ได้ยินหรอกว่าทางนั้นคุยอะไรกันเพราะไม่ได้ยินเสียงพูดคุยกันแม้แต่น้อย
"เอ่อ... น นายครับ อา... อาหารมาแล้วครับ" ติดอ่างมาเลยนะมึง โนอาห์มองหน้าของซันกับสกายตาขวางนั่นทำให้คนเป็นลูกน้องรู้สึกหูลู่ลงไปราวกับหมาน้อยที่ถูกดุอยู่อย่างไรอย่างนั้น พวกเขาจะเดินเข้าไปก็ไม่กล้า แต่จะยืนอยู่อย่างนี้ก็แปลกๆ
"ผ ผมเข้าไปได้ไหมครับนาย"
"สัส!" เอ้
