"น้ำเธอมันหวานดีนะ" คนตัวสูงเงยหน้าขึ้น เหนือเนินทุ่งดอกไม้งาม มองเรือนร่างอรชรนอนหายใจหอบ พอปลดปล่อยถึงปลายทางฝั่ง ดันรีบผลิกตัวดึงผ้าห่มปกคลุม แกล้งหลับตาพริ้มทั้งที่ยังดิ้นขลุกขลิก
"ต่อให้หลับฉันก็จะเอาต่อ"
หมับ!
"ตะแต่..เบาๆนะฉันเริ่มเจ็บอีกแล้ว" หน้าสวยเจื่อนเปลี่ยนสีเล็กน้อย รู้ว่ายังไงก็ไม่มีทางหนีพ้นอนาเขต จึงใช้มารยาหญิงหว่านเสน่ห์ จับบ่ากว้างเลื่อนมือคล้องลำคอหนา สัมผัสซาบซ่านลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ โน้มลงแลกจูบกันและกัน
"หึ..." น้ำเสียงเข้มหัวเราะพอใจดังในลำคอ ปัดผมสลวยออกจากหน้าคนใต้ล่าง บดเบียดเข้ากลางตำแหน่งเดิม ประคองแก่นกายจ่อร่องชุ่มฉ่ำ
สวบ~
"อื้อ...นายเบาไม่...ปะเป็น..เหรอ..อื้อ" เสียงหวานร้องติดๆขัดๆ เมื่อสะโพกแกร่งกระแทกใส่รวดเดียว ความสยิวซ่านปนทรมานไม่ต่างไปจากครั้งแรก เกาะยึดลำคอหนาข่มอารมณ์ พ่นลมหายใจอุ่นราดรดผิวชาย กลิ่นคุ้นเคยกระตุ้นเลือดสาวพล่าน
"ลืมบอก....แร
