SAVAGE 6
1451 คำ
“ทำไมมานั่งร้องไห้ตรงนี้” เสียงทุ้มพูดจากด้านหลังทำเอาดอกรักใจหายวาบ แต่ทำไมเสียงเขาฟังดูคุ้นจังเลยล่ะ?
“อ้าว แทน ...ทำไมถึงมาอยูที่นี่ได้” แทนคือคนที่เธอแอบชอบมาตั้งแต่ตอนเรียนมัธยมและเขาก็ยังเป็นคนเดียวที่อยู่ในใจเธอ ถ้าไม่เกิดเรื่องวันนั้นดอกรักก็คิดเรื่องที่จะสารภาพรักกับเขาแน่นอน
...แต่ตอนนี้เธอไม่ได้ดีพอสำหรับเขาแล้วนี่นา จะไปหวังให้มันได้อะไรขึ้นมา
“พ่อเรารู้จักกับเจ้าบ่าวอ่ะ ...แล้วทำไมรักไม่ติดต่อหาเราเลยอ่ะ โทรไปก็ไม่รับ ไลน์ไปหาก็ไม่ตอบ เราทำอะไรผิดหรือเปล่า” ยิ่งเขาพูดแบบนี้เธอก็ยิ่งอยากจะร้องไห้
“ปะ เปล่าหรอก พอดีที่บ้านเรามีเรื่องนิดหน่อยน่ะ”
“เรื่องอะไรเหรอ ...ถ้าเป็นเรื่องที่เราช่วยได้บอกเราเลยนะ เรายินดีช่วยรักเสมอ” รอยยิ้มอบอุ่นของแทนทำให้เธอหวั่นไหว น้ำตาเม็ดใสเอ่อคลอขึ้นมาอีกครั้ง
...อย่าร้องไห้ให้เขาเห็นเด็ดขาดนะดอกรัก!
“เฮ้ย ร้องไห้ทำไมเราไม่ได้มาแกล้งซะหน่อย” นิ้วเรียวเอื้อมมาเช็ดน้ำตาที่ไหลหยดลงบนแก้มขาว เขาแทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเป็นอะไร ทั้งที่ตามหาเธอจนแทบบ้าแต่ก็ไม่เจอ ไปหาที่บ้านแม่เธอก็บอกว่าไม่อยู่
ไม่มีใครบอกความจริงกับเขาเลยสักคนเดียว
หมับ!
“ทำอะไรของมึง” สิงห์เดินเข้ามาปัดมือของแทนออกแล้วกระชากดอกรักให้มายืนอยู่ข้างตัวของเขา ดอกรักได้แต่ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก เธอเบ้หน้าด้วยความเจ็บเพราะแรงบีบที่ต้นแขนมันรุนแรงมากจนเธอเริ่มปวดซะแล้ว
“คุณเป็นใครเนี่ย มาทำอย่างนี้กับดอกรักทำไม เธอเจ็บแล้วนะ!” ยิ่งดอกรักพยายามแกะมือเขาออกสิงห์ก็ยิ่งโมโห เขาตวัดตาไปมองร่างบางที่ตัวสั่นด้วยความกลัว เล็บคมทั้งจิกและหยิกเขาจนเลือดไหลซิบ
“แล้วมึงเป็นใคร? ...มายุ่งอะไรกับคนของคนอื่น”
“มะ ไม่ใช่นะ! ปล่อยฉันซะทีสิ ฉันเจ็บ!”
“อยู่เฉยๆ!! อย่าให้ต้องโมโหมากกว่านี้!!” เสียงเขาตวาดกร้าวดังลั่นจนพวกลูกน้องได้ยินเสียงแล้วกรูกันเขามาพร้อมที่จะทำร้ายแทนซึ่งเธอจะยอมให้เกิดเรื่องแบบนี้ไม่ได้
“อย่าทำร้ายเขานะ แทนไม่ได้ทำอะไรผิด” ดอกรักกระตุกแขนเขาเป็นการอ้อนวอน แต่เธอคงไม่รู้ว่ายิ่งเธอปกป้องมันเท่าไหร่เขาก็ยิ่งหงุดหงิดมากขึ้นเท่านั้น
“ห่วงมันเหรอ? ...งั้นก็ดี!”
