17 ต่อให้หลับก็จะเอา NC25+

1095 คำ

"น้ำเธอมันหวานดีนะ" คนตัวสูงเงยหน้าขึ้น เหนือเนินทุ่งดอกไม้งาม มองเรือนร่างอรชรนอนหายใจหอบ พอปลดปล่อยถึงปลายทางฝั่ง ดันรีบผลิกตัวดึงผ้าห่มปกคลุม แกล้งหลับตาพริ้มทั้งที่ยังดิ้นขลุกขลิก "ต่อให้หลับฉันก็จะเอาต่อ" หมับ! "ตะแต่..เบาๆนะฉันเริ่มเจ็บอีกแล้ว" หน้าสวยเจื่อนเปลี่ยนสีเล็กน้อย รู้ว่ายังไงก็ไม่มีทางหนีพ้นอนาเขต จึงใช้มารยาหญิงหว่านเสน่ห์ จับบ่ากว้างเลื่อนมือคล้องลำคอหนา สัมผัสซาบซ่านลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ โน้มลงแลกจูบกันและกัน "หึ..." น้ำเสียงเข้มหัวเราะพอใจดังในลำคอ ปัดผมสลวยออกจากหน้าคนใต้ล่าง บดเบียดเข้ากลางตำแหน่งเดิม ประคองแก่นกายจ่อร่องชุ่มฉ่ำ สวบ~ "อื้อ...นายเบาไม่...ปะเป็น..เหรอ..อื้อ" เสียงหวานร้องติดๆขัดๆ เมื่อสะโพกแกร่งกระแทกใส่รวดเดียว ความสยิวซ่านปนทรมานไม่ต่างไปจากครั้งแรก เกาะยึดลำคอหนาข่มอารมณ์ พ่นลมหายใจอุ่นราดรดผิวชาย กลิ่นคุ้นเคยกระตุ้นเลือดสาวพล่าน "ลืมบอก....แร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม