บ้านหลังนี้มีผี 6

1350 คำ

หลังจากผมกินจนอิ่มเเม่บ้านก็มาเก็บไปล้างส่วนผมกับพี่วิทก็เดินมานั่งเล่น ที่โซฟานั่งเปิดทีวีดูกัน ผมนั่งเกรงมากเลยครับ บรรยากาศมันเงียบเกินมีเเต่เสียงทีวี ผมเริ่มเปิดบทสนทนาดีกว่า "พี่ครับ" "ว่า" พอเขาตอบเเล้วก็ไม่กล้าพูดต่ออะกลัวๆอะ "ปะ...เปล่าครับ" "มีอะไรก็ถามได้ ไม่ได้ว่า" "เอ่อ...ครับ คือบ้านหลังนี้เป็นบ้านจริงๆของพี่กรอครับ" "อื้ม" "ละ..เเล้วทำไมถึงให้ผมมาอยู่อย่างงี้ละครับ ผมยังสงสัยอยู่หนะเเหะๆ" "พี่คิดถึงเรา " "หมายความว่าไงครับ" "หึๆ เดียวก็รู้" เเล้วผมจะรู้อะไรละโว้ยยพูดมาได้ ผมเลิกคุยกับพี่เขาเเล้วหันกลับมาดูทีวีต่อ ภาพที่ฉายข้างหน้าเป็นข่าวการเมืองต่างๆ ผมไม่ค่อยชอบดูเท่าไหร่ในใจนี่อยากเปิดกาตูนดูมากกว่าหรือหนังอะไรก็ได้ เเต่อันนี้บ้านพี่วิท เกรงใจจังให้พี่เขาเป็นคนคุมรีโมทนั้นเเหละ "อยากดูอย่างอื่นหรอ" "ห้ะ เอ่อครับๆๆเเหะๆ" เขารู้ได้ไงฟวะอ้านใจเราได้รึไง พี่เขาย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม