Chapter 3 แหวก แย้ม หยาด เยิ้ม

1171 คำ
เสียงประตูถูกงับปิดอย่างแผ่วเบา... ไม่ใช่แค่แจ่มที่ตกใจ แต่ทีปต์เองก็ตกใจเหมือนกัน ชายหนุ่มยืนเหวอ หันมองไปทางโค้งประตูด้วยใบหน้าตะลึงลาน เฮ้ย... นี่เขาเพิ่งถูกเด็กเทเหรอวะ เด็กที่เพิ่งอ้าขาให้เขาเสียดสี ตัวสั่น หน้าแดง น้ำตารื้นด้วยความร่านเนี่ยนะ! ชายหนุ่มก้มลงมองความใหญ่ยาวที่ขยายขนาดอยู่ในกางเกงในด้วยความอดสูใจ แล้วทีนี้จะจัดการกับทีปต์ยักษ์แข็งๆ อันนี้ยังไงล่ะเนี่ย! “แฮ่ก อาส์ อาส์...” นีรชานอนบิดไปบิดมาอยู่ในห้องพักที่เรือนสาวใช้ด้วยความสยิวอยากถูกถูไถกลางกายให้เสร็จไปสักที เพราะความวาบหวิวที่ทีปต์ก่อขึ้น หล่อนล้วงมือเข้าไปถูๆ ติ่งเสียวอย่างที่เคยทำ แต่คราวนี้ไม่ได้ขโมยหนังสือการ์ตูนของผัวป้าแจ่มมาแอบดูภาพสยิวเพื่อจินตนาการด้วย หล่อนเลยไม่ถึงฝั่งเสียที “โธ่ ทำไมทำเองไม่ได้เลยล่ะเนี่ย!” สาวน้อยดึงมือออกจากกางเกงตัวน้อย ก่อนดึงผ้าห่มแพรเย็นๆ มาคลุมตัวไว้ ห้องนี้มีพัดลมเพดานที่ไม่ค่อยช่วยให้เย็นมากนัก การห่มผ้าห่มเย็นๆ เลยช่วยให้หายร้อนได้มากเลย ถ้าไม่ใช่ว่าหล่อนหื่นอยากมีผัวจนร่างกายร้อนรุ่มไปหมดแบบนี้เนี่ย! “อือ ไม่น่าหนีคุณท่านมาเลย” นีรชาครางบ่นตัวเองด้วยลมหายใจกระเส่า ก่อนที่ความอ่อนเพลียจะค่อยๆ ทำให้สาวน้อยผล็อยหลับไปจนได้ นานแค่ไหนไม่รู้กว่าที่ประตูห้องจะถูกเปิดออกด้วยกุญแจดอกเล็กดังแกร๊ก ด้านนอกห้องพักที่เป็นห้องแถวแบบสี่เหลี่ยมผืนผ้า ห้องของนีรชาเป็นห้องด้านในสุดไม่ติดกับห้องใคร เพราะเป็นห้องเก่าของจิตดีผู้เป็นแม่ของหล่อนที่ไม่ค่อยสมาคมกับใครเท่าไหร่ ตรงนั้นมีชายร่างสูงในชุดนอนกางเกงขายาวยืนอยู่กับแจ่ม เขาส่งลูกกุญแจคืนให้เมื่อประตูเปิดออกได้ “ไปนอนซะ แล้วปิดปากให้เงียบด้วย” “ค่ะ คุณท่าน” แม้จะกระอักกระอ่วนกับการเปิดประตูให้ชายหนุ่มวัยสามสิบเก้าเข้าไปในห้องของสาวน้อยวัยเยาว์ยามวิกาล แต่แจ่มก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย ถึงจะเลี้ยงนีรชามาตั้งแต่แม่หล่อนตายไป แต่แจ่มก็ไม่ได้เป็นญาติ หรือผูกพันอะไรมากไปกว่าแค่ทำตามหน้าที่และมนุษยธรรม ดังนั้นเมื่อทีปต์เรียกหล่อนไปพบกลางดึกและออกคำสั่งให้พามาที่ห้องของนีรชา รวมถึงเปิดประตูให้ด้วย แจ่มจึงจำต้องทำให้ แม้จะไม่รู้ว่านีรชาจะรู้สึกอย่างไรที่ต้องกลายเป็นเมียเก็บของทีปต์ก็ตาม แต่นีรชาอาจจะชอบก็ได้ ทีปต์ทั้งหล่อ ทั้งรวยจะตาย! ต่อให้เป็นเมียหลังบ้าน แจ่มเองยังอยากรับงานเลย ถ้าไม่ใช่ว่าหล่อนแก่และมีผัวแล้ว แถมทีปต์หรือพ่อหรือปู่ของเขายังไม่เคยชายตาแลหล่อนเลยแบบเนี้ย! แจ่มหันหลังเดินกลับห้องตัวเองเงียบๆ หลังจากประตูปิดลง โดยที่ภายในห้อง...