บทที่ 20ไปไหนไปด้วย

1238 คำ

นรวัฒน์เดินขึ้นไปยังห้องนอนของตน เขาเปิดประตูเข้าไปเงียบๆแล้วก้เห็นว่าคนที่เขาตามนั้นกำลังนอนหลับตาพริ้มอย่างสบายอกสบายใจบนเตียงกว้าง นานแล้วที่เขาไม่ได้กลับมาค้างคืนที่บ้านหลังนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมรวมถึงความสะอาดเพราะท่านคงจะให้สาวใช้ขึ้นมาทำความสะอาดทุกวันเหมือนว่าเขายังอยู่ที่นี่ วรวัฒน์เดินไปนั่งลงที่ข้างเตียงเขาจ้องมองนรีกุลยิ้มๆ มีความสุขที่ยังมีเธออยู่ข้างกายของเขาแบบนี้ เขาหนุ่มไม่รอช้าก้มลงไปหอมที่หน้าผากของภรรยาเบาๆ หญิงสาวรับรู้ได้ถึงการถูกรบกวนจึงขยับตัวไปมาเล็กน้อย ชายหนุ่มเห็นดังนั้นก็หัวเราะออกมาเบาๆ “อื่อ” หญิงสาวส่งเสียงออกมาด้วยความไม่พอใจ “ตื่นได้แล้วครับคนขี้เซา” “พะ พี่วัฒน์มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ” เธอถามออกไปสีหน้าท่าทางตกใจ “เมียพี่อยู่ที่ไหนพี่ก็ต้องอยู่ที่นั่นสิครับ ทำไมไม่บอกพี่ก่อนละครับว่าจะมาค้างกับคุณแม่” ชายหนุ่มตอบกลับน้ำเสียงติดแงงอนนิดๆจน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม