‘น้ำล่ะ’
‘น้ำไปไหน’
‘น้ำอยู่ไหน’
‘บอกให้น้ำไปหาฉันที่ห้อง’
พูดซ้ำๆ อยู่แค่ประมาณเนี้ย!
แจ่มคิดไปยิ้มไป ก่อนได้ยินเสียงเปิดประตูรั้วจากที่ไกลๆ โน่น นีรชาเองก็ชะงักมือที่ถือสายยางรดน้ำต้นกุหลาบ รีบวิ่งไปปิดวาล์วน้ำทันทีเลยเหมือนกัน เด็กสาวรีบหยิบกระจกประจำตัวขึ้นมาส่องดูความเรียบร้อย
ถึงจะมอมนิดหน่อย ผมเปียยุ่งเล็กน้อย แต่ทีปต์เคยบอกว่าเวลามอมๆ ผมยุ่งๆ หล่อนก็ดูเซ็กซี่ไปอีกแบบ...
นีรชาคิดแล้วก็ยิ้มเอียงอายแก้มแดงกับกระจกอยู่ตรงวาล์วน้ำ กระทั่งรถคันหรูแล่นเข้าไปจอดที่หน้าบ้านแล้ว เด็กสาวจึงรีบเดินเร็วๆ ตรงไปหาเขา จะได้ไม่ต้องรบกวนให้แจ่มมาตาม
แต่ก้าวยาวๆ ไปไม่ถึงไหน นีรชาก็ชะงักเท้า ดวงตาเบิกกว้าง ตัวแข็งทื่อราวรูปปั้น ก้าวขาไม่ออกอีก
เพราะทีปต์ไม่ได้ลงจากรถมาคนเดียว แต่เขาเปิดประตูให้สาวสวย ใส่ชุดสูทกางเกงสีขาวสุภาพ ผมยาวหยักศกสีน้ำตาลแก่ ออกมาจากรถคันนั้นด้วย
แจ่มหน้าเสีย เหลือบม
