ฉันเดินมาส่งยัยเพื่อนสนิทที่ลานจอดรถก่อนเหมือนเช่นเคย จากตอนแรกที่เงียบไปแล้ว ยัยใบเฟิร์นก็เม้าท์วีรกรรมของอีตาพอร์ชให้ฟังอีกจนฉันเริ่มคิดไม่ตกจริงๆ แล้วว่าฉันจะยอมเสียเงินหนึ่งแสนแลกกับการไม่ไปสอนหมอนั่นดีมั้ย เพราะแต่ละอย่างที่หลุดออกจากปากยัยนี่ แลดูเหมือนอีตาพอร์ชเป็นคนโรคจิตยังไงไม่รู้ อย่างเช่นแกล้งจุดไฟแช็กเผาผมของคุณหนูตระกูลดังเพราะถูกแม่บังคับให้เต้นรำเปิดฟลอร์ด้วยแล้วบอกว่าเป็นอุบัติเหตุหน้าตาเฉยงี้ พูดขวานผ่าซากในงานเปิดตัวสาขาย่อยของโรงแรมครอบครัวตัวเองจนแขกทยอยกลับกันหมดเพราะแม่แนะนำให้รู้จักลูกสาวหุ้นส่วนธุรกิจงี้ ขนาดเป็นสังคมมารยาทสูงอย่างสังคมไฮโซยังโดนขนาดนี้ แล้วกับฉัน หมอนั่นจะร้ายกาจใส่ขนาดไหนกันเชียว
สีหน้าฉันคงจะดูไม่ค่อยดีกระมัง ยัยใบเฟิร์นที่สอดตัวเข้าไปประจำที่คนขับในรถจึงได้ชะงักมือที่กำลังจะปิดประตู แล้วหันมาถามฉันด้วยความเป็นห่วง
“ดูแกไม่ค่อยดีเลยนะ ไปหาอะ
