เตชัสได้รับคำสั่งให้ไปตามหาพ่อของหทัยกานต์ และตอนนี้กตตน์ เพื่อนรักไม่รู้เป็นอะไรพักนี้ชอบมาขลุกตัวอยู่ที่ห้องทำงานเขาเป็นประจำ จนเขาเริ่มสงสัยแล้วว่าเพื่อนเป็นอะไร งานการที่บริษัทไม่มีรึไงถึงได้ขยันมาเฝ้าวันเว้นวันแบบนี้ก็ไม่รู้
“แกเป็นอะไรของแกไอ้กตตน์ สัปดาห์นี้แกมาหาฉันสี่วันแล้วนะเว้ย!” เจตน์วางปากกาในมือพร้อมเงยหน้าถามคนที่นั่งเอนพนักเก้าอี้ตรงข้ามตัวเอง และใบหน้าของเพื่อนก็เต็มไปด้วยความกังวล
“ฉัน...” กตตน์ไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหนดี หลายวันแล้วที่อยากจะเล่า อยากจะระบายสิ่งที่ทำให้ตนเป็นทุกข์มาตลอดหลายวัน แต่พอเจอสายตาของเพื่อนรักที่จ้องมองมาก็พูดไม่ออก
“เป็นแบบนี้มาสี่วันแล้วนะไอ้กตตน์ มีอะไรก็พูดมาสิวะ มึงทำอย่างกับกูเป็นคนอื่นงั้นแหละ กูเพื่อนมึง มึงก็เพื่อนกู มีอะไรต้องปิดบังกัน ทีกูมีอะไรก็เล่าให้มึงฟังตลอด แม่ง! ทีเรื่องตัวเองเก็บเงียบ!”
“กูทำผู้หญิงท้อง...” เมื่อเพื่อนพูดมาแ