“ดะ เดี๋ยว คุณจะทำอะไร พวกนายหยุดเดี๋ยวนี้นะ!!” ลูกน้องหลายคนไปยืนล้อมแทนไว้เหมือนรอคำสั่งของสิงห์ เขาดูท่าทีของเธอว่าจะทำยังไงต่อ ถ้าเธอไม่หยุดทำหน้าเว้าวอนกับไอ้หน้าอ่อนนี่ เขาก็จะให้ลูกน้องกระทืบมันให้จมตีน
...แต่เหมือนว่าสิ่งที่เขาคิดมันถูกต้องเสมอ
“...กระทืบ” สิ้นเสียงคำสั่งของสิงห์ หมัดลุ่นๆเข้าไปกระแทกหน้าของแทนจนเขาล้มลงไปนอนที่พื้น เขาแทบปกป้องตัวเองไม่ได้เลย
“ม่ายย หยุดเดี๋ยวนี้นะ กรี๊ดดด ช่วยด้วย ฮือออ ...ใครก็ได้ช่วยที ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!!” ร่างเล็กของดอกรักแทบจะถลาตัวเข้าไปช่วยแทนแต่เธอก็โดนสิงห์กระชากแขนให้เดินตามเขาไป พอเธอขืนตัวเขาก็ยิ่งกระชากแรงมากขึ้นจนแขนเธอแดงเถือก
ปึก!
“อะ โอ๊ย ฮึกก ...ทำแบบนี้ทำไม ฮืออ แทนเขาไม่ได้ทำอะไรให้นายเลยนะ” ร่างเล็กถูกโยนเข้าไปกระแทกเบาะรถของเขาอย่างแรง สะโพกเธอเจ็บร้าวไปหมดแล้วไหนจะที่แขนเธออีก
“จะไปไหน! นั่งลง!” เหมือนว่าตอนนี้สิงห์เริ่มที่จะฟิวส์ขาดแล้วเพราะนอกจากที่เขาโมโหเรื่องที่เธอแอบลักลอบจะมีชู้แล้วในตอนนี้ดอกรักยังไม่หยุดพยายามที่จะลงไปหามันอีก!!
...หยามหน้ากันเกินไปแล้ว!!!
แควก!!
“กรี๊ดดด จะทำอะไรของนาย อย่านะ ช่วยด้วยย” ดอกรักถูกผลักให้นอนลงกับเบาะเย็น แพนตี้สีขาวถูกกระชากออกจนขาดติดมือของสิงห์ กระโปรงสีขาวนวลถูกฉีดออกจนไม่เหลือชิ้นดี
ปัก ปัก
“จะอยู่นิ่งๆมั้ย!!” กำปั้นเล็กๆทุบเขาในทุกที่ที่เธอจะทำได้จนสิงห์ต้องเอาเนคไทด์ตัวเองมัดข้อมือบางรั้งเอาไว้เหนือหัว
“ปล่อยนะ!! ปล่อยฉัน ฮือออ แทนช่วยรักด้วย ...กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด เจ็บๆ” สิงห์กระแทกแท่งเนื้อเข้ามาทีเดียวจนสุดแล้วขยับเข้าออกอย่างรุนแรงและเร็ว ทางรักที่แห้งผากของเธอมันเจ็บอย่างกับโดนฉีกขาดแต่เขาก็ยังทำมันเรื่อยๆโดยไม่สนใจเสียงกรีดร้องของเธอ
ปึกๆๆๆๆๆๆๆ เอี๊ยดๆๆๆๆ
“กรี๊ดดด เจ็บๆๆ ฉันเจ็บ ช่วยด้วย ฮือออ ใครก็ได้ช่วยด้วย” รถโยกไปตามแรงขยับของสิงห์ ทุกวินาทีที่เข้าออกมันเหมือนกับว่าเธอกำลังจะตาย
“ซี๊ดดด อ้าขาออกกว้างกว่านี้!!!” เสียงคำรามลั่นรถทำเธอกลัวจนตัวสั่น สิงห์ยังคงขยับเข้าออกอยู่เรื่อยๆด้วยความรุนแรง
“ฮึก ฮืออออ ยะ อย่า ฉันเจ็บ ...อ๊ะๆๆๆ พอที ฮืออ” มือบางยันที่หน้าท้องของเขาไว้แต่เหมือนเขาไม่สนใจ สิงห์ขยับแรงขึ้นและเร็วขึ้นเรื่อยๆ เสียงเนื้อกระทบกันดังก้องไปทั่วทั้งรถ
ปึกๆๆๆๆๆๆ
“เรียกชื่อคนที่เป็นผัวเธอ! ถ้าเรียกชื่อมันอีกครั้งเธอจะต้องเจ็บจนตาย!! แบบนี้!!!” เสียงกรีดร้องของดอกรักร้องอย่างเจ็บปวด
“จะแตกแล้ว!! ซี๊ดดด”
“มะ ไม่นะ อย่าปล่อยในได้โปรด ฮืออ อย่านะ!!”
