“ผู้ป่วยแค่ตกใจจนช็อกหมดสติไป หมอตรวจร่างกายอย่างละเอียดแล้วมีแค่บาดแผลฟกซ้ำกับบาดแผลเล็กน้อย หมอทำแผลให้แล้วนะครับ เดี๋ยวสักพักเธอคงพื้นขึ้นมา ไม่มีอะไรที่น่าเป็นห่วงหรอกครับ”
“ขอบคุณคุณหมอมากนะคะ” นันท์นภัสรีบกล่าวขอบคุณแพทย์ที่ทำการตรวจรักษาเพียงตะวันหลังจากที่ร่างอันไร้สติของเด็กสาวถูกย้ายมาที่ห้องพักผู้ป่วย นายแพทย์วัยกลางคนพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะขอตัวไปทำหน้าที่ตนเอง
“เฮ้อ...ดีใจจังตะวันปลอดภัย” มินตราพูดขึ้นมาอย่างโล่งอก นันท์นภัสละสายตาจากร่างบางที่นอนหลับตาพริ้มบนเตียงผู้ป่วยหันไปยิ้มอย่างอ่อนโยนกับเด็กสาวข้างกาย...จริง ๆ แล้วเธอเองก็รู้สึกคลายกังวลเป็นอย่างมาก เมื่อทราบผลการตรวจร่างกายของเด็กสาวตรงหน้าอย่างละเอียดจากคุณหมอไปแล้ว
“หนูหายตกใจรึยังมิ้นต์”
“หายแล้วค่ะ...” ตอบแล้วก็ยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาลูบตรงท้องตนเองเบา ๆ พลางนิ่วหน้า ซึ่งนันท์ภัสเองก็หลุบสายตามองตาม “แต่
