EP.19
พอพระอาทิตย์เลื่อนลาลับขุนเขาใหญ่ ความมืดก็ย่างกรายเข้ามาแผ่ปกคลุมผืนป่าพร้อมกับความเย็นยะเยือกที่ลดอุณหภูมิลงต่ำกว่าสิบองศาเซลเซียส
ไม่แม้กับความเงียบที่มีบทบาทกับบ้านป่าแห่งนั้นราวกับอยู่อีกโลกหนึ่ง
ธารารินอยู่ในชุดผ้าฝ้ายตัวโคร่ง เนื่องเพราะเธอยังไม่ชินกับอากาศที่ลดต่ำจึงทำให้บ้างในบางครั้งเกิดอาการปากคอสั่นและต้องพึ่งผ้าห่มผืนหนาอีกผืนคลุมห่มกาย
ค่ำนี้ผู้ใหญ่เสนและภรรยาจัดการต้อนรับทั้งสองสาวโดยการจัดอาหารเย็นและก่อกองไฟที่ลานหน้าบ้าน ทั้งสี่คนนั่งอยู่บนแคร่ไม้ข้างกองไฟพร้อมกับสอบถามถึงที่มาที่ไปของหญิงสาวทั้งสองจนพอจะมีข้อมูลเกี่ยวกับพวกเธออยู่พอสมควร
“ฉันไม่คิดว่าคนเมืองกรุงอย่างคุณจะกล้ามาที่นี่คนเดียว ยิ่งเป็นผู้หญิงด้วยแล้วฉันแทบจะไม่เชื่อ”
เป็นอีกหนึ่งคำถามที่ผู้ใหญ่บ้านผาตะวันเอ่ยถามธารารินที่นั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้ามของเขาในวงสนทนา
“ใช่” นางจันทร์เป็ง ภรรยาของผู้ใหญ่เ