“อ่าส์!!! ซี๊ดดด ไม่นะ ฮือออ” เขากระตุกอย่างแรงหลายครั้งก่อนจะฉีดน้ำเชื้อสีขาวขุ่นเข้าไปด้านในจนสุดก่อนจะถอนตัวออกมา คราบเลือดปนกับน้ำเชื้อของเขาไหลตามเรียวขาขาวของดอกรักหยดลงที่เบาะและบางส่วนหยดลงที่พื้น
“ฮึก ฮือออ ฮือออ!!! ทำไมไม่ฆ่าฉันซะเลย ฉันไปทำอะไรให้คุณนักหนา” เธอแทบจะไม่มีแรงขยับไปไหนอยู่แล้ว ส่วนล่างก็ชาไปหมดแล้วไหนจะที่ปล่อยข้างในแล้วไม่ป้องกันอีก
...เขาแค้นอะไรเธอขนาดนั้นเลยเหรอ
หมับ!
“จะทำอะไร ฮึก ฮืออ ไม่เอาแล้วได้โปรด” สิงห์กระชากแขนเรียวให้มานั่งคร่อมตักของเขาไว้แล้วบังคับให้เธอขย่มแต่ดอกรักก็พยายามจนกระทั่ง...
สวบ ปึก!
“กรี๊ดดด อึก เจ็บ ฮือออ ...ฉันเจ็บ” เขากดไหล่เธอให้นั่งทับแท่งเนื้อของตัวเองแล้วให้เธอแช่คาไว้แบบนั้น สิงห์แสยะยิ้มอย่างร้ายกาจแล้วยกตัวเธอขึ้นเกือบสุดแล้วกดไหล่ลงอย่างรวดเร็วจนดอกรักสั่นสะท้านไปทั้งตัว
“อึก ...เจ็บ ขอร้อง” เธอทรมานจนแทบจะขาดใจ บทรักของเขามันมีแต่ความรุนแรงจนเธอแทบจะสิ้นสติลงไปซะให้ได้
“ไม่มีใครตายเพราะโดนเอา ...เธอเป็นคนทำมันเองเพราะงั้นรับผิดชอบ หึ” ริมฝีปากร้อนสร้างรอยไว้ทุกที่ที่เขาจะทำได้ รอยฟันและรอยจูบขึ้นเป็นจ้ำๆตามผิวสีขาวนวลของดอกรัก
ปึกๆๆๆๆๆ
“ฮึก ลึกไป ฉันจุก ฮือออ อ๊ะๆๆๆ อ๊า!!!!” ดอกรักเกร็งตัวอย่างรุนแรงก่อนจะฟุบหน้าลงที่ไหล่หนาของเขาอย่างหมดแรง น้ำตาเธอไหลออกจากทางหางตาอย่างเงียบๆไม่มีเสียงสะอื้นหลุดออกมาจากเธอแม้แต่นิดเดียว
“หยุดขย่มทำไม ...ฉันยังไม่เสร็จ!”
ปึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอี๊ยดๆๆๆๆๆ
“อ๊ะๆๆๆๆ แรงไปแล้ว ฮื้อออ อ๊า”
“ซี๊ดดดด ขย่มอีก อึก จะแตกแล้ว อ่าส์!!!” เขากระแทกตัวเข้าไปครั้งสุดท้ายแล้วปล่อยให้น้ำเชื้อของตัวเองเข้าไปทำหน้าที่ของมัน ครั้งนี้ดอกรักสลบไปก่อนที่สิงห์จะเสร็จแต่เรื่องแค่นี้ตัวเขาไม่ได้แคร์อยู่แล้ว
...กล้าที่จะหักหลังฉันเธอต้องรับให้ได้!
สวบ ปึก
“หึ หลับงั้นเหรอ” สิงห์ขยับเข้าออกอยู่ในร่างกายของดอกรักอยู่นานมาก รถคันสีดำขลับโยกไปมาอยู่หลายชั่วโมงกว่าพายุจะสงบลงร่างกายของดอกรักก็เต็มไปด้วยรอยจูบและคราบน้ำเชื้อของเขา
“จำไว้ ...คนที่มีสิทธิ์จะเป็นฝ่ายทิ้งมีแค่ฉันเท่านั้น!”
- ผู้เขียน
