กีรติเข้าบ้านในช่วงดึกโต๊ะอาหารมื้อเย็นจึงมีเพียงเกื้อกาจน์และแพรวพิมพ์ เพราะบริษัทในเครือมีสำนักงานใหญ่ที่เดียวซึ่งกาจน์ดูแล แต่ด้วยความที่มีบริษัทลูกที่แตกแขนงไปโดยผู้ก่อตั้งเริ่มแรกอย่างเกื้อก็ช่วยลูกชายดูงานอยู่บ้างเพราะวัยหกสิบกว่านั้นเกื้อยังแข็งแรงและยังทำงานได้ดีไม่แพ้คนวัยหนุ่ม กาจย์ยังปรึกษาเรื่องงานกับคนเก๋าเกมอย่างบิดาบ้าง ซึ่งส่วนใหญ่ผู้เป็นพ่อมักชมว่าสิ่งที่เขาตัดสินใจนั้นถูกต้องแล้ว ที่เอามาปรึกษาคงเพราะอยากเล่าให้ฟังมากกว่าเพราะเกื้อมีความสุขทุกครั้งที่ได้ทำงานได้พูดเรื่องงาน เรื่องเที่ยวพักผ่อนตามประสาคนแก่วัยเกษียณไม่ค่อยอยู่ในหัว ต่างกับกีรติที่ชอบทำอะไรหย่อนใจสำหรับวัยเกษียณของตน...
แพรวพิมพ์นั่งฟังสองพ่อลูกคุยกันเพลินจนเรื่องวกมาที่หล่อน
“หนูแพรว คุณกีรติบอกว่าเป็นวันหยุด พรุ่งนี้ไปหัวหินเป็นเพื่อนพี่เขาสิ พี่เขาจะไปดูโรงแรมในเครือกับตึกคอมมิวนิตี้มอลที่บริษัทเทคโอเว
