19 แพ้สัตว์มีขน

1137 คำ

วันต่อมา _ @ บ้านชาร์ค "เค้ก..คุณฮาเกนกลับมาหรือยัง" มารีนเอ่ยถามสาวใช้ในบ้าน ขณะรอร่วมรับประทานอาหารเช้า กว่าจะหลับตานอนพักผ่อนได้ เธอต้องกดเปลี่ยนรายการโทรทัศน์ไปมาเกือบข้ามคืน ขาดโลกโซเชียลปริยาย เพราะน้องชายตัวดียังไม่เอากระเป๋าสะพายมาให้ "ยังเลยค่ะคุณหนู" เค้กรีบยกน้ำส้มเติมใส่แก้ว คอยบริการเสิร์ฟเอาใจ เจ้านายใหญ่ต่างออกไปทำงานตั้งแต่เช้าตรู่ จะเหลือเพียงลูกสาวท่านเท่านั้น ควรอยู่ปรนนิบัติเสร็จกิจก่อน "ไปซุกหัวนอนที่ไหนนักหนา เวลาคนใช้ไม่ได้การเลย" น้ำเสียงหวานพึมพำต่อว่า "......." เด็กสาววัยมัธยมยืนนิ่ง กระพริบตาถี่รัวรู้สึกกลัวรังสีอำมหิต "ไปเรียนเถอะ เดี๋ยวให้แม่บ้านคนอื่นมาทำต่อ" อารมณ์เสียไปตั้งแต่เช้าก็เท่านั้น จนเธอหันกลับมาสนใจสิ่งตรงหน้า พึ่งเห็นว่าเค้กสวมใส่ชุดนักเรียนม.ปลาย ส่วนพิษณุมือขวาบิดากำลังยืนชะเง้อผ่านประตูบ้าน เฝ้ารอไปส่งลูกสาวที่รร.แถวนี้ "ขอบคุณค่ะคุณหนู"

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม