การเปิดร้านในเมืองที่ไม่ค่อยเจริญเป็นสิ่งที่หลาย ๆ คนต่างหลีกเลี่ยง แต่ว่าสำหรับฉินเสี่ยวหราน เธอกล้าลงทุนครั้งใหญ่เพราะมันเสี่ยงที่จะลองเป็นอย่างมาก ที่นี่มีกองทัพทหารกองใหญ่ อีกไม่นานจะเจริญและพื้นที่จะมีมูลค่าสูง หากเสื้อผ้าของร้านหรานหลิงกลายเป็นร้านติดตลาดในอนาคต ก็ไม่มีอะไรให้ห่วงแล้ว
และตั้งแต่วันแรกที่ฉินเสี่ยวหรานเปิดร้าน เธอได้บอกทุกคนเอาไว้ว่าในอนาคตจะมีเพียงร้านนี้ร้านเดียวเท่านั้น อาจจะมีการขยายร้านแต่เธอคงไม่ไปเปิดที่อื่น เพื่อไม่ให้ลูกค้าไปร้านอื่นมากกว่ามาร้านนี้ร้านเดียว อีกทั้งในอนาคตหากว่าวันหนึ่งเธอมีลูก และพวกเขาต้องการร้านก็สามารถเปิดร้านอื่นให้ได้
ที่สำคัญก็คือลูกค้าหลายคนต้องการให้เจ้าของร้านเป็นคนออกแบบชุดให้ และเธอสามารถทำได้เพียงครั้งละไม่กี่ชุด ต้องออกแบบไว้ให้คนอื่นตัดอีก กล่าวได้ว่าจะเป็นการตัดช่องทางการทำเงิน
สามารถสั่งตัดเย็บชุดได้เพียงสองตัวต่อสัปดาห์ ใค