ร่างสูงใหญ่เดินเป็นเงาตะคุ่มราวกับพญามัจจุราชที่พร้อมจะช่วงชิงวิญญาณเด็กสาวมาขยำขยี้ให้หล่อนดิ้นพล่านแทบจะตายคามือเขา! “อือ...” นีรชาครางแผ่วเบาเมื่อผ้าห่มแพรเลื่อนหลุดจากกายงามลงไปถึงปลายเท้า ร่างกายอวบเฉพาะส่วนในชุดเสื้อยืดสีขาวคับทรวง เอวลอยนิดๆ กับกางเกงกีฬาขาสั้นแทบจะปิดสะโพกไม่มิดขยับนอนหงายด้วยความร้อนจากอากาศประเทศไทยที่พัดลมแทบไม่ช่วยอะไรได้เลย เสื้อผ้าพวกนี้ในสายตาของทีปต์ เขาคิดว่านีรชาจงใจแต่งมายั่วเขา! แต่ในความเป็นจริง หล่อนไม่มีตังค์ต่างหากเล่า ชุดนี่ใส่นอนมาสี่ห้าปีแล้ว จนคับติ้วไปหมด “อือ ร้อนจังเลย” สาวน้อยดึงชายเสื้อขึ้นมาใต้ราวนมเพื่อระบายความร้อน ก่อนจะหยุดมือแค่นั้นจนทีปต์แอบเสียดายเพราะคิดว่าจะได้เห็นหล่อนเปลื้องผ้าให้ดูสักหน่อย แต่แค่เอวคอดขาวๆ เปลือยเปล่าไร้ไขมันที่เขาได้เห็นนี่ ก็ชวนให้มังกรร้ายของเขาผงาดคับกางเกงชุดนอนขายาวนี่แล้ว ชายหนุ่มทิ้งเข่าลงบนฟูกที่แข็งราวกับพื้นอิฐพื้นปูน ก่อนค่อยๆ เอื้อมมือไปจับเอวกางเกงขาสั้นรัดติ้วของหล่อนอย่างเบามือ ทีปต์กลั้นหายใจตอนที่สาวน้อยขยับ แต่เมื่อหล่อนยังขี้เซาไม่ยอมตื่น เขาก็ถอนหายใจออกมาฟู่ ไม่ใช่ว่ากลัวจะไม่ได้บดบี้ขยี้หล่อนหากว่านีรชาตื่นขึ้นมาหรอก แต่เขาอยากลอง ‘ลักหลับ’ เด็กสาวๆ เอ๊าะๆ ดูสักครั้งบ้าง เป็นสีสันชีวิตบุรุษนักล่าแบบเขา! ชายหนุ่มค่อยๆ ดึงกางเกงของหล่อนออกจากกายอ่อนเยาว์ ตามด้วยกางเกงในตัวจิ๋วที่เป้ามันเปียกเหนียวไปหมดด้วยน้ำเชื่อมแสนหวาน ทีปต์ยกกางเกงในตัวน้อยน่ารักขึ้นมาสูดดมด้วยความหลงใหล ก่อนโยนทิ้งไป แล้วหันไปสนใจเจ้าสิ่งที่ผลิตน้ำหวานออกมามากมายนั่นมากกว่า “อือ...” เหมือนว่านีรชาจะหลับไม่สบาย หล่อนขยับกายอีกครั้งและแหกขาออกจากกันเสียกว้าง อวดดอกไม้งามในแสงสลัว ดูเป็นท่านอนที่ไม่เป็นกุลสตรีเสียเลย แต่กลับเหมาะที่จะเป็นท่านอนของ ‘เมียร่านๆ’ หรือ ‘อีตัวเบอร์ตอง’ สักคน! ทีปต์เลียริมฝีปากแห้งผากของตัวเอง สายตาคมกริบมองใยน้ำเหนียวๆ ที่พาดผ่านกลีบดอกไม้บอบบางราวกับหยาดน้ำค้างบริสุทธิ์ยามเช้า ดูเหมือนหล่อนจะไม่ได้ล้างเนื้อตัวหลังจากถูกเขาเสียดสีจนเปียกปอน แต่กลับมานอนไปทั้งๆ แฉะๆ แบบนี้เลย ก็ดี ไม่ต้องบิ๊วใหม่! ชายหนุ่มคิดแล้วก็ค่อยๆ ขยับก้มลงอย่างช้าๆ สายตาของเขามองไปที่ใบหน้าสวยใสของหล่อน เมื่อเห็นว่านีรชาไม่ตื่นแน่นอน ก็เลื่อนสายตามองเนินนมที่ถูกเสื้อรัดๆ ปกปิดเนื้อหนังมังสาไว้ แต่ไม่สามารถปิดบังเนินอวบๆ ราวกับภูเขาคู่ยักษ์ไว้ได้ เขามองต่ำลงถึงสะดือเล็กๆ น่ารัก ก่อนจะอวบอูมเป็นโหนกกลมเหมือนหลังเต่า หล่อนมีเส้นขนหร็อมแหร็ม ที่ไม่สามารถปิดบังกลีบอวบๆ สองกลีบกับติ่งเกสรสั่นระริกด้วยความอยากกระสันของหล่อนได้เลย น่าแปลกที่สาวร่านแบบหล่อนมีกลีบอ่อนๆ ด้านในที่ปิดสนิทราวกับสาวพรหมจรรย์ แม้มันจะแฉะ แต่ก็ไม่เปิดปากทางอยู่ตลอดเวลาเหมือนสาวๆ ที่ทีปต์เคยผ่านมา ชายหนุ่มจึงต้องใช้มือหนาค่อยๆ เขี่ย ค่อยๆ แหวกกลีบอ่อนบอบบางสีชมพูออกจากกันจนเห็นความมหัศจรรย์พันลึกด้านใน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม